Vandaag om 8u30 aan mijn tocht begonnen, 't was weer friskes (12°c). Vandaag ben ik dus door Limoges gestapt.

Ik had met Inge afgesproken aan de crypte St Damien. Ik was daar om 11u. Dan hebben we samen ongeveer 1u30 rondgewandeld in Limoges (deze kms werden niet meegeteld). Ik ben ook de kerk binnengaan om mijn stempel te vragen (gisteren geen stempel, er was niets open).

 De zon is beginnen schijnen en 't was 22°c. Ik had me voorgenomen om vandaag niet te veel kilometers te doen en op tijd te stoppen. Het was ook de laatste dag dat Inge hier was dus wou ik toch ook wat van haar gezelschap genieten.

Nadat ik Limoges doorgestapt ben, ben ik zo verder gestapt tot in Solignac. Daar ben ik aangekomen rond 14u15. We zijn het office du tourisme binnengestapt en gevraagd of er in de buurt een hotel/chambres d'hôtes was.Mevrouw wist te vertellen dat er gisteren ook 2 belgen langs geweest waren (vader en dochter) die ook op weg waren naar Compostela. De mevrouw heeft ons 2km verder gestuurd naar het dorpje Le vigen (auberge La Gratade). Ze wist ons ook te zeggen dat je daar heel lekker kon eten. De kamers en omgeving waren prachtig!

We hebben de bagage op de kamer gezet en dan met de auto nog even verder gereden om een kasteel te gaan bezoeken (dat stond toch zo op de kaart!). Daar aangekomen bleek het enkel een overblijfsel te zijn en dus eigenlijk niet meer dan een hoop stenen en een muur die nog recht stond.

's Avonds zijn we gaan eten in het restaurant van het hotel. Het was overheerlijk! Voor wie ooit in de buurt op vakantie is: een echte aanrader.

De chef kok kon zijn oren niet geloven toen ik vertelde dat ik op weg was naar Compostela. Hij dacht eerst dat ik de tocht in verschillende jaren ging doen (wordt regelmatig gedaan: route 500km volgen en 't jaar nadien nog 500km en zo verder tot in Compostela). Er zijn weinig pelgrims die de volledige route in één keer doen. Om het met de woorden van de chef kok te zeggen: "Il faut être Belge pour faire ça!".

Vandaag heb ik (Inge) afscheid genomen van Patrick in Solignac om 8u30. 't Was met pijn in 't hart: 't was aan 't gieten en amper 11°c. Ik had echter niet veel keuze: ik moet morgen gaan werken en kon dus echt niet langer blijven.

Patrick is dus terug dapper aan zijn tocht begonnen in de de gietende regen. 't Heeft tot 10u geregend en dan terug herbegonnen om 13u.

Hij heeft vandaag terug een stuk de GR naar Compostela gevolgd (heel steil) en is daar een wegwijzer tegengekomen: Compostela 1.608 km.

't Is eens iets anders dan een bordje: Ternat 4km. Dat wil natuurlijk wel zeggen dat Patrick al 1/3de van zijn tocht gedaan heeft!

In Nexon was 't braderie en rommelmarkt en hij heeft zich daar een broodje gekocht.

Om 16u was 't plots stortregen, de roosters konden 't water niet slikken (ik veronderstel ongeveer 't zelfde weer dan wat we hier rond 18u30 gehad hebben). Er was nergens mogelijkheid om te schuilen dus: verder stappen! 't Was zo hard aan 't regenen dat 't zelfs niet mogelijk was om GPS te gebruiken of kaart, dus maar op 't gevoel verder gestapt.

Rond 17u in St Yrieux la perche aangekomen. Ik had hem een sms gestuurd met een adres van een hotel.

Er was nog plaats in 't hotel maar de verwarming was stuk. Leuk als je met kletsnatte kleren zit en ze niet kan drogen. Alle kledij die hij vandaag aan had was dus kletsnet. Mevrouw van 't hotel heeft voorgesteld om zijn natte kleding in de droogkast te steken. Een geluk want anders zou dat tegen morgen niet droog zijn. In 't dorp was alles dicht, dus geen mogelijkheid om iets te gaan eten. Op de kamer brood gegeten met kaas.

Zijn kaart was ook kletsnat, hij heeft ze opengelegd en hoopt dat ze morgen droog zal zijn. Anders zal ze in de vuilbak belanden en wordt het stappen zonder kaart. Hij was aan 't bibberen van de kou (ganse dag in de regen, vermoeid en geen verwarming). Hij ging heel vroeg onder de lakens kruipen en proberen te slapen. Morgen komt er weer een nieuwe dag (en hopelijk een betere dan vandaag).

Ik heb ook de foto's van vorige week toegevoegd en een link naar een franse krant die een artikel over Patrick geschreven hadden (onder week 3).

Vandaag vertrokken om 7u45: slecht weer, nog altijd regen en koud. 't Is eigenlijk de ganse dag 't zelfde weer gebleven: regen, regen en regen.

Er was deze ochtend in het dorp niks open (geen bakker of winkeltje). 10 km doorgestapt naar 't volgende dorp: niks te vinden.

8 km verder gestapt naar volgende dorp: 1 winkeltje (maandag gesloten!). Nog 8km gestapt tot Excideuil en daar dus om 14u30 aangekomen.

Aangezien het zo'n rotweer was beslist om daar te stoppen. Office du tourisme was gesloten. Een oud vrouwtje aangesproken om te vragen of er ergens mogelijkheid was om te slapen of een winkel in de buurt om eten en drinken te kopen. Mevrouw was onder de indruk van Patrick zijn helderblauwe ogen, ze is zelfs haar buurvrouw gaan roepen om naar Patrick zijn ogen te kijken. Ze had nog nooit zo'n mooie ogen gezien! 

Ze hebben hem dan doorgestuurd naar een soort ocmw (voor slaapplaats) maar daar was echter geen mogelijkheid om te overnachten. 

Toch een winkel gevonden: een brood en een bokaal weense worstjes gekocht. Onmiddellijk al rechtstaand opgegeten onder 't afdak waar de winkelkarretjes staan. Er was de ganse dag geen mogelijkheid geweest om ergens te gaan zitten(alles was kletsnat) of te schuilen.

Aan de winkel is hij een koppel nederlanders tegengekomen die hem vroegen of hij slaapplaats had. Hij kon wel niet bij hen logeren want zij sliepen op een camping in een tentje maar ze waren daar al een paar keer op vakantie geweest en wisten wel een hotel in de buurt.

Ze hebben Patrick tot daar gevoerd met de wagen: een prachtig kasteel maar niet echt iets voor het budget van een pelgrim. Ze hebben hem dan terug gevoerd naar het dorp waar ze hem eerder opgepikt hadden.

Nog een paar hotels tegengekomen maar allemaal gesloten. Dan toch een chambres d'hôtes gevonden. Bed moest wel nog ververst worden want de vorige gasten waren nog maar net vertrokken. Mevrouw was blijkbaar niet gewend om het bed op te maken (normaal gezien doet haar man dat). Ze was aan het worstelen met de overtrek en Patrick heeft 't dan maar zelf gedaan De verwarming ging niet maar die was blijkbaar afgezet aan de hoofdschakelaar. Ze hebben de verwarming dan wel opgezet zodat Patrick zich kon verwarmen en zijn kledij kon laten drogen.

Morgen gaat hij normaal gezien tot in Périgueux stappen (36km, indien de weersomstandigheden het toelaten).

10u45 sms ontvangen: "Koekoek, 15km afgelegd, nog 20 te gaan. Bewolkt maar droog. Juist koffie gedronken en koekjes gegeten in office du tourisme".

17u10 sms ontvangen: "Ik heb slaapplaats in Périgueux bij een oud koppel. Zon komt er door maar veel wind. x".

Deze ochtend beginnen stappen om 7u40. Het was bewolkt en fris. Tot deze namiddag zijn jas aangehouden.

Er was ongeveer om de 7km een dorp dus vandaag af en toe eens kunnen rusten. In office de tourisme van één van de dorpjes koffie gekregen en koekjes (dat was daar blijkbaar de gewoonte: iedereen kwam daar gewoon binnen om een tas te drinken). Ook ongeveer 1/2kg folders en brochures meegekregen van bezienswaardigheden uit de buurt (uit beleefdheid aangenomen).

Om 12u baguette gegeten met doosje sardienen.

Een 5-tal kilometer voor Périgueux even uitgerust op een bankje. Er kwamen daar juist een aantal oudere mannen toe om petanque te spelen. Ze waren natuurlijk heel nieuwsgierig om te weten van waar Patrick kwam en waar hij naartoe ging.

Het laatste uur van zijn tocht is de zon beginnen schijnen maar wel "wind op kop". 

In de loop van de dag ook een wegwijzer gezien: Espagne 374km.

