Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Daan is de laatste twee dagen terug wat afgevallen door die 'plasmedicatie'. Dit is niet erg omdat hij het overtollige vocht uitplast en die zich niet opstapelt in zijn longen. Hij woog deze morgen 1.600gr, maar hij zal binnenkort wel terug wat bijkomen. Het kan zijn dat hij die medicatie ook thuis verder zal moeten krijgen, maar dat is nu nog te vroeg om met zekerheid te zeggen. Ze zullen eerst in het ziekenhuis proberen om het af te bouwen en als dat lukt heeft hij de medicatie thuis niet nodig. Met het afbouwen van zijn CPAP zijn ze eventjes vlug gegaan tot vandaag. Het ging allemaal heel rap van twee uur zonder CPAP naar vier uur zonder CPAP. Vandaag hebben ze dan besloten om nu eventjes het schema van vier uur met en vier uur zonder CPAP te behouden. Zijn melkvoeding staat nog steeds op 27ml om de drie uur. Deze morgen heb ik hem even op schoot genomen omdat hij zonder CPAP lag. Het zou te vermoeiend geweest zijn voor hem om te kangoeroeën en wij willen dat kereltje ook niet forceren. Rond de middag hebben we nog een gesprek gehad met de arts om alles eens te overlopen. Enkele vragen va onze kant zijn dan ook beantwoord geweest. Zo krijgt hij nog een 'slaaptest' voor hij naar huis mag om na te gaan of hij een monitor moet meekrijgen. Om op vakantie te gaan in de zomer is er geen probleem, behalve dezelfde aandachtspunten bij elk klein kindje dat je meeneemt op vakantie. Wanneer hij van een flesje zal leren drinken is pas als hij volledig zonder CPAP ademt en dat zal dus ook niet voor direct zijn. Waarschijnlijk zal hij ook niet met extra zuurstof naar huis moeten, aangezien hij nu ook maar een minimale hoeveelheid zuurstof extra krijgt. Er is niets dat erop wijst dat Daan extra zuurstof nodig zal hebben. De arts heeft ook al laten verstaan dat hij al een lange weg heeft afgelegd, maar dat hij het wel goed doet. Er zijn nog steeds kansen op infecties en een herhaling van een buikinfectie kunnen ze niet uitsluiten, maar is eerder zeldzaam. Ook zijn oogjes worden wekelijks nagekeken omdat dit ook een teer punt is bij prematuurtjes. Het is niet omdat ze deze week 'goedgekeurd' zijn, dat ze daarom de volgende week ook nog goed zijn. Na ons gesprek zijn we onze boterhammetjes gaan eten op ons vaste stekje, aan het grote automaat waar allerlei lekkers te koop is. Daar zitten we uit de drukte en kunnen we andere mensen wat gadeslaan. We moeten ons met iets bezig houden op dat moment hè. Na ons middagmaal zijn we nog even terug gekeerd naar Daan om dag te zeggen. Had hij zijn tube toch wel niet uitgetrokken zeker! De assistent-arts die in de box stond had niets in de gaten omdat er nog geen alarmen waren afgegaan en de couveuse zelf is bedekt met een dekentje voor de privacy en om het lekker knus en donkerder te maken voor Daan. Blijkbaar durft hij wel vaker zijn tube lostrekken. Het idee dat hij binnenkort gaat veranderen van box doet toch wel raar. Hij ligt daar nu al acht weken op dezelfde box en je begint je wat 'thuis' te voelen. De verpleging wisselt wel regelmatig, maar de omgeving blijft anders. Ik heb ook wel een beetje bang bij het idee dat hij naar een minder intensieve box zal gaan. Bij mij voelt het dan aan dat Daan meer zelf zal moeten doen en dat maakt me wat onzeker terwijl ik weet dat hij dat zeker goed zal doen. Eigenlijk kan je zeggen dat ik met een bang hartje heel erg uitkijk naar die grote stap.
Reacties op bericht (2)
22-03-2010
Goed
Daan doet het goed, maar ik begrijp je wel hoor. Hij moet nu wat meer 'op eigen benen' staan hé. Het zijn al lange maanden geweest voor jullie, ik hoop dat het zo goed blijft gaan met Daan en dat jullie heel binnenkort heel wat meer samen kunnen zijn!
22-03-2010 om 09:24
geschreven door Vivache
20-03-2010
bang
Schitterend dat Daan het zo goed doet, maar ik begrijp het dubbele gevoel wel. Op intensieve heb je toch de indruk dat elk detail wordt opgevolgd en dat ze steeds op tijd kunnen ingrijpen. Langs de andere kant: als Daan van box mag veranderen, wil dat zeggen dat hij het super doet. Het wordt een grote jongen die al veel zelf begint te kunnen. Ik denk dat je zijn overstap vooral positief moet bekijken. Het is weer een stapje dichter bij huis. En als je ongerust bent, zal je zeker naar de verpleegsters mogen bellen. Nog leuk nieuws was dat hij mee op vakantie zal kunnen gaan. Daar zat de papa gisteren toch wel wat mee, denk ik. Wij kijken er naar uit om dat manneke in de zomer in leven lijve te kunnen bewonderen. Op de foto's ziet hij er altijd maar beter en beter uit. Keischattig in dat body'tje met konijntjes, by the way. Geniet van jullie weekend en een dikke knuffel voor al de kindjes!
