Om 13u sms ontvangen: "Voeten doen zeer. Dikke blaren op mijn hielen. Al 25 km gedaan, nog 19 te gaan. Ik hoop tot in Mennetou-sur-Cher te geraken. Hier afwisselend bewolkt en zon, 20°C. x".

Vandaag blijkbaar niet verloren gelopen! Deze ochtend om 6u50 vertrokken en rond 17u30 aangekomen op de bestemming.

Deze voormiddag veel oldtimers gezien (periode 1900-1920). Vandaag voldoende drank voorzien voor onderweg en nu was het eigenlijk niet nodig geweest. Verschillende winkeltjes tegenkomen dus onnodig gewicht meegesleurd.

Bij aankomst in Mennetou sur cher is hij langsgeweest in het office du tourisme en gevraagd naar slaapplaats. De dame is het gaan navragen.

Eerst werd er voorgesteld om op een camping te overnachten, maar de camping was blijkbaar nog niet open. Na 5min was er reeds een andere (betere) oplossing. Er was in het dorp nog een gite vrij die Patrick mocht gebruiken. Een heel mooie gite met open haard, keuken, tv, frigo ...

Patrick heeft frigo helpen leegmaken want mevrouw krijg vanavond gasten en had gebruik gemaakt van de frigo in de leegstaande gite.

Ze was heel behulpzaam en bracht onmiddellijk propere lakens en handdoeken. Ze bracht ook een plateau met frans brood, confituur, gekookte eitjes (voor morgenvroeg).

Patrick heeft vandaag nog een paar insectenbeten bijgekregen en mevrouw heeft ook een fles azijn gebracht (volgens haar het beste middel om hier aan te doen). Een paar minuten later kwam meneer langs met een ganse aptoheek medicijen en pleisters waar hij zijn gerief mocht uitnemen.

Even later stond de krant voor de deur. Ze hebben een foto van Patrick en het koppel genomen voor de gite. Nog even later een tweede krant ook voor foto's en een kort interview. Hij gaat nog beroemd worden in Frankrijk!

Bedankt meneer en mevrouw voor de goede ontvangst en hulpvaardigheid.

Hij ging nog een douche nemen, voetjes goed verzorgen, pizza halen (in de buurt was een pizzeria) en dan weer vroeg gaan slapen.

Sms ontvangen 10u15: "'t Zal gene vette worden vandaag. Voeten doen pijn en ik stap amper 4km/u. Redelijk goed geslapen. Stralende blauwe lucht. x".

Sms ontvangen 11u15: "Overal denken ze aan mij! Ik ben in Genouilly en 't is hier brocante. x".

Sms ontvangen 11u40: "Ik stap nu naar Graçay en misschien verder tot Vatan. x".

Sms ontvangen 14u50: "Ik heb mijn courage bijeengepakt en stap nu naar Vatan, nog 8km. Geen eten en drinken meer. Ik heb mijn lege fles ergens gevuld met een tuinslang. x".

Sms ontvangen 17u10: "Ik ben in Vatan. Eten en drinken gevonden. Sandwichkes met rillettes aan 't eten op een bank. Niemand in de pastorij. Ik ga straks nog ne keer kijken. x".

Vandaag was 't dus een dag "op 't gemakske". Behoorlijk wat last van de voetjes, in overweging genomen om een rustdag te nemen maar dan toch besloten om verder te stappen. 't Is ene met karakter he!

Deze voormiddag ook wat rondgelopen op een rommelmarkt waar hij 2 kaarten uit de regio gekocht heeft (kan altijd van pas komen).

Op de rommelmarkt ook een broodje gekocht met 2 worsten. De uitbaters van 't kraampje vonden 't eigenlijk wat vroeg om te eten want nog niet alles was gebakken maar blijkbaar was 't wel niet te vroeg om te drinken want daar waren ze al goed mee bezig!

Vandaag ook veel oude auto's gezien, eigenlijk geen enkele "moderne" auto. Allemaal auto's zoals uit de films van Louis de Funès.

Hij dacht dus om in Graçay te overnachten maar daar was dus blijkbaar niks. Alles was dicht, niemand te zien, precies een spookdorp.

Hij is dan doorgestapt tot in Vatan en is in de pastorij gaan aanbellen maar spijtig genoeg geen antwoord.

Hij heeft dan op een bankje op 't gemak eerst zijn sandwiches opgegeten maar nog ondertussen nog steeds niemand thuis in de pastorij.

Hij had niet veel zin om daar nog te zitten wachten en is dan naar een Chambre d'hôtes (la maison bleue) gegaan. Hij werd daar heel vriendelijk onthaald. Daar zal hij dus de nacht doorbrengen (deze keer tegen betaling) en hopen dat de voetjes morgen beter aanvoelen dan vandaag anders zal er niets anders opzitten dan "een verplichte" rustdag in te voeren. Het kan op zich geen kwaad want hij heeft al een ruime voorsprong op zijn schema.

