Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Wat verschoot ik me deze morgen toen ze me zijn gewicht zeiden. Hij woog maar liefst 1.650gr!! Zelfs de verpleegster heeft hem twee keer gewogen, waarvan de tweede keer met een geijkte weegschaal, om zeker te zijn. Hij heeft dus door die infectie niet echt veel gewicht verloren, uitgezonderd de eerste dag of twee. Hij krijgt nog steeds geen melkvoeding, maar al de nodige voedingsstoffen en vitaminen krijgt hij via zijn infuus. Vanaf vandaag beginnen ze ook terug met het afbouwen van zijn CPAP. Ze zijn nu begonnen met één uur zonder en daarna zeven uur met CPAP. Hij doet dat heel goed en heeft geen alarmkes gegeven tijdens zijn uur zonder CPAP. Om 11u was het uurtje afgelopen en kon hij terug heerlijk bij mij komen liggen. Nog eens een uurtje zalig genieten en gewoon aan niets denken, eventjes het verstand op nul. Het terug in de couveuse leggen vindt ons Daantje minder leuk. Dan kan hij goed van zijn oren maken en laat hij duidelijk merken dat hij er niet graag bij is. Eens hij terug goed geïnstalleerd in zijn couveuse ligt, slaapt hij wel rustig verder. In de namiddag hebben ze zijn arteriële leiding (diegene die de bloeddruk registreert) ook weggehaald. Joepie, al een kabeltje/leiding minder! Nu heb ik terug het gevoel dat we op de goede weg zijn. We kunnen terug wat stapjes vooruit zetten en uitkijken naar dat volgende stapje; beginnen met de voeding en kijken hoe zijn maagje erop reageert. De vorige dagen, vooral zondag, maandag en dinsdag leefden we nog in onzekerheid over die infectie. Blijft het stabiel of gaat hij nog verspreiden? Dat waren zo'n lastige en zeer vermoeiende dagen dat we blij zijn dat die voorbij zijn. Het is echt verschieten hoe uitputtend die dagen geweest zijn. Ik merk dat ik vermoeider ben dan anders en ik denk dat dat gewoon komt door zo met die infectie bezig te zijn in uw hoofd, dat het je lichaam uitput. Gelukkig is dat nu voorbij en kunnen we ons weer optrekken aan die goede stapjes die eraan zitten te komen. Die positieve dingen geven je echt energie om er weer een tijdje tegen te kunnen.
Reacties op bericht (2)
13-03-2010
doe zo voort
We zijn superblij voor jullie, het werd dat er terug goed nieuws kwam. Ik kan geloven dat je zo moe bent, al die stress van de laatste dagen. Nu je wat minder ongerust kan zijn, begin je dat te voelen. Maak er een leuk weekend van, geef je kindjes en je ventje maar een dikke knuffel van ons. Het gaat de goede kant uit...
