Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Het gaat precies weer met sprongen vooruit bij Daantje. Hij kon al goed stappen met de stoelen, bijzettafel en loopwagentje en sinds begin deze week stapt hij ook als je hem ondersteunt onder zijn armpjes. Tot voor kort weigerde hij dan stappen te zetten en ging hij gewoon op zijn knietjes zitten, maar na wat aandringen had hij het dan toch door. Hij bleef mooi op zijn voeten staan en begon stilletjes wat stappen te zetten. Niet zo groot als wanneer hij een stoel of wagentje vast heeft, maar het zijn toch stapjes hè. Ondertussen gaat het al wat beter aan de beide handen en daarnet zelfs eens geprobeerd aan één hand... en jawel hoor hij bleef zijn evenwicht mooi houden en bleef stapjes zetten!! Zooo fier dat ik was, maar heb het niet te lang gedaan. Morgen proberen we nog eens en hopelijk stapt hij dan volledig zelfstandig tegen zijn tweede verjaardag. Ook het praten (brabbelen) komt meer op gang, hij doet soms ganse vertellingen waar we niets van begrijpen, maar wat we eens zo schattig vinden. Sommige woordjes probeert hij al wel na te zeggen zoals: pamper, byebye, zus, Daantje, dank u, oma of opa,... Wat er de laatste weken ook verandert is, is dat hij heel aanhankelijk begin te worden. Hij heeft het de laatste week echt erg, wenen als ik even naar beneden ga, of als ik zelfs maar naar de keuken ga. Maar zo snel als hij weent, zo snel is hij getroost en speelt hij weer rustig verder. Lachend en giechelend zoals we hem het beste kennen :-)
