Hele mooie viooltjes waren eigenlijk ietsje te klein om in de bloembakken aan de voorgevel te plaatsen. Ze hadden toch zoveel water nodig en ik kon amper op tijd in die te kleine bakjes hen bedienen. Trouwens de aanvankelijk ietsje te koude wind en de te felle zon en soms droogte, zeker ook door de wind waren niet echt geschikt voor die plantjes. Ik dacht...ik verpot ze en plant ze voorlopig met de wortels netjes in het vijverwater en mooi in de zon. En jawel, de volgende dag zag ik ze weer stralen (zie fotootje, volgt nog). Wat een veerkracht van moeder natuur, die haar schoonheid toch eventjes herstellen kan !
Ik heb dan in de bloembakjes pelargoniums geplaatst in goeie vochthoudende grond. Er zitten blijkbaar 'waterkristalletjes' in die grond, een soort gelei dat het water ietsje langer vasthoudt, heb ik mij toch laten wijsmaken.
