Vuur is een kracht

dat je moet leren kennen en leren beheersen. Het is iets speciaals toch...de eerste mens die het vuur kon maken en leren beheersen.

Het is maar terecht dat 'n eenvoudige mens als ik hiervoor helemaal in het begin hiervoor wat angst kon hebben, hoewel de voorziening en van horen zeggen allemaal in orde was daarvoor.  Zou de smeedijzeren kachel goed genoeg gebouwd zijn ? Zouden de schouwpotten de warmte kunnen verdragen bij eerste gebruik ?

Ik dacht met de natuurkracht zoals vuur valt niet te lachen.  Het vuur is toch iets speciaals en brengt zeker sfeer, iets mythisch misschien ook. Vuur doet mij ook denken aan als ik mij niet vergis een van de filosofen.  Bij het haardvuur werden verhalen verteld.

Zeker wanneer het donker, koud en kil is. 

Het houtvuur brandt en geeft langzaam warmte

Het licht van de vlammen kleurt oranje rood

De avond valt, de edelzanger slaapt

Doorheen de motregen buiten avondt het

rustig zie ik het oranje-rood zoals in het vuur

op een staande plank nat van de regen buiten tegen de muur

Een verwonderd licht in mij neemt mijn fotocamera

in de schemering neem ik de foto van mijn verwondering

De verwondering boven mijn onwetendheid

van het licht van de elektrische straatlantaarn

gereflecteerd in vormen op de schuine plank

meters ver van elkaar verwijderd en enkel daar op die plank

hoe zou het kunnen en toch is het enkel daar

Iets in mij is meteen gestild, en toch...ook niet, want ik bemerk

dat ik zo gevoelig ben om dingen te zien die ergens

zo verbonden zijn...hier in dit geval de associatie van het oranje licht

van mijn houtvuur en het licht van de elektrische lantaarn en tja

het water dat dit licht laat zien, dankzij de weerspiegeling ervan.

Ik ben blij om het oranjelicht dat het vuur in mij opnieuw verwarmt.