Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Het was eens een rustig dagje gisteren. Andreas is van zijn koorts af en Yari en Rayanne hebben buiten van het goede weer geprofiteerd. Dat was ook al eventjes geleden dat ze nog eens zo hebben kunnen fietsen en ravotten zonder dat ze met koude handjes en neusjes terug binnen kwamen om zich op te warmen. Andreas die heeft gewoon binnen gespeeld. Hij doet niets liever dan met balletjes spelen of een toren die we maken terug omver gooien. Zo houdt hij ons wel even bezig natuurlijk. 's Avonds was het alweer tijd voor mij om richting ziekenhuis te trekken. Nog eerst een zoentje aan al de kindjes en dan kon ik vertrekken. Daantje deed het heel goed. Zijn gewicht is op hetzelfde gebleven als en zijn melkvoeding is nu 15ml om de 2uur. Hij zit op een nieuw schema met zijn CPAP, 2uur zonder en daarna 6uur met. Blijkbaar doet hij dat wel heel goed. Als ik 's avonds alleen tot bij Daantje ga, heb ik de gewoonte van te kangoeroeën als de omstandigheden het toelaten. Gisterenavond was dat dus ook het geval. de verpleegster heeft geprobeerd of het zou lukken zonder de CPAP omdat dat toch iets aangenamer ligt, maar hij had toch wat dalingen in zijn saturatie. Het was ook nog maar 2 uur geleden dat hij ook al zonder CPAP had gelegen en dat zal nog net iets te kort opeen geweest zijn. Voor de zekerheid heeft ze hem dan toch terug de CPAP gegeven. Daarna was hij veel rustiger en hebben we er allebei van genoten. De rust en de stilte kan zo'n deugd doen en het is een manier om alles eventjes te vergeten en gewoon samen te zijn.