Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Daan zijn pampertje aandoen op het aankleedkussen is dagelijkse kost. Terwijl ik zijn pamper dan verschoon babbel ik er wat tegen en is het zo'n paar minuutjes even ik en hij. Niets bijzonder eigenlijk tot enkele dagen geleden. Hij lag daar op zijn aankleedkussen met zijn billetjes bloot en zijn body tot onder zijn oksels getrokken. "Awel Daantje, dag flinke kapoen. Wij gaan u eens een schoon pamperke aandoen hè." Iets in die trend en nog wat meer sta ik dan tegen hem te vertellen. Nietsvermoedend dat eens dat moment zal komen. Het moment dat dat lieve, kleine, serieuze snoetje verandert in iets goddelijk koddig. Dan zie je hem zo kijken van "is die hier nu tegen mij bezig? Ah ja, ze is tegen mij bezig. Best wel grappig." En dan komt dat lachje tevoorschijn. Het is zo moeilijk om dan nog verder te doen met dat pampertje. Zonder te beseffen blijf je maar tegen dat kereltje babbelen en onnozel doen om toch steeds weer dat snoetje te zien glimlachen. Al een geluk heb ik zijn pamper nog op tijd aangedaan, anders had hij echt wel genoeg redenen gehad om eens goed te lachen. Sinds kort komen er nu ook nog wat geluidjes bij en zou je de ganse dag aan zijn park of relax staan om gewoon dat snoetje te zien. Hij is nu 5 maanden (9 weken gecorrigeerde leeftijd) en doet het dus heel goed. Zo zie je dat hij toch heel tevreden is in ons nestje en dat hij zich al heel goed thuis voelt.
Reacties op bericht (2)
25-06-2010
smile
wat een mooie glimlach van die kleine jongen zo ne smile doet je al de moeilijkheden vergeten
25-06-2010 om 08:32
geschreven door quincy
23-06-2010
stoefer
De papa heeft met die schitterende foto's ook al zitten stoefen op 't werk
