Dat Oostende ook een vissershaven is wisten jullie onderhand wel, hier enkele beelden tegenaan de vismijn.
Het 'zeegat' met de nieuw aangelegde laadkade voor de verscheping van de windmolen fundatievoeten, . Deze kade is de sterkste van het land, dat is ook wel nodig als je weet dat elk van de voeten zo om en nabij de drie milioen kilo weegt.
Klaar om door de sluis naar zee te vertrekken.
De zware metalen buizen waar de ketens en sleepnetten aan vastzitten, hier bij tientallen aan wal.
Zelfs aan de wal is er nog een massa werk te verplaatsen, zoals hier het vermaken van de schakels van de sleepketens, en de netten, of hier en daar schilder en laswerk.
Hier een zicht op de Oesterputten, die rechtstreeks verbonden zijn met de zeeingang, en daar zie je dan veelal de kleine bootjes liggen van de amateurvissers.
Dit alles aan de nu al zestig jarige vuurtoren , iedereen zegt hier viertorre, van Oostende, die de hoogste is langs de kust met zijn totale lengte van 70 meter, inbegrepen het lichten spiegelhuis. Deze zend drie een lange lichtsignalen uit, die in morse de letter O betekenen, van Oostende. en die zijn bij helder weer tot 50 km zichtbaar.
Eigenlijk zijn ze nu allen van geen nut meer want in de modernet tijd gaat alles wereldwijd met walradarketens, die een beter baken zijn zelfs in dikke mist. Alle vuurtorens zijn sederd kort beschermd erfgoed.
Ook zijn er in de buurt, en dit aan de zijkant van de vismijn verschillende viswinkels, met uiteraard levend verse vis, die trouw door vele mensen bezocht worden.
Hier een poosje Wijtingfilets, Zandtongetjes, en Edelbut of Heilbut.
Ook liet ik mij vertellen dat er steeds meer zuiderse vissorten voorkomen zoals de goudbrasem , gekend als Dorade, en de nauw verwante zeekarper, door de opwarming van de zee.
De Oostende 82 Nautilus Vissersschip
Met een lengte van 18.14m. en breedte 5.51m. heeft de O82 een Bruto tonnemaat van 55 ton.Het schip stalen werdt gebouwd op de scheepswerven in Zelzate Belgie in het jaar 1997 en is in de vaart door rederij Saint Antoine voor de boomkorvisserij.
Vissersschip DINI Oostende 62
De O62 is een boomkor en plankenvisserij vaartuig van 22 meter lang en 5.10 br. Het is een stalen schip gebouwd bij de scheepswerf de Dageraad in Nederland in 1963 met 44 bruto tonnemaat nu in gebruik door de eigenaar Bogaert luc .
De visserij heeft al veel schepen zien gaan de laatste jaren.
Waar er in Oostende in het jaar 1955 nog 192 vissersvaartuigen waren(zeebrugge 168) slonk dit in 1992 naar 57 stuks (Zeebrugge 110)
Om nog verder af te kalveren naar amper 27 stuks begin 2010 (zeebrugge 46)
Samen met de overige havens, zoals Nieuwpoort en Blankenberge zijn er nog 87 visserschepen over op 1-1-2010, waar er in 1992 nog 205 schepen voor onze verse vis op tafel zorgden.
Even verfrissen ...
Het vissersdomein aan de kaaien van Oostende
Volgens deze visser, Desmidt, is hij een der laatste netten breier van de Oostendse visserij.
De visserij is aan een snelle afbouw bezig door allerlei wetten die door de europese unie opgelegd worden, evenals de sterk gestegen brandstof prijzen. Ook veiligheid en andere technische snufjes knagen sterk aan de leefbaarheid van de visserij
Van deze vissersvrouw ook een schilderij gemaakt, zonder filters, echt handwerk met tablet en penselen.
Ook schepen van zeebrugge doen Oostende aan, hier de Z 571.
O 101 Benny
De Oostende 82 Nautilus Vissersschip
Met een lengte van 18.14m. en breedte 5.51m. heeft de O82 een Bruto tonnemaat van 55 ton.Het schip stalen werdt gebouwd op de scheepswerven in Zelzate Belgie in het jaar 1997 en is in de vaart door rederij Saint Antoine voor de boomkorvisserij.
O62 Dini
Vissersschip DINI Oostende 62
De O62 is een boomkor en plankenvisserij vaartuig van 22 meter lang en 5.10 br. Het is een stalen schip gebouwd bij de scheepswerf de Dageraad in Nederland in 1963 met 44 bruto tonnemaat nu in gebruik door de eigenaar Bogaert luc .
De visserij heeft al veel schepen zien gaan de laatste jaren.
Waar er in Oostende in het jaar 1955 nog 192 vissersvaartuigen waren(zeebrugge 168) slonk dit in 1992 naar 57 stuks (Zeebrugge 110)
Om nog verder af te kalveren naar amper 27 stuks begin 2010 (zeebrugge 46)
Samen met de overige havens, zoals Nieuwpoort en Blankenberge zijn er nog 87 visserschepen over op 1-1-2010, waar er in 1992 nog 205 schepen voor onze verse vis op tafel zorgden.
Ik maakte ondertussen gebruik van hun touwen om een voorgrond te creeeren.. hier de Oostende 700, vissersschip O700.
De O82 Oostende naar de viswateren, geen vrije dag voor die mannen.
Mistig weer , daar hou ik wel van, niet ideaal als je de baan opmoet, maar zo langs het strand, of in een bos heeft het toch iets geheimzinnigs. De geluiden klinken ook op een andere manier bij mist, zoals het blaffen van een hond, een misthoorn...
Dus gisteren even de fiets op; en naar de kaai van Oostende.
Visserij met wings
Een zevental visserij schepen worden uitgerust met wing, een soort vleugel die met het net vlak boven de zeebodem zweeft, en zo geen schade toebrengt aan de fauna en flora op de zeebodem, ook zouden ze heel wat minder stookolie verbruiken door het nieuwe systeem daar de weerstand heel wat minder is.
Hier zie je enkele van deze wings die ze bezig zijn te monteren op enkele zeebrugse visserschepen in de haven van Oostende, geen klein bier...
Als je langs de vistrap gaat , dan moet je niet zo lang de boel daar een beetje observeren om te zien dat deze zusjes het best naar hun zin hebben aan hun verkoopstalletje. ze zijn vrolijk en vriendelijk, doet je aanzetten tot kopen bij deze sympatieke dames.
Ook zijn er in de buurt, en dit aan de zijkant van de vismijn verschillende viswinkels, met uiteraard levend verse vis, die trouw door vele mensen bezocht worden.
Hier een poosje Wijtingfilets, Zandtongetjes, en Edelbut of Heilbut.
Ook liet ik mij vertellen dat er steeds meer zuiderse vissorten voorkomen zoals de goudbrasem , gekend als Dorade, en de nauw verwante zeekarper, door de opwarming van de zee.
Aandacht!
Elke foto is © copyright en geregistreerd, beschermde foto's mogen nooit gedupliceerd of gebruikt worden zonder schriftelijke overeenkomst met de maker.
De slibway Oostende
De week is terug ten einde, en tijd voor een reeks foto's over de eerste stichters van Oostende.
Oostende was een volk van de zee en dus vissers waren de eerste mensen die de stad bewoonden, en nog altijd is het vissersgebeuren een belangrijk onderdeel van het leven in de stad.
Het harde leven op zee kneed de vissers tot ruwe mannen, maar eerlijk , vriendelijk en met een hart van goud.
In dit eerste deel komen wij bij de bedieners van de slipway, waar de schepen hersteld worden, onder de vuurtoren van Oostende
Het schip ligt op het droge en zo kan er overal omheen aan gewerkt worden. Men mensengrote tandwielen en een dikke keten kan deze soort horizontale lift , met schepen en al , in en uit het water getakeld worden.
Deze installatie stamt al uit 1945, en werd gebouwd door de Amerikanen.
De drie sympatieke mannen die de machines onderhouden, en de schepen laden en lossen in de slipway. Reportage van April 2008
Hier is een van de liften in het water gelaten en kan het schip de Nele...
...Op eigen kracht achteruit wegvaren, de lege lift word nu fluisterstil terug omhoog gehesen. Links zie je nog net het blauwe schip, de Paster Pype, die hoognodig onderhoud vraagt.
Waar je nu de stutten waarmee het schip was ondersteunt , al terug uit het water kan zien opkomen.
De Nele, die net uit de slipway komt blinkt als een nieuwe, en klaar voor het grote werk.
Zeiltochten met de Nele
De Oostendse tweemastsloep Nele werd op 7 mei 2005
te water gelaten. Dit traditioneel gebouwd zeezeilschip is een replica van een Oostendse tweemastsloep. Met dit soort vaartuigen gingen de Oostendse vissers eind negentiende eeuw op zee. De Nele is nu wel voorzien van alle hedendaagse navigatie apparatuur en comfort. Hij word ingezet voor rekreatie en er kunnen tot 25 personen mee aan boord voor dagtochten op zee.
Hij ligt afgemeerd naast De Paster Pype
Paster Pype, Ooit een historische Aalmoezenier van de Zee die zich van het lot van de vissers aantrok. zijn naam leeft voort in het oudste zeewaardige schip die gebouwd en ontworpen werd in België.
Nu is het in handen van VZW Paster Pype en is het bezig aan een grondige renovatie, om het te bewaren als nationaal maritiem erfgoed met taak een Econo-toeristische ambasadeur van Vlaanderen in binnen- en buitenland.
Binnenkort gaan we verder in de omgeving
Over kleine hobby vissersbootjes, en hoffelijke tiepen..
De vaartuigen die door mensen gebruikt worden om hun hobby uit te oefenen, op zee gaan vissen in de pure zeelucht en in de stilte,enkel onderbroken door de golfslag, zalig.Ik zou ook wel enkele uurtjes meewillen .
Moet toch lekker zijn, zo een vers visje of garnalen recht vanuit de zee op uw bord, daar moeten wel gezonde zeