Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Daan weegt ondertussen 4.240gr. en is zo'n 58cm groot en dat is te merken aan zijn kleedjes. Maatje 50 zit wat krap en moet plaats maken voor maatje 56. Met pijn in het hart heb ik al de kleine kleedjes uit de kast gehaald en heb ik de grotere maat in de plaats gelegd. De tranen stonden me in de ogen en ik weet niet waarom. Bij de andere kindjes had ik dat niet, dat was vanzelfsprekend dat ze ergens te groot voor werden en stond ik er niet echt bij stil. Eén pyjama heb ik mooi aan de kant gelegd ter bewaring, waar ook het kleine stamper body'ke ligt van toen hij nog in de couveuse lag. Het zijn zo van die dingen die ik niet kan weg doen. Elk van mijn kindjes hebben ook een herinneringsdoos waar zo van die spulletjes insteken. Bij de twee oudste zijn we al aan doos 2 toe, maar bij de twee jongste geraakt er nog wel wat bij. De kaartjes van bij de geboortes die steken in nog andere dozen. Ik krijg het niet over mijn hart om dat weg te gooien, dat moeten ze later dan maar zelf beslissen. Knutselwerkjes van moederdag of vaderdag of knutselwerkjes die gewoon te mooi zijn om weg te doen vinden hun weg naar de doos. Ook de kranten van op de geboortedag en het navelklemmetje zitten er goed in verborgen. Elk spulletje met elk hun eigen verhaal en herinnering verdienen het om bij te houden geworden.