Zygo cactus

 Een dankbaar plantje is deze rose bloeier, niet bloeiend eerder onopvallend alhoewel het een speciaal bladstegel, ook wel lid genoemd, heeft.
Al een aantal jaren in huis en telkenmale met een zee van naar buiten krullende bloemen getooid.
Door kruisingen weet geen mens nog wat wat is, aan cultivar's geeft iedere kweker, of winkelier wel een eigen naam, het kan bv ook  'Het roze charelke' zijn.
Maar hier hou ik het bij De zgn Kerstcactus is in feite de "oude" Zygocactus,  in 1819 uit Brazilië ingevoerd en door Haworth beschreven als Epiphyllum truncatum Rhipsalissen of Koraalcactussen ze  komen uit Midden Amerika en noorderlijk Z-Amerika, groeien veelal op bomen en bemoste rotsen. Allen vereisen een nogal humusrijk grondmensel.
Velen noemen de plant Schlumbergera's, maar dat is gewoon platte commerce, de echte Schlumbergera's russeliana zijn niet meer te vinden, of hoogstens nog bij, de ook al, echte bezieler.
Zelf ben ik al even wezen zoeken, maar zonder een cactuskenner vriend in deze cactuswereld kom je niet aan de originele plant.

Nu , op zegge en schrijve 20 novemer 2010 staat onze gecultiveerde bastaardplant er zo bij:

 Alhoewel in het niet vallend bij de echte plant, toch nog de moeite om in huis te hebben :-)

 Update, ik kreeg nog een beeld van een lezer binnen van een originele ? Hatiora rosea. onder voorbehoud ;-)

De Amaryllis, klaar op zijn pracht te laten aanschouwen.

Je weet wel, de foto van de nog gesloten bloem van de Amaryllis die ik vorige week plaatste.
Die stond dus een paar dagen nadien open, de ene na de andere knop kwam in bloei.
Een prachtig zicht  die twee stelen met elk een viertal , tot 12 cm grote witte bloemen.

Ik keek in de tuin, en daar zij ze weer de nieuwe 2011 krokus en sneewklokjes, laat ze maar komen grietje.

Ook een massa terras en balkonplanten, huiskamer kleinoden, keuze in overvloed, je zou haast denken dat ik daar aandelen heb ;-))

Bloesem van een prumus.

Mimosa bloempjes, die heerlijk, zei het eerder zacht, ruiken.

Ook al heerlijk ruikend, de hyacint, die ruik je al van verre, en bijzonder bij avond vult de volledige tuin zich met de bijzondere zwoele geur.

.

Ook een ontspruitend blad kan mooi zijn, hier van de bessenstruik.

Ook een prachtig boeket tulpen, die stonden binnen maar ik haalde ze naar buiten om ze te fotograferen tegen de schone blauwe lucht, want wie weet, met al dat menselijk falen zoals de kerncetrale in Japan, het geklieder met de olie, enkel  voor het gewin van harde dollars van BP, zien we het plots niet meer.

De eerste dagpauwoog vlinder die onze tuin dit jaar bezocht, het diertje  genoot van de blauwe druifjes in de zonneschijn.

 

Deze bloemen bloeien al voor de tweede keer dit jaar, bijzondere donker rode kleur.

En dat voelen de bloemen, de planten en de tuinman, net als het lieveheersbeestje ook

De natuurlijk schoonheid van Wilde, of veldbloemen, een naam die beter past bij deze schoonheden dan onkruiden..

Bloemen, vaak ben ik op weg om zomaar lukraak foto's te maken van hetgeen mij vertoont langs mijn paden en wegen.
Dat mag dan van alles zijn die door de natuur begenadigd is met schoonheid of soms zelfs met minder mooie en bevallig uiterlijk.
Je komt dan ook bloemen tegen die niet echt wilde bloemen zijn, maar zaden die door vogels of de wind verspreid zijn in de ruwheid van graslanden en bermen.
Zelf heb ik er geen kennis genoeg van welke bloemen er nu gecultiveerd zijn en welke niet.
Dat is ook van ondergeschikt belang als je het bekijkt als de schoonheid van het vormgeven van de natuur.
De wilde orchidee's die ik enkele weken vond, en waar ik dan op gewezen werd door een natuurbeheerder van de stad waren een onverwachte meevaller.
Kleine super juweeltjes, gelukkig beschermd, en in een aantal van wel honderd stuks in de berm.

Deze week zag ik weer een speciale soort, die verscholen tussen distels en lang gras, zijn schoonheid goed verborgen wist te houden voor de mogelijke snoodaards met plukplannen.
Dan durf ik wel eens de omringende grassprieten of distel een duwtje geven om een beter zicht op de bloem of plant te krijgen.
De onderste drie foto's zijn van die bloempjes die voordien nog niet zag, veel stonden er niet op dit stuk grachtkant, een 15 tal op een tiental meter, maar voor mij meer dan voldoende om me weer in mijn element te voelen als ik het zo mag uitdrukken.

Daar kom je ook nog andere natuurjuweeltjes tegen, zoals die fladderende  kleurige vlinders.

---

Mijn hobby's

Dat is bv
bloemen fotograferen, zeker wilde bloemen.

 Alhoewel ik de gecultiveerde schoonheden ook niet links laat liggen, even enkele archiefbeelden..

 

Neem nu de klaproos, een der eerste bloemen, te vinden op een niet bewerkte of woeste grond, prachtig van rood, zowel in het stadium van ontwikkeling als uitgebloeid best leuk om te zien.

De hondsroos, als ik mij niet vergis

Deze wilde knabbelaars zijn tegenwoordig ook overal te vinden.

 

 

 

Supermooie schoonheden..deze wilde orchidees

 

En dan deze vlammende rood zwarte vlinder, een edelsteen tussen het groen.

 

Van deze hierboven weet ik niet echt of dat een wilde bloem is, hij stond een beetje verloren tussen lang opgeschoten gras in de schorren.

Wilde bloemen, orchidee.

Aangezien het de eerste keer is dat ik deze wilde orchidee bloempjes ontdek, wilde ik toch nog even met een speciale lens naar de vindplaats om ze misschien beter vast te leggen.
Waar ik er enkele dagen geleden nog vele wilde orchidee'en zag zijn ze nu al sterk in aantal verminderd, ik vind ze gewoon niet meer terug, waarschijnlijk al uitgebloeid, en zeker niet gemakkelijk te zien tussen het andere 'onkruid' die welig tiert.
Nu heb ik rondom de bloemen een beetje ander gras en kruis platgedrukt; om meer licht te krijgen, een afstands ontsteking en om een omgekeerd eenpoot statief.
Eigenlijk zijn ze dus op hun kop getrokken, en dan gedraaid in de goede richting, zo kan je zelfs lager dan de bloemen komen.

Ondertussen zijn de foto's al gevaagd, en zijn ze nu ge-watermerkt.

 

 

 

Deze drie hieonder ook gezien in de bermen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

N' boterbloempje.

 

 

 

 

 

 

 

Wat zei je, onkruid ?