Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Wanneer prematuurtjes de effectieve leeftijd hebben van 1 jaar worden ze in Gasthuisberg nog eens verwacht voor een 'grote' controle. Niet alleen de arts onderzoekt hem dan, maar ook de kinesist en een kinderpsychologe of pedagoge. Daantje is net één jaar geworden en werd dus ook verwacht op deze controle. We werden rond 14u verwacht, maar hadden in de voormiddag ook nog een afspraak bij de oogarts. Daar verliep alles heel goed en was er niets op aan te merken. Natuurlijk heeft ons ventje niet veel meer geslapen, behalve dan het laatste half uurtje voor we naar binnen werden geroepen door de arts. De eerste die we te zien kregen was de kinesist. Daar moest hij voorwerpen van de tafel nemen, van een blokje tot een kleine smartie en zelfs een miniem bolletje waar hij liever mee zat te spelen met zijn vingertje dan dat hij het moest oppakken. Daarna verhuisden we van de tafel naar de mat om zijn turnoefeningen te doen. Eerst eens tonen hoe hij mooi van rug naar buiklig rolt en hoe hij allen vast pakt als hij op zijn rug ligt. Op zijn buikje moest hij dan tonen hoe hij zijn hoofdje mooi omhoog tilt. Ze vroegen ook nog of hij, als hij op zijn buikje ligt, al probeert rond te draaien om zo aan meer speelgoed te kunnen. Hmmm, dat doet hij nog niet echt. Dan keek ze hoe hij stevig hij al kon zitten. Hmmm, hij zit nog niet zelfstandig, enkel met hulp zoals zijn cottoons band of zijn eetstoel. Nu was het tijd voor de psychologe en haar resem testjes. Daantje was nog heel moe en had eigenlijk niet veel zin om mee te werken. Zijn duimpje in zijn mond en frunniken aan zijn t-shirt zijn een teken dat hij liever in zijn bedje zou liggen dan die testjes uit te voeren. Eerst een konijntje verstoppen onder een tas en kijken of hij dat door heeft. Jawel hoor, Daantje probeert de tas omhoog te tillen om het konijntje terug te vinden. Dan twee rode blokjes waar hij in elk hand ééntje moet houden en ook dat doet hij prima. Een plastieken boekje passeert nog de revue waarvan verwacht wordt dat hij de blaadjes omdraait. Mits een kleine aanzet doet hij ook dit heel goed. Een auto om te rijden is het laatste wat hij nog krijgt en dan besluiten we om af te sluiten omdat hij heel moe is. De controle bij de arts is zoals elke andere controle. Hij wordt gemeten (65,3cm) en gewogen (5.730gr) en nog eens nagekeken. Tja, dat gewicht willen ze toch in het oog houden en er wordt gezegd dat hij best tweemaandelijks naar de huisarts gaat om hem te laten wegen. Hij zit op zijn curve goed, maar hij zit nog steeds onder de gemiddeldes. Kriebels krijg ik ervan als ze erover beginnen, hij eet goed, hij ontwikkelt goed, hij is altijd goed wakker,... Dan de uitslag van de testjes, op mentale vlak scoort hij perfect (oef) en op lichamelijk vlak had het iets beter gemogen. Ik denk dat het zelfstandig zitten daar vooral de doorslag gegeven heeft. Maar ze hebben er een verklaring voor, door zijn licht gewicht is de verhouding van zijn hoofdje tot zijn lichaam anders dan kindjes van 9 maanden. Daantje moet veel meer spieren gebruiken om dat hoofdje en zijn rug recht te houden in zithouding. Als hij wat dikker en steviger was geweest had hij waarschijnlijk wel kunnen zitten. Ze hebben ons een voorschrift en het advies gegeven om eventjes tot bij een kinesist te gaan om het wat extra stimulatie te geven en om zelf nog wat tips te krijgen hoe we hem thuis kunnen helpen. Het is zeker geen verplichting, maar toch nemen we het advies ter harte en gaan we op zoek naar een kinesist die hier aan huis kan komen. Een beetje hulp kan nooit geen kwaad. Over 6 maanden zullen ze hem dan terug zien in het COS van Leuven om nog eens uitgebreid de testen te doen. Maar voor nu heeft hij zeker een goed rapport!
Reacties op bericht (1)
02-02-2011
dikke bravo!
Ik vind dat hun verwachtingen toch wat hoog liggen, onze Ylian is altijd een stevig bazeke gweest en toch kon hij pas zitten op zijn 8 maanden. Het voornaamste is dat hij op z'n tempo ontwikkeld en wat kinébeurten zullen hem wel deugd doen ;-) groetjes
