Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Elk kind heeft zo van die woordjes die ze zo koddig uitspreken dat het altijd een lach op je gezicht tovert. Spijtig genoeg denk je er niet altijd aan om dat ergens bij te houden voor later. Bij deze zij dit zo van die enkele woorden van mijn kindjes. Zo ben ik er waarschijnlijk al een heel deel vergeten van de twee oudste, maar van Andreas heb ik er nog wel een paar.
Wanneer Andreas iets flink heeft gedaan zegt hij altijd "zo se" en wanneer de tafel gezet wordt gaat hij Yari en Rayanne roepen aan de trap "Yaka, zus, eten". Bij de wasmachine duwt hij op de startknop, loert door het venstertje en roept "water", wanneer het water doorloopt roept hij "draaien" en als de wasmachine begint te draaien doet hij een rondedansje. Zo geweldig om te zien. Het zijn kleine dingen die je vergeet en eigenlijk zijn ze best wel de moeite waard om te noteren zodat het je helpt om het later terug te herinneren.