Vandaag was het “Dag van de Pelgrim” met pelgrimszegen in Mechelen.

Maar eerst iets anders. Woensdag 1 februari sloeg het noodlot toe. Met het stom aantrekken van een broek, heb ik een verschot in de rug opgelopen. Het was zo pijnlijk en bewegen ging niet meer. Het ging zo slecht dat we naar het ziekenhuis moesten waar ik drie dagen moest blijven. Na een MR-scan was er niet zo veel te zien, gelukkig want mijn laatste hernia operatie is toch al tien jaar geleden en eigenlijk had ik al lange tijd geen last in de rug. Blijkbaar heeft een zenuw wel lange tijd gekneld gezeten, met de pijn als gevolg en dat geneest niet zo vlug. Ondertussen zit ik nog altijd thuis. Na twee weken had ik geprobeerd het werk terug te hervatten maar die ene dag was iets teveel van het goede. Dus nog twee weken erbij. Lang stappen, trappen doen, lang zitten, het gaat allemaal niet. Het linker been doet pijn en is op enkele plaatsen voos. Veel gevoel heb ik er niet in, enkel het gevoel dat ik er zou doorzakken. Komende donderdag moet ik terug naar het daghospitaal voor de laatste van drie infiltraties. Kan enkel hopen op beterschap.

Nu is de vraag natuurlijk of we nog kunnen vertrekken. Tot Vèzelay ligt de planning al vast en zijn er al verschillende slaapplaatsen geregeld. Onze B&B in Vèzelay is ook al geboekt en betaald. Uitstellen voor een tijdje kan zo maar niet, ook voor het werk. De tocht helemaal afblazen? Dan ga ik misschien nooit. Dus is het bang afwachten, nu. Nog vier weken te gaan en hopen dat er in deze periode beterschap komt zodat onze tocht kan doorgaan. Als ik één week voor het vertrek geen drie dagen achter elkaar 20 km kan stappen, dan vertrek ik niet.

Terug naar de “Dag van de Pelgrim”.

Na een goede ontvangst, met koffie, in de Salons Van Dijck, ging het richting St- Rombouts kathedraal waar we na een mooie viering de pelgrimszegen mochten ontvangen. Ongeveer 180 pelgrims hebben deelgenomen aan deze zegening. Het is wel iets speciaal en het hoort ook bij de pelgrimstocht. Voor mezelf geeft het me hoop en kracht om de tocht toch te kunnen starten.

Nadien was er een uitgebreide broodjeslunch met achteraf de kans om informatie en nuttige tips te krijgen van ervaren pelgrims.
Dan was het weeral tijd om te vertrekken, kwestie van het been wat te sparen en niet "te" lang te blijven zitten.

Het was een mooie dag met enkele toffe ontmoetingen van medepelgrims. Ik wens hen allen een behouden tocht toe.

Een Buen Camino, allemaal!

Patrick

25-02-2012 om 20:27 geschreven door Patrick