Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Wanneer Daan uit het ziekenhuis ontslagen werd, kregen we een resem afspraken mee. De allereerste afspraak was al een week later bij de oogarts en daar was alles in orde. Ze wil ons pas terug zien als Daan 1 jaar is. De afspraak die daarop volgde was gisteren. Daan kreeg een echo van zijn hersentjes en daarna verwachtte ze ons op de algemene raadpleging om deze echo te bespreken en zijn algemene ontwikkeling te bespreken. In de wachtzaal van radiologie zat nog een mama met haar dochter van ongeveer een jaar of dertien - veertien. Het eerste wat ze vroeg was het gewicht van Daan. De manier waarop ze dat vroeg deed me al vermoeden dat ze wist dat Daantje te vroeg geboren was. Mijn vermoeden was juist. Haar dochter was ook te vroeg geboren, op 29 weken, maar ze verzekerde me dat die kinderen er ook komen. Haar dochter was nu een gezonde tiener zonder problemen ten gevolge van de vroeggeboorte. Ik vond het wel eens plezant om met nog een mama te praten van een prematuurtje. Lang duurde het gesprek niet, want na amper tien minuten mocht ik al naar binnen met Daan. Daarna kon ik mij naar de wachtzaal begeven van de wachtzaal voor de raadpleging van kindergeneeskunde. Daar heb ik wel wat langer moeten blijven wachten dan tien minuten. Er zaten heel veel mama's en papa's met baby's en ook al wat oudere kinderen, met elk hun eigen verhaal. Bijna een uur later dan het afspraakuur kon ik naar binnen. De herinneringen van toen ik er moest zitten met Yari kwamen ook weer allemaal naar boven. Er was nog niets verandert, behalve dan de tv-hoek die ze nu geïnstalleerd hadden. Eénmaal binnen mocht ik Daantje uitkleden om hem te wegen en te meten. Zijn gewicht stond op ongeveer 3.300gr en zijn lengte bedroeg 50cm. De arts had hem toch liever dikker gezien, maar ik maak me er geen zorgen om. Ons Daantje komt elke week zo'n 100gr. bij terwijl ze in het ziekenhuis een 150gr. per week willen zien. Ze vertelde dat hij dat gewicht moet inhalen. Waarom zou hij dat moeten 'inhalen' als hij zijn eigen curve mooi opvolgt en goed drinkt en mooi wakker is overdag en goed slaapt 's nachts. Van mijn vorige kinderen heb ik ook al geleerd om niet te veel aandacht te besteden aan die curves en gemiddeldes zolang ze hun eigen curve goed volgen en geen dalingen maken of blijven hangen is het goed. De echo van zijn hersentjes wees uit dat hij een klein littekentje heeft aan één kant (waarom klinkt dat me bekend in de oren? cfr Yari). Toch verwacht ze hier geen problemen van omdat de hersenen nog volop in ontwikkeling zijn en ze dus nieuwe connecties kunnen maken en meestal neemt de andere helft dat stukje dan gewoon over. Toch zal ik me zorgen blijven maken tot Daantje groter is en een leeftijd heeft bereikt wanneer je dan de eventuele gevolgen zou kunnen zien. Op vlak van zijn voeding zijn er ook veranderingen. We mogen proberen om over te schakelen van Nutramigen naar Nan Pro. Telkens één flesje Nutramigen per dag vervangen door Nan en kijken of hij er goed op reageert (geen krampjes, geen bloed bij de stoelgang). Zo zou hij na een week volledig op Nan staan. De Gaviscon mogen we ook afbouwen als hij volledig op Nan staat en ze heeft wel gevraagd om 1ml maïsolie bij de flesjes te doen zodat hij wat meer calorieën binnen krijgt. De medicijnen zijn hetzelfde gebleven. Nog steeds 2 puffs per dag met Pulmicort voor zijn longen, die zijn blijkbaar nog niet 100% in orde. Zijn vitaminen en zijn ijzer moet hij ook nog blijven nemen. De volgende afspraak is in september en dan is het samen met de kinesist. Wanneer ik in de wachtzaal zat met Daantje op schoot voor zijn flesje, kwam er een koppel langs met hun kindje. Ze waren op weg naar buiten toen de man zich opeens omdraaide naar mij: "2 weken?". Ik lachtte: "5 maanden". Hij stak zijn duim omhoog en ging verder.