Sms ontvangen 10u50: "Juist aangekomen in Brion. Bakker gesloten, 15km gestapt. Nog 18km tot Chateauroux. Voeten doen pijn. Zonnig en warm. x".

Sms ontvangen 11u05: "Toch klein winkeltje gevonden. Koeken en cola gekocht. x".

Sms ontvangen 15u45: "Ik heb slaapplaats in Chateauroux in halte St. Jacques. Er liggen nog 2 belgen op de kamer. Ik heb ze nog niet gezien.

Overnachting 5euro. Ik zit nu op een bankje in de zon. x".

Sms ontvangen 18u50: "Moet je nu de grap weten. Ik zit niet in Chateauroux! x".

Deze ochtend in de chambre d'hôtes lekker ontbijt gekregen: koffie, croissant, brood, confituur en yoghurt. Om 7u15 vertrokken.

Hij heeft ongeveer 13km een baan gevolgd die evenwijdig loopt met de autostrade. Het was vandaag weer een zware dag, als de zon er door kwam was het heel warm.

Plotseling in Chateauroux aangekomen (dat dacht hij toch!) zag hij in de grond koperen St-Jacobsschelpen ( teken van Santiago de Compostela). Hij heeft deze gevolgd en kwam aan het office du tourisme. Daar wisten ze hem te zeggen dat er voor pelgrims mogelijkheid was om te overnachten in "halte St-Jacques" voor de prijs van 5euro. Hij moest wel zijn geloofsbrief laten zien om te bewijzen dat hij wel een pelgrim was. Ze wisten hem ook te vertellen dat ze vandaag al 2 pelgrims doorgestuurd hadden naar daar (belgen).

Daar aangekomen stonden er 2 stapelbedden en douche. Geen belgen te bespeuren. Enkel een rugzak die op één van de bedden lag.

Na een tijdje kwamen de belgen aan (Alain en Pascale). De belgen zijn niet in België aan hun tocht begonnen maar in Vezelay en ze gaan ook niet te voet naar Compostela. Ze gaan een deel van de route doen (tocht van 2 weken, dagelijks 25km stappen). Ze vertelden ook dat ze boodschappen waren gaan doen en dat het centrum zeker nog 3km was maar dat ze de bus genomen hadden (volgens hen gratis?). Patrick besloot om te voet naar het centrum te gaan (op zijn crocs, om zijn voetjes wat te laten rusten na een dag stappen met zware stapschoenen) en de bus terug te nemen. Hij heeft in het centrum wat rondgelopen en dan toch beslist om de bus terug te nemen.

Pech, de laatste bus was om 18u50 en 't was al na 19u  

Aan de bushalte stond vermeld dat de bus naar Déols reed. Toen pas is Patrick zijn euro ('t was deze keer een stuk van 2euro) gevallen dat hij te voet in het centrum van Chateauroux was en dat het dorpje waar hij sliep Déols was. Er zat dus niet anders op dan terug te stappen naar Déols (op zijn crocs) en heeft dus vandaag nog 7km extra gestapt!

Morgen is hij van plan om tot in Argenton-sur-Creuse te stappen. Afwachten, we zullen wel zien waar hij morgen belandt!

Sms ontvangen 11u45: "Hier half bewolkt en zeer fris. Om 7u vertrokken maar het gaat heel moeilijk. Ik heb nog maar 12km afgelegd. Juist iets gegeten en blaren verzorgd. x".

Sms ontvangen 16u45: "Ik logeer in hotel beauséjour in Argenton. Alles ok, juist de voetjes doen pijn. x".

Het was een redelijk goede nacht (buiten 't gesnurk van de andere belgen). Vandaag is Patrick zijn dag moeizaam gestart: heel veel last van de voeten. Na zijn blaren nog eens goed verzorgd te hebben ging het wel beter.

Aangezien Patrick gisteren de weg van Déols naar Chateauroux heen en terug te voet afgelegd had was hij deze ochtend van plan om de bus te nemen tot Chateauroux. Toen hij op de bus stapte vroeg er een mevrouw waar hij naartoe wou, ze vertelde hem dat hij niet op de juist bus zat.

Hij is dan maar afgestapt en terug te voet naar Chateauroux gestapt, daar aangekomen bleek dat die bus toch tot daar reed. Dus vandaag weeral een paar onnodige kilometers afgelegd.

Hij is vandaag ook een man tegengekomen van rond de 60jaar die hem vertelde dat hij de tocht naar Compostela ook te voet gedaan had. De man werd plotseling zo emotioneel toen hij aan zijn tocht terug dacht dat hij begon te wenen. Nogmaals een bewijs dat het geen eenvoudige opdracht is om tot daar te stappen aangezien de man jaren later nog steeds ontroerd wordt als hij er aan terug denkt. Hij heeft Patrick nog veel sterkte, moed en wilskracht toegewenst.

In Argenton sur Creuse aangekomen heeft Patrick zich eerst naar de pastorij begeven. Echt behulpzaam waren ze niet. Ze gaven hem een telefoonnummer van "een plaats" waar hij eventueel kon overnachten. Ze wisten hem niet te zeggen waar dit was en hadden blijkbaar ook niet veel zin om zelf naar het nummer te bellen en om inlichtingen te vragen. Patrick heeft dan ook niet zelf de moeite gedaan en is naar een hotel gegaan.

De jongedame zei dat het hotel volzet was en dat er dus geen mogelijkheid was om te overnachten (ook niet direct in de buurt), tot de baas plotseling voor de dag kwam en het blijkbaar om een vergissing ging. Er was nog een juniorsuite vrij en Patrick heeft daar dus zijn intrek genomen.

Ik vertrek morgenvroeg tot zondag naar Frankrijk. Indien er internet in het hotel is zullen we zeker iets op het blog plaatsen.

Slaapwel!

Deze ochtend om 7u vertrokken. Het had gevroren: ijskoud maar zonnig. Het ging al van de eerste kilometers bergop.

Met de voeten redelijk goed dus een stevig tempo van in het begin. Ik heb gestapt langs Abloux via St Benoit du sault naar saint sulpice les feuilles.

Even gestopt in St Benoit du sault: prachtig dorp! Vanaf daar werden de baantjes steeds smaller en steiler.

Inge is me om 14u30 komen oppikken met de wagen en we zijn terug gereden naar Argenton sur creuse waar ik nog een extra nachtje bijgeboe;kt had in het zelfde hotel dan gisteren. Morgen gaat Inge me den terug naar Saint sulpice les feuilles brengen.

Toen ik met Inge in het hotel aankwam bleek dat we niet dezelfde kamer hadden dan ik de vorige nacht had (geen juniorsuite ).

We hebben nog even in het dorpje gewandeld en zijn nog iets gaan eten in het restaurant van het hotel.

Plotseling kwamen er 2 bekenden binnen: Alain en Pascale (de belgische pelgrims waarbij ik eergisteren op de kamer geslapen heb!).

Zij hebben de tocht die ik gisteren gedaan heb in 2 dagen gedaan en zo zijn we dus in hetzelfde dorp (zelfde hotel!) terecht gekomen.

Na nog wat gepraat blijkt dat zij in mijn kamer van gisteren liggen! Wij dus op een kleine kamer en zij op "mijn" juniorsuite.

't Is toch altijd iets met die walen!!

Vandaag vertrokken om 8u30. Het was bewolkt en koud (9°c).

Vandaag andere schoenen aangedaan (lafuma) en tegen een stevig tempo kunnen stappen. Een andere richting gekozen dan gepland: volgens de michelin kaart is de streek rond D'ambazac mooier dan de route die voorzien was. Stevig bergop en bergaf. Mooie dorpjes gezien maar weinig tot geen mensen of auto's tegengekomen.

Het is hier de streek van de speciale bruine koeien (limousin genoemd). We zijn er vandaag heel veel op onze weg gepasseerd.

Willy Jacqmain had me gezegd dat ik diep in hun ogen moest kijken en dat het dan precies lijkt of ze verliefd naar je kijken. En effectief, ik had zo de indruk dat het wel liseek te kloppen. Nadat ik er ééntje diep in de ogen gekeken had heeft ze me een gans stuk gevolgd en met luid geloei heeft ze afscheid van mij genomen.Sorry Bella maar ik heb al iemand om vanavond het bed mee te delen!

Rond de middag is de zon er door gekomen en werd het heel warm (30°c). Ik heb zelfs mijn t-shirt uitgedaan en in bloot bovenlijf gestapt.

Om 17u was ik in Laurière. Er was daar geen hotel, geen restaurant of geen winkel die open was.

We hebben dan besloten om met de wagen een stuk terug te rijden naar een ander dorpje (Bénévent l'abbaye) en daar in een hotel te overnachten (hotel le cèdre). Na het avondeten hebben we nog even de auto genomen om naar het hoogste punt (542m) van het dorp te rijden en daar naar de zonsondergang te kijken. 

Vandaag om 9u vertrokken: zwaar bewolkt en fris (11°c).Ik heb de ganse dag met mijn jas gestapt, temperatuur is niet hoger dan 15°c geweest (de helft van gisteren). Het ging weer goed bergop (les monts d'ambazac) met hoogste punt 669m. Ik heb er niet echt hinder van ondervonden, 't ging redelijk vlot (zonder rugzak). Inge heeft in de verte een hert gezien toen ze met de wagen  een stukje voorop reed, ik was net te laat. 

Rond 16u30 zat mijn tocht voor vandaag erop (10km voor het centrum van Limoges).

We zijn dan met de wagen een stukje verder gereden om een hotel te zoeken. We hebben aan een 5-tal hotels moeten stoppen voor we een kamer gevonden hebben (alles was volzet).

Morgen ga ik dus door Limoges stappen. De weersvoorspellingen zien er niet te best uit, maar zoals mijn moeder altijd zegt: "Pluie du matin n'arrête pas le pèlerin!".

Deze week 251km gestapt in totaal dus al 786km in totaal.

Foto's zullen volgen als Inge thuis is.