Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Gisteren lagen we nog gezellig samen in bed te ravotten met de kindjes toen plots de telefoon ging. Het was de mama van het vriendinnetje van Rayanne om te vertellen dat Rayanne niet kom komen spelen. Haar vriendinnetje zat met koorts en had de symptomen van buikgriep. Ons Rayanne was wat teleurgesteld, maar ze begreep het wel. Yari en Rayanne hebben uiteindelijk nog de ganse dag buiten gespeeld. 's Avonds ben ik dan vertrokken naar het ziekenhuis. Daantje lag nog rustig te slapen en kreeg wat bloed bij omdat ze wat bloed hadden afgenomen. Tijdens het kangoeroeën was hij heel rustig tot zijn voeding gedaan was. Hij begon opeens met zijn beentjes te stampen en met zijn handjes te grijpen. Ik kreeg hem ook niet getroost en dan hebben we hem maar terug in de couveuse gelegd. daar was hij al iets rustiger, maar je kon zien dat er nog iets scheelde. Met een gerust hart ben ik naar huis vertrokken, om rustig mijn bedje in te kruipen. Deze morgen, redelijk vroeg, kregen we telefoon van het ziekenhuis. Rond middernacht had hij wat bloed in zijn stoelgang, hij zit met een infectie op zijn maagje en iets op zijn darmpjes. Ze zijn direct met antibiotica gestart en ze hebben hem ook terug geïntubeerd. De CPAP zou te veel lucht en druk op zijn maagje zetten wat niet goed is. Hij kan wel zelfstandig ademen, maar ze willen hem alle comfort geven om hem te laten genezen. Hij moet nu ook 5 dagen nuchter blijven en krijgt dus voorlopig geen sondevoeding. Het belangrijkste is nu dat de infectie zich niet verspreidt, want dan bestaat er een kans dat er een operatie aan te pas komt. Dan zouden ze moeten kijken welke stukjes darm geïnfecteerd zijn en niet meer functioneren. Die zouden ze dan weghalen. We hopen dus van harte dat alles onder controle is met de antibiotica. Het was wel even verschieten deze morgen en de traantjes hebben hier al rijkelijk gevloeid. Je voelt je zo machteloos en je zou zo veel willen doen, maar dat gaat niet. Je kan hem niet oppakken wanneer je wilt om hem te troosten, je kan hem niet dicht tegen je aanduwen om hem geborgenheid te geven. Dat zijn de zaken waar ik het op dit moment heel moeilijk mee heb. Hij is daar in goed handen en krijgt daar de beste zorgen, maar als mama zou je op zo'n moment 24/24 en 7/7 bij hem willen zijn en laat dat nu net hetgeen zijn dat onmogelijk is. Straks gaan we naar hem toe en dan zullen de emoties wel weer opkomen, maar ik kan ze maar beter de vrije loop gaan zodat we er weer tegenaan kunnen.
Reacties op bericht (3)
08-03-2010
veel sterkte
Ongelooflijk veel sterkte! Hopelijk gaat het snel terug een beetje beter met jullie venteke!
Inneke
08-03-2010 om 11:38
geschreven door Inneke
07-03-2010
Thumbs up
We leven met jullie mee! Het is zoals je zei; alles ging zo goed, dat je begint te vrezen dat er toch iets gaat verkeerd lopen. Hij zal inderdaad wel alle nodige zorgen krijgen, maar je moeder- en vaderhart breekt toch op zo'n moment. Tenslotte wil je als ouder je kind tegen alle kwaad en pijn beschermen. Onmacht is het ergste wat er is. Daantje heeft echter al bewezen dat hij het niet vlug opgeeft. Hij zal zich niet laten doen. Wie zou er nu niet vechten om zo snel mogelijk lekker bij mama en papa te mogen zijn... Volhouden is de boodschap
07-03-2010 om 13:11
geschreven door ingrid
NEC
Die infectie heeft ons indertijd ook veel kopzorgen bezorgd! Gitte werd uiteindelijk niet geopereerd, de darmen hebben zich hersteld door 10 dagen zonder voeding te blijven en zware AB. Maar helaas begon daar ook onze lijdensweg, haar darmpjes bleken daarna té gevoelig voor melk (of soya) en zijn nog steeds een zorg. Ze weigerde sindsdien elke vorm van voeding en we zijn regelmatig met weer bloedende darmpjes in het ziekenhuis beland.
Het is een hardnekkig beestje die NEC-infectie!
Ik hoop dat Daan zich er goed door zal slaan! Duimen omhoog en kaarsjes aan!
