Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
We zijn deze
middag eerst gaan eten bij oma en opa vis, daarna konden we rustig richting
ziekenhuis vertrekken terwijl de kindjes daar bleven. Ons ritueeltje begon van
zodra we aankwamen. Eerst afkolven en daarna tot bij Daan. Nu heb ik zelf de
vraag gesteld om te kangoeroeën. Met een bang hartje wachtte ik het antwoord
af; geen probleem. Eindelijk was het zover, ik kon Daan letterlijk in de
armen sluiten. Eerst nog wat verhuiswerk en verkleedwerk en dan gebeurde het. Zittend in de luilekkere strandstoel legde de
verpleegster hem op mijn blote huid. Onbeschrijfelijk hoe dit aanvoelde. Ik kan
het nog het beste vergelijken met wanneer je de eerste keer je baby op je buik
krijgt gelegd na een gewone bevalling. Enkel heb ik er een dikke 2 weken langer
op moeten wachten. Dat warme, tedere gevoel bleef maar duren en mocht voor mij
gerust nog langer duren. Hij heeft 1,5uur bij mij gelegen, maar die minuten
zijn zo snel om dat je er des te meer van geniet. Deze keer heb ik ook weer
zijn melkje gegeven terwijl hij bij mij lag. Het is niet hetzelfde als een
flesje geven of life borstvoeding geven, maar je krijgt als mama toch iets of
wat hetzelfde gevoel.
Ik verlang
al naar het volgende moment dat we mogen kangoeroeën. Spijtig genoeg zal dat
niet voor morgen zijn, maar hier komt dan wel het goede nieuws: als Daan een
goede nacht heeft gehad, zullen ze hem morgen extuberen. Die buis dat nu tot in
zijn longen loopt, zal er dus uit mogen. Deze zal dan wel vervangen worden door
een buisje dat slechts tot in zijn neusje zit (CPAP).Dit buisje zal er ook een tijdje in blijven
zitten. Stilletjes aan bouwen ze dit ook af, maar Daan zal zelf aangeven wat
hij aankan en wat niet.
Na het
kangoeroeën was er dan nog de verzorging; temperatuur meten, pampertje doen en
hem terug lekker onder het dekentje stoppen. Een mooie afsluiter voor een zeer
geslaagde dag.
Reacties op bericht (3)
08-02-2010
genieten
Dit is een ontzettend lieve foto! Jullie genieten er allebei van, da's duidelijk! Op naar het volgende kangoeroe-moment!
08-02-2010 om 20:20
geschreven door Stien
hartverwarmend
Hey ,
wat een mooie hartverwarmende foto! en een mooi kindje!
groetjes
08-02-2010 om 08:56
geschreven door vanessa vandervelpen
07-02-2010
geweldig!
Je straalt! Geweldig!
Wat een mooi kindje is hij, met zoveel blonde haartjes!
Blij dat alles zo voorspoedig verloopt, houden zo!
