Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Iedereen was wakker rond 8u, behalve ik natuurlijk. Het was zo lekker warm onder de lakens dat ik nog eventjes ben blijven liggen terwijl de papa met de kindjes naar boven is getrokken (slaapkamers op gelijkvloers en living + keuken op verdiep). Zo kon ik nog een goed half uur onder de warme lakens blijven liggen en nog wat verder rusten. Toen ik uiteindelijk toch mijn voeten uit het bed kreeg kon ik ook naar boven slenteren om daar twee uitbundige kinderen tegen het lijf te lopen. Yari en Rayanne mochten vandaag immers mee met opa mobi, met de mobilhome, naar de koers. De hele voormiddag stonden ze hevig in afwachting van de komst van opa. Rond 11u is opa de kindjes komen halen en waren ze door het dolle heen. Voor we het wisten stonden ze al klaar om te vertrekken. Ik denk zelfs niet dat ze ons nog een kusje of knuffel gegeven hebben, maar misschien worden ze daar nu ook al wat groot voor. Na hun vertrek konden de papa en ik rustig eten om dan richting Holsbeek te rijden om onze andere pagadder af te zetten. Hij was al ook aan het lachen als we nog maar aan de voordeur stonden. Naar de grootouders gaan doen ze toch allemaal graag. Ik vraag me af hoe dat zou komen...? In het ziekenhuis kregen we het goede nieuws dat Daantje het heel goed doet als hij 2uur zonder zijn CPAP zit. Hij heeft ook niet zo veel last meer van dalingen en zijn slotje voor de antibiotica was ook verwijdert. Nadat ik zijn pampertje verschoont had, konden we weer lekker kangoeroeën. De papa had zijn krant al meegenomen om wat in te lezen. Hij vindt het heel tof om ons zo te zien liggen, maar om er nu gewoon 1,5uur bij te zitten verveelt toch ook wat. Het was best wel een koddig zicht. ik kangoeroeën met Daan en de papa op de stoel ernaast rustig zijn krant te lezen. Er kwam zelfs zo even het 'huiselijke' gevoel naar boven bij mij. De tijd was alweer rap daar om terug afscheid te nemen, maar hij ligt daar in goede handen en heeft goede verpleegsters om hem heen. Nu terug al de kindjes gaan uithalen. Eerst naar Holsbeek om daarna naar Kessel-Lo te rijden. Al de kindjes hadden hun heel goed geamuseerd en hadden een hele leuke dag achter de rug. En met de vertellingen van Yari en Rayanne over hun dag keerden we terug richting Molenstede met op de achtergrond de melodieën van K3 "...Hiep hiep hoera voor onze nieuwe baby, wij blijven bij elkaar als de kippen en het ei, hiep hoera voor onze baby, happy birthday, kom erbij..".
Reacties op bericht (1)
28-02-2010
supergoed van Daan!
Ben blij dat Daantje het zo goed doet! (en jij doet het ook super!)
