|
Julie
pov.
Al
vroeg in de ochtend werd ik wakker, door de warme zonnestralen die op
mijn gezicht schenen. Ik wreef in mijn vermoeide ogen en zocht mijn
weg naar de badkamer. In de spiegel zag ik een meisje, met
bruin-blonde haren, lichtblauwen ogen met verschrikkelijke wallen
eronder. Haar haar stond recht. Ik waste mijn gezicht en borstelde
mijn haar. Nu, al een stuk vertoonbaarder ging ik terug naar de
kamer, waar ik enkele kleren uit zocht.
Na een uurtje kwam er
al wat leven in de ruimte. Max trok zich uit en knipperde met zijn
ogen. Nu was ik tenminste niet alleen. Hij glimlachte lief naar me en
kwam naast me zitten.
Hey zei hij.
Hye zei ik
vrolijk. Hij grijnsde en vroeg me of ik al honger had. Mijn maag
antwoordde in mijn plaats en met een lach stond hij recht.
Kom
je. Samen liepen we naar de ontbijttafel.
Dus wat wil je?
vroeg hij, terwijl hij een handdoek over zijn arm hing. Het was
duidelijk dat hij als een ober wou voorkomen.
Voor mij twee
pannekoeken, meneer. En geef je zelf ook maar wat. zei ik met een
knikje, terwijl ik een denkbeeldige menukaart bekeek. Met een grijns
liep hij naar de keuken. Een gerammel weerklonk door de eetkamer en
verbaasd keek ik naar de gesloten deur. Was hij nu echt van plan om
pannekoeken te bakken? Ik schoof de houten stoel naar achter en liep
zelf ook naar de keuken. Daar vond ik hem onder de bloem. Ik kon mijn
lach amper inhouden toen ik zijn onschuldige gezichtje zag.
Wat
sta jij te lachen? zei hij, voor hij een handvol uit de zak nam en
naar me toe smeed. Met een gilletje sprong ik net op tijd weg, maar
nu was het oorlog! Ik greep de zk vast en nam er ook een handvol uit.
Ik gooide op hem, maar waar ik niet op had gerekend was dat hij al
een deel in de kom had gedaan, voor het beslag. Al gauw zaten wij
beiden en de keuken vol met bloem. Max kwam dichter en gooide nog
steeds bloem naar me, maar mijn zak was al leeg. Ik greep zijn handen
vast en in een worstelgevecht , draaide hij me plots om. Zijn handen
hielden nu mijn armen vast en zijn hoofd bevond zich naast de mijne.
Met een lach vol plezier keek ik hem aan en pas toen realiseerde ik
me hoe dicht we bij elkaar stonden. Toch vond ik de kracht niet om
van hem weg te gaan. Ik keek naar zijn volle lippen , die dichter bij
kwamen. Mijn hart bonsde wild te keer en dan eindelijk drukte hij
zijn zachte lippen op de mijne. Veel te snel verbrak hij de kus en
wachtte op mijn reactie. Een glimlach ontstond rond mijn lippen en nu
drukte ik zelf mijn lippen op de zijne.
Ik had me nog nooit zo
gevoeld. Een warm gevoel in mijn buik en een licht gevoel in mijn
buik. Het voelde alsof ik in de hemel was en nog verder. Ik zweefde
van geluk. Dit hemelse gevoel was gewoon niet te beschrijven.
Wat
doen jullie? vroeg opeens de stem van Freya. Geschrokken keken we
haar aan en merkte hoe we daar stonden. Wit van de bloem, mijn rug
tegen zijn warme borstkas. Met een lach keek ik naar haar.
Euhm..
pannekoeken maken? probeerde ik. Max en ik barstte in lachen uit.
Inmiddels had hij me al losgelaten, maar de plekken waar hij me had
aangeraakt tintelde nog na...
|
