Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
De kindjes hebben hun gisteren weer eens goed geamuseerd en dat enkel met wat dekens. Zoals beloofd had ik een tent gemaakt aan de grote tafel met enkele dekens. Daar hebben ze zich redelijk lang mee kunnen bezig houden tot het op een bepaald moment een beetje te druk werd. Zo zie je dat een kind niet altijd nood heeft aan speelgoed, maar dat ze nog heel wat fantasie hebben om met niet-speelgoed een leuk spelletje te spelen. Ons Rayanne begint precies terug in haar poppenfase te komen. Ze heeft enkele kleertjes gekregen die normaal voor Daantje bedoelt zijn en een pampertje van Daantje had ze al van een vorig bezoek. Ze doet nu niets liever dan die pop overal mee te zeulen, het pampertje verschonen, een flesje geven (een echt flesje, want die popflesjes zijn niet echt genoeg voor haar), in bedje stoppen,... Het is leuk om haar zo bezig te zien en ik denk dat ze ook voor Daantje heel goed zal zorgen als hij naar huis mag. Yari houdt zich dan weer liever bezig met zijn garage en auto's. Soms kan hij daar zo lang mee spelen en kan hij er zo in opgaan dat hij niet merkt dat er nog andere personen in de buurt zijn. Maar zijn hoogtepunt van dit week-end was dat zijn zesde tand er uit is. Die stond al goed los en de papa heeft de tand er dan in één keer uitgetrokken. Hij was er zo mee aan het lachen en was zo trots dat hij zijn mond en tand direct kwam laten tonen. De meeste kindjes zouden wat pijn hebben, maar Yari lacht dat gewoon weg en geeft geen kick. We denken dat hij een nogal hoge pijngrens moet hebben. Dat zal dan eerder een aardje van zijn Peter zijn dan van mij. Ik heb allesbehalve een hoge pijngrens. Wanneer de kindjes in hun bed lagen ben ik terug vertrokken naar Daan. Hij woog gisteren 1.685gr. en zit nu twee uur zonder CPAP en zes uur met. Zijn opschuifkatheter hebben ze moeten uithalen en terug opnieuw prikken. Hij begon een rood plekje te krijgen ter hoogte van de naald en dat zien ze niet graag. Ze hebben die naaldpunt nu ook naar het labo gestuurd om te kijken waar die rode plek vandaan komt. Zolang hij niet volledig op melkvoeding staat moet deze katheter blijven zitten. Omdat hij op korte tijd zoveel is bijgekomen zou het ook kunnen zijn dat hij wat vocht ophoudt. Daar zou hij dan 'plasmedicatie' voor krijgen (diuretica) zodat hij het overtollige vocht uitplast. Blijkbaar zijn er wel meerdere kindjes die in het begin wat last hebben om hun vocht in het lichaam goed te kunnen regelen. Ik heb vandaag (deze morgen) nog eens gebeld en hij was weer wat bijgekomen. Hij woog deze morgen 1.705gr en waarschijnlijk gaan ze het schema van de CPAP vandaag nog niet aanpassen. De kans is groot dat het vocht dat hij ophoudt zich in de longetjes opstapelt. Hierdoor heeft hij iets meer zuurstof nodig via zijn CPAP en in zijn couveuse. Ze merken dan ook dat die twee uur zonder CPAP al meer dan voldoende is. Vandaag gaan ze ook terug beginnen met melkvoeding. Eerst is dit een dieetvoeding genaamd Nutramigen omdat deze makkelijk verteerd. Vanaf morgen, in de loop van de namiddag, zal het moedermelk worden. Daar zullen we dan vanavond meer over weten.
Reacties op bericht (1)
14-03-2010
nutramigen
Gitte heeft een jaar lang nutramigen gedronken (enfin 'drinken'... het kind had een eetstoornis dus 't was eerder pompen), een duur stinkend goedje waar ze in GHB canderel in deden om het 'lekkerder' te maken... Daarmee dat ze nu zo graag suiker eet denk ik ;)