Reacties op bericht (4)
26-06-2010
oja
oja,nog vergeten. ik ben altijd relatief klein en veel te mager geweest,ik weet nog dat ik in het lager de kleinste van de klas was,altijd.aan het eerste middelbaar ben ik begonnen met 1.50 en ocharme 28 kg. daar ben ik lang op blijven staan en dan ben ik ineens,in het 4de middelbaar van 1.50m naar 1.71 geschoten,wat ik nu nog altijd in mijn knieen merk. oja,ik woog 1.300 en 39 cm bij mijn geboorte,wat relatief goed was voor de zwangerschapstermijn en die tijd,28 jaar geleden(het geboortegewicht van een gemiddelde baby is op al die jaren ook vooruit gegaan he)
26-06-2010 om 15:14
geschreven door voetballover
HEY
Neen,niet echt.Ik heb nog 3 broers en 1 zus,ik ben de oudste,mijn 2 jongere broers zijn rond de uitgerekende datum geboren,mijn jongste broer en zus,een tweeling,zijn 'te vroeg' geboren,maar dit was maar een 3-tal weken,niet abnormaal bij een tweeling.Ik had vroeger wel problemen met rekenen-wiskunde.in het lager moest ik daarvoor naar een taakleerkracht gaan.in het middelbaar heb ik bso gevolgd,op aandringen van mijn ma volgens het toenmalige pms kon ik gerust Tso ofzo aan. maar,volgens mij zijn die 'lagere studies' die ik heb gevolgd niet te wijtten aan de vroeggeboorte,aangezien al mijn broers en zus ook 'maar' bso hebben gevolg,of jammergenoeg zelfs geen diploma hebben,de enige die bij ons een 'diploma' hebben ben ik en mijn zus(enfin,diploma-een getuigschrift dat we 6 jaar beroeps hebben gedaan),mijn broers hebben geen van allen hun school afgemaakt. waarmee ik maar wil zeggen,mijn lagere studies hebben volgens mij niets te maken met mijn vroeggeboorte,wat je soms wel eens hoort,maar zijn bij mij jammergenoeg een 'familietrekje'.
ik ben geboren eind november ,ik was normaal voorzien voor februari.wanneer ik in het eerste leerjaar zat merkten mijn ouders en leerkracht goed dat ik eigenlijk een paar maanden 'achter stond' op de rest . ten eerste,hoor je dit wel vaker dat kinderen van het einde van het jaar wat minder goed kunnen volgen en ten tweede,eigenlijk,als je het logisch bekijkt zat ik daar een jaar te vroeg he,aangezien ik normaal maar voor februari was. in september naar het eerste leerjaar gegaan,tegen november had ik ocharme 65 % op mijn rapport,maar het volgende rapport zat ik ineens aan 80 %.toen had ik de maanden pas ingehaald,snap je? en dat is zo nog een aantal jaar doorgegaan,van bij baby met de spuitjes en de eerste groentepapjes enz,altijd moesten ze toch enkele maanden corrigeren. ik liep op mijn 18 mnd.niet abnormaal,een beetje aan de late kant misschien,maar trek daar eens 3 mnd af,dan zit je ineens op 15 mnd,en da's een normale tijd om te leren lopen he?! maar langs de andere kant,mijn kindjes zijn raar maar waar 8 en 9 dagen te laat geboren,xanthe liep toen ze 13 mnd was,en xiebe was ook pas 18 mnd,dus of dat 'laat'lopen er iets mee te maken heeft?
maar voor de rest,niet veel van gemerkt van de vroeggeboorte,hééél weinig ziek geweest.Het enige tastbare dat ik heb overgehouden aan mijn vroeggeboorte is een brandplek op mijn hoofd,helemaal vooraan.zo van die plakdingen die zo overal op je plakken om vanalles te meten denk ik,als deze te lang blijven zitten,gaat je huid blijkbaar verbranden.enfin,toen toch.ondertussen zal dat allemaal al wel wat moderner geworden zijn zeker?
Mijn ouders zeggen me altijd dat ik hun een fortuin heb gekost de eerste jaren,en awel ik kan ze geloven,heb de rekening die ze gekregn hebben ooit eens gezien,en awel,dat is een hele boek!
groetjes sofie
26-06-2010 om 15:09
geschreven door voetballover
Ontwikkeling
Heb jij er vroeger tijdens je vroege schooljaren ook niets meer van ondervonden? Daar heb ik het meeste schrik voor. Die onzekerheid zal blijven duren waarschijnlijk.
26-06-2010 om 09:35
geschreven door Debora Vandervennet
daan
Fijn om zo de ontwikkelingen te mogen meevolgen Ikzelf ben geboren op 30 weken,ik weet het,het is geen 27 weken,maar toch,het heeft voor de nodige bezorgdheid gezorgd natuurlijk bij mijn familie.En kijk,ik ben er ook geraakt.Moet wel zeggen,zonder GHB was ik er nimeer,ik ben in Aarschot(jaja,toen was daar nog een moederhuis) geboren,en direct naar GHB gedaan. Van bij mn geboorte 2,5 mnd in het ziekenhuis gelegen,naar huis gemogen de dag dat ik geboren moest worden,en ben nooit echt ziek geweest tot ik een jaar of 18 was.Sinsdien schommelt het wat Jou verslagje lijkt mij redelijk positief,niet?Hij komt er wel,jullie Daantje.