Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Even mijn frustraties neerschrijven van de vorige dag en misschien mensen doen inzien dat een hondendrol aan de schoen niet enkel aan de schoen blijft plakken... Yari en Rayanne kwamen terug thuis van een gezellige tweedaagse bij oma en opa vis. Yari voelde zich niet lekker en zijn maag lag wat overhoop, waarschijnlijk weer veel te smakelijk gegeten van grootmoeders keuken. Zowel Yari als Rayanne hadden een potje mee met water en een dino erin. Weer een 'nieuw' gadget dat je moet kweken op water, ben benieuwd. Beiden hebben ze ook de gewoonte om hun schoenen uit te doen in de berging, maar toen oma Yari wat hielp bleek dus dat hij in een hondendrol had gestapt. Hier voor de deur dus, aan de boom naast onze oprit! Zeer proper en ik ben des te lastiger omdat hier ook enkel mensen uit de geburen komen wandelen met hun hond. Die weten toch ook dat hier kinderen rondlopen en spelen? Tegenover onze deur is een speelweide, ik wil niet weten wat er daar nog allemaal ligt te stinken. Als het in de tussentijd nog niet opgekuist is door de schoenen van al de kinderen die er rondlopen tenminste. Ach ja, ik heb me er eventjes druk in gemaakt, maar de schoenen gingen de wastrommel in en kwamen er weer als nieuw uit. Tot zover het drollenhistoire, althans dat dacht ik... Die avond kwam ook opa mobi langs met de op maat gemaakte kasten voor boven. 4 stuks die uitgeladen moesten worden en via de scheufdeur naar binnen werden gebracht. Opa vis, opa mobi, de papa en ikzelf hebben wel geweten waar onze armspieren voor dienen. Maar voor de drie mannen een pintje na het gesleur en die spieren werden al rap vergeten. De volgende dag begon ik te stofzuigen toen ik opeens aan de keukenstoel iets raar zag. Eerst dacht ik dat er een stuk hout van de poot was afgebroken, maar bij nader onderzoek rook en zag ik wel wat het was. Inderdaad, iemand van de opa's had ook kennisgemaakt met meneertje hondendrol en had zonder er erg in te hebben een goei portie op de poot van de stoel gesmeerd. Alles mooi opgekuist en terug beginnen stofzuigen, maar nog geen 2 minuten later mocht ik de stofzuiger terug afzetten en mijn bus Vanish boven halen. Ah ja, ook op het speeltapijt van Andreas en Daan hing er nog wat van dat goedje, ik mag er niet aan denken moest ik het niet gezien hebben!! Zo vies en degoutant vuil. Na verder grondig onderzoek zag ik ook nog wat plekjes op de vloer en ik voelde me zo woedend. Soms vraag ik me wel eens af of de mensen beseffen hoe vies het wel niet is om in zo'n hondendrol te stappen. Ik vind dat als je een hond koopt en je gaat er mee wandelen, dat je dan ook de drolletjes maar moet opkuisen. Hier zijn rioolputten genoeg en hier staan ook nog twee vuilbakken op het pleintje, het is een kleine moeite, maar je bespaart er een heleboel mensen een hoop ellende mee!!!