Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Gisteren ben ik zoals gewoonte enkel 's avonds tot bij Daan geweest. Hij was blijkbaar al aan het wachten op mijn komst en had al van zich laten horen. Het duurde dan ook niet lang eer ik hem op schoot had genomen. Eerst een proper pampertje aangedaan, wat hij ook niet zo leuk vond, maar dan kon hij knus tegen mama aankruipen. Ik hoef nu zelfs zijn pampertjes niet meer te wegen en dat is wel even wennen. Nog steeds loop ik naar de weegschaal om dan tot de conclusie te komen dat ik daar niet meer hoef te zijn. Het is gemakkelijker om een nieuwe gewoonte aan te leren dan één af te leren vind ik. Daan begint ook heel goed bij te komen, gisteren woog hij 2.030gr. en deze morgen was het al naar 2.070gr. geklommen. Het kan natuurlijk altijd dat hij nog eens een dagje gaat hebben dat hij niet bijkomt, maar ik ben al tevreden dat we eindelijk een eindje van 1.800gr. zitten. Waar hij gisteren niet zo goed van het flesje gedronken had (5ml), heeft hij vandaag heel goed gedronken. Ik heb slechts 5ml via de sonde moeten geven en de andere 30ml had hij heel flink opgedronken. Daarna hebben we ons nog lekker rustig neergelegd en nog eens genoten van het samenzijn. We hebben ook al een besluit genomen in verband met zijn overplaatsing; die komt er niet. Het is praktisch veel haalbaarder om hem in Leuven te laten dan hem naar Diest te brengen. Persoonlijk heb ik het er ook moeilijk mee om hem naar een ziekenhuis te brengen waar ik het niet ken en waar ze Daan ook niet kennen. Hopelijk kan de arts begrijpen dat het voor ons als ouder heel moeilijk is om na een verblijf van 12 weken zomaar te zeggen dat hij naar een ander ziekenhuis moet. Ik denk dat het heel anders zou zijn moest hij nog maar een week of twee in Gasthuisberg liggen. 12 weken al! Ons Daantje wordt binnen een paar dagen drie maanden en hij heeft nog niets van de wereld gezien, behalve dan de vertrouwde gezichten en de binnenkant van zijn couveuse. Die binnenkant van zijn couveuse kan binnen een paar dagen ook wel eens veranderen. Hij doet het heel goed met zijn gewicht en ook zijn saturatiewaarden waren heel goed met 22% zuurstof. De arts heeft zijn zuurstof deze middag op 21% gezet en als dat goed gaat zal hij waarschijnlijk naar een bedje mogen verhuizen. Een bedje! Dat betekent dat ik binnenkort zijn eerste badje mag geven en dat het voor de andere kinderen ook weer veel aangenamer en leuker zal zijn als ze op bezoek gaan. Ik kijk er al naar uit, maar eerst afwachten tot morgenvroeg en horen hoe hij het gedaan heeft met die 21% zuurstof in de couveuse.
Reacties op bericht (2)
16-04-2010
blij
Blij dat jullie een besluit hebben kunnen nemen. De dokters zullen dat wel verstaan. En zelfs als dat niet het geval is, who cares? Zolang jullie er maar een goed gevoel bij hebben. Drie maanden al? De tijd vliegt. En inderdaad, dat begint al een groot manneke te worden. Hoop voor jullie allemaal dat jullie snel de anders zo vanzelfsprekende "gewone verzorging" mogen starten. Groetjes,
Ingrid
16-04-2010 om 08:32
geschreven door ingrid
15-04-2010
gewoontes
Groot gelijk dat je hem in Leuven wil houden! Zou ik ook verkiezen.
Bij mij duurde het heel lang voor die vaste routine eruitging, ook thuis bleven wij elke voeding de temp nemen, opschrijven of de pamper volzat, opschrijven hoeveel ml ze dronken, ... Ik heb dat bijna een jaar gedaan. Maar bon, het gaf me zekerheid.
Wij hebben June pas een badje mogen geven toen ze bijna naar huis ging en Gitte pas toen ze thuis was. Maar misschien zijn ze daarin veranderd?
