Dat Hij in de steek gelaten werd door zijn beste vrienden,
woog zwaarder dan het kruis.
Hij vroeg niet dat ze voor Hem zouden vechten.
Maar wat Veronica deed,
wat die onbekende vrouwen deden,
dat hadden zijn vrienden ook kunnen doen:
Hem terzijde staan,
en mee de weg gaan tot de laatste halte.
Dat hij verkocht werd door een vriend,
geschat op dertig zilverlingen...
Die pijn was groter
dan de pijn die door zijn wonden sneed.
"Judas zal zich nog wel bedenken" dacht Hij,
"Die komt nog wel om de kruisbalk van mijn schouders te nemen,
om alles weer goed te maken."
Maar Judas kwam niet terug. Hij ging een andere weg.
Een mens doet immers met zijn leven wat ie wil.
En God bleef zitten met zijn vergeving.
Als inkeer achterwege blijft
en schuld verstikt tot wanhoop,
is zelfs een gekruisigde Christus niet in staat
om een mens te behoeden voor zijn eigen ondergang.
Manu Verhulst
|