Om 15u30 in Périgueux aangekomen en in office de tourisme binnengeweest. Daar konden ze hem 2 hotels aanbevelen. Ook een adres van een kathedraal gekregen waar Patrick eventueel een adres kon bekomen om te overnachten. Daar naartoe gestapt en als pelgrim mocht hij gratis het klooster bezoeken. Dat heeft hij toen gedaan maar eigenlijk was er niks te zien. Daar hebben ze hem wel het adres gegeven van meneer en mevrouw Voisin: een ouder koppel die pelgrims bij hen thuis laat logeren. Meneer en mevrouw Voison noemen Juliette en Julien. Heel aardige mensen maar wat hardhorig.

Ze wonen op een appartement op de 5de verdieping. Ze gingen samen de lift nemen naar boven maar er zat tussen de deur van de lift een stuk van Patrick zijn rugzak en de lift wou dus niet vertrekken. Ze hebben dan toch nog de deur opengekregen om zijn rugzak er van tussen te halen.

In het appartement aangekomen was er nog een bewoner: Georges de kat. Die was heel blij Patrick te zien en begon onmiddellijk met de lintjes van zijn rugzak te spelen. Voor de overnachting, gebruik van de badkamer en ontbijt werd er 20€ gevraagd. Hij heeft ook een biertje gekregen van Juliette. Nadien nog even in 't centrum rondgelopen en iets gegeten en vanavond weer op tijd naar bed!

Om 13u sms ontvangen: "Ik volg vandaag de route richting Bergerac vanuit dat foldertje van Périgueux. Verschrikkelijk zwaar. Contstant bergop en bergaf maar heel mooi. Prima aangeduid. Ik ga zeker tot Campsegret. 't Wordt warm, ik heb al liters gezweet. x".

Om 15u sms ontvangen: "Nog 2 uurtjes tot Campsegret. Wil je aan mijn zus vragen of ze me daar kan komen halen als 't niet te moeilijk is. x". 

Redelijk goed geslapen, deze nacht moeten opstaan om naar toilet te gaan. Nadat Patrick terug een 10-tal min in zijn bed lag hoorde hij Juliette opstaan. Blijkbaar was 't water van 't toilet nog aan 't lopen. Juliette heeft er zeker 20min aan bezig geweest voor 't gestopt is. Patrick had al schrik dat hij de volgende ochtend onder zijn voeten ging krijgen. 

Deze ochtend had Juliette voor ontbijt gezorgd. Patrick is geen koffiedrinker en Juliette stelde hem een tas warme chocolademelk voor.

Ze had melk warm gemaakt en een doosje cacaopoeder erbij gezet. Patrick deed 2 lepeltjes in zijn tas en wou roeren. Toen gebeurde er iets raar: de lepel bleef recht staan in de tas! De lepel plakte aan 't cacaopoeder, precies lijm en allemaal brokken. Dan maar zijn andere lepel gebruikt (die voor de  confituur was) om 't cacaopoeder van zijn eerste lepel te krijgen. Dat lukte niet dus zat hij daar met 2 lepels in zijn tas die vol smurrie hingen. Nog nooit meegemaakt! Uit beleefdheid toch zijn tas leeggedronken maar onderaan de tas dus een dikke laag chocolade. Juliette was zo vriendelijk om nog wat melk op te warmen zodat hij de laag chocolade uit zijn tas kon krijgen  Nadien vertelde ze dat dat iets is dat ze gebruikt om chocoladecake mee te bakken, ze wist eigenlijk niet zeker of dat wel goed was om chocolademelk van te maken. Julien kwam ook ontbijten, hij kwam de keuken binnen en dronk eerst nog zijn overschot van zijn glas wijn van gisteren leeg voor hij aan de ontbijttafel ging.

Rare maar heel lieve en vriendelijke mensen.

Toen hij vertrok in Périgueux was 't markt. Patrick was juist vertrokken en hij hoorde iemand roepen. Hij keek omhoog en het was Juliette en Julien die hem nog wilden uitzwaaien. Patrick keek omhoog, zwaaide vrolijk en liep ondertussen op een kraam met fruit waarvan alles bijna omver gevallen is.

De voetjes waren prima vandaag, geen last van gehad maar wel fysiek serieus afgezien. Het was een ganse dag bergop en bergaf op glibberige stenen maar een heel prachtige weg! Hij liep op sommige momenten bijna met zijn neus tegen de grond om de berg op te geraken.

Het was al bij al een heel goede dag.

Patrick zijn zus en schoonbroer (Annita en Eddy) hebben een huis in Frankrijk (60km onder Bergerac). Ze zijn daar momenteel op verlof (omdat ze wisten dat Patrick in de buurt ging zijn) en zij hebben Patrick vandaag gaan halen (70km van bij hen) om daar te overnachten. Morgenvroeg gaan ze hem weer wegdoen naar Campsegret en morgenavond terug in een ander dorp gaan halen. Dus momenteel moet hij zich geen zorgen maken over slaapplaats. Zondag ga ik ook naar daar (voor een week). Patrick is wel van plan om volgende week een 2-tal rustdagen te nemen en te genieten van zon, zwembad, lekker eten, drinken en zijn familie. 

Om 16u sms ontvangen: "Hier 25°c. Veel dorst en veel verloren gelopen. x".

Deze ochtend vertrokken om 9u20. GR genomen en verder gestapt tot Bergerac (18km), heel mooie weg. Onder weg een slang, eekhoorn en hagedissen gezien. Bergerac zelf is tegengevallen, Patrick dacht dat het veel mooier zou zijn. Wel een heel mooie kerk (langs de buitenkant) maar die was gesloten.

Dan verder gestapt naar het kasteel van Monbazillac (ongeveer 8 km), heel mooi! Daar dacht Patrick De GR 6 richting Colombier te nemen.

Na 1u10 stappen kwam hij terug uit aan dezelfde parking (blijkbaar in rondjes gelopen), dus vandaag 7km extra gestapt (niet bij aantal van de dag bijgeteld). Dan toch eindelijk de goede weg gevonden en doorgestapt tot Plaisance. Daar aangekomen om 18u waar Annita en Eddy hem stonden op te wachten en hem terug meegenomen hebben naar hun huis.

Vandaag thuis ook post ontvangen vanuit Mennetou s/cher. De mensen waar hij toen mocht overnachten in hun gite hebben een foto opgestuurd en het krantenartikel dat in de regionale krant verschenen is. Ze hebben ook gevraagd om bij zijn terugkomst te laten weten hoe zijn tocht verlopen is.

Om 13u sms ontvangen: "Hier goed weer, maar niet te heet. Ik heb een zak kersen geplukt. Als ik het goed bijgehouden heb dan hebben we het afgelopen uur onze duizendste kilometer gestapt! Ik denk dat we al een beetje fier mogen zijn op onszelf. Bedankt muizeke!! x".

Antwoord van mij: "Jij hebt wel die 1000km gestapt he, ik niet! Proficiat. Laat de kersen smaken. Dikke kus.".

Om 13u25 antwoord ontvangen: "Gij zijt dat klein vleugeltje op mijne rug. x".

Antwoord van mij: "Nog een geluk dat ik niet op je rug zit of je was nog niet ver geraakt! x".

Vandaag om 9u vertrokken in Plaisance. De GR636 gevolgd, het was heel steil. Onderweg terug slangen, eekhoors en roofvogels gezien.

Vandaag ook gebeten door één of ander insect. 

Rond de middag geen drinken meer en geen winkel te bespeuren. Plotseling toch een bordje "eau potable", maar nergens was er water te vinden. Aan de overkant van de straat was een school waar de kinderen buiten aan het spelen waren en de juffen aan 't genieten van 't zonneke. Aan de juffen gevraagd waar er drinkbaar water te vinden was. Ze hebben zijn fles gevuld in school. De juffen vroegen waar hij naartoe ging, ze vonden het heel interessant dat er een pelgrim in hun dorp voorbij kwam.

Plotseling stonden er ook een 10-tal kinderen aan de omheining. De ene zei tegen de andere: "Meneer doet een wandeltocht rond de wereld".

Nog een andere: "Meneer wordt gevolgd door tv camera's voor het programma Peking Expres". Er waren er zelfs bij die nog straffere uitspraken deden: "Meneer is deze ochtend om 6u te voet vertrokken in Brussel en is nu al hier!".

Het was dus duidelijk dat het heel zeldzaam is dat daar een pelgrim voorbij komt. We vragen ons al af wat de kinderen vanavond thuis tegen hun ouders gaan vertellen zijn!

Vandaag ook een wegwijzer gezien: Santiago de Compostela 1.188km.

Patrick is wel niet van plan om altijd de GR te volgen, aantal kilometers kan dus anders zijn dan hetgene wat op het bord stond.

Vandaag geen last van pijnlijke voeten of spierpijn.

Om 16u30 zijn Annita en Eddy hem terug gaan ophalen met de wagen en hebben hem meegenomen naar hun huis.  Daar heeft hij deze avond genoten van een welverdiende Leffe ('t kunnen er ook meer dan 1 geweest zijn!) en lekkere sardienen op de barbecue.

Deze week 236km gestapt.

Na 4 weken stappen: 1.022km.

Proficiat Patrick, ik ben fier op jou!