Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
"Mama, ik kon niet meer in mijn bed wachten" zei ons Rayanne als ik ze wakker riep deze morgen. Vandaag had ze haar schoolfeest en ging ze een mooi dansje doen voor iedereen die er was. Ze zat vol zenuwen en keek er heel hard naar uit, maar eerst was er nog dat andere feestje; vaderdag. Rayanne had haar pakje bij ons in de kamer verstopt, Yari had dat van hem onder zijn bed verstopt. De papa zou ze daar wel niet vinden zullen ze gedacht hebben. Ik daarentegen had donderdag al de verrassing klaarstaan in de keuken. De taart stond op tafel te wachten tot hij thuis kwam van zijn werk. Een leuke surprise die hij wel kon appreciëren. Van mezelf vind ik dat er nog wel wat verbeteringen aan zijn, maar ze is best geslaagd. Toen papa boven in de zetel zat, zijn de kindjes hun pakjes gaan halen. Eerst Rayanne met haar versje en daarna Yari. Het leek wel of de kinderen waren nieuwsgieriger dan de papa zelf. "Wat zal papa toch van ons pakje vinden?", zullen ze gedacht hebben. Papa heeft van allebei een mooie sleutelhanger gekregen, gemaakt van een soort plastiek dat je op voorhand inkleurt en daarna in de oven steekt. Wanneer het dan uit de oven komt is het gekrompen. Ik kende het nog niet, maar het ziet er heel tof uit om hier thuis ook eens te doen. Kort na de middag zijn we dan naar school vertrokken om zeker een goed plaatsje te hebben zodat we alles goed kunnen zien en zodat we niet in de weg zouden zitten met de koets. Onderweg nog even een pitstop gemaakt om het bolletje te gaan kleuren en dan een leuk plaatsje uitzoeken in de tent. Yari en Rayanne waren al snel weg om te gaan spelen met hun vriendjes en vriendinnetjes. Tegen alle verwachtingen in was Rayanne heel los en moest ik ze niet helpen bij het omkleden. Ze deden een dansje op Prins Ali van de tekenfilm Aladin. Het was heel mooi gedaan en ze heeft heel goed meegedaan. Na afloop kon ik ze gaan halen in de klas, maar ze was al tegemoet gekomen samen met haar 'liefje'. Ik en de mama van haar liefje liepen erachter en zagen hoe ze hand in hand naar de tent wandelde. Wat kan liefde toch mooi zijn hè. Taart voor onze Superpapa