Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Al maandenlang kijken we uit naar dat eerste tandje. Al vaak hebben we gedacht dat we het zagen zitten, dat het erdoor aan het komen was. Maar nooit was het ook effectief zo, tot deze week. Zoals gewoonlijk sabbelt hij heel vaak op alles wat zijn handjes te pakken kunnen krijgen en als er niets in de buurt ligt, neemt hij de mouw van zijn pyjama of t-shirt wel. Deze keer was hij ook heel hard aan het zeveren, meer dan anders. Na het verschonen van de luier, dan toch maar eens een kijkje genomen in dat kleine mondje van hem. Niet één, maar wel twee tandjes zaten erdoor te komen. Eéntje aan de onderkant en het tweede zat aan de bovenkant te duwen. Eindelijk, na lang wachten zijn de eerste tandjes daar. Geen koorts, niet lastig enkel wat meer sabbelen en zeveren. Daantje heeft ook al ontdekt dat hij met die tandjes zo'n vies geluidje kan maken waar sommige mensen hun haren van overeind gaan staan. Jaja, ons Daantje kan met zijn nieuwe aanwinst tandenknarsen. Hopelijk doet hij dat niet te vaak en is het nu enkel omdat dat nieuw is en omdat hij niet goed weet wat hij daar nu mee moet aanvangen.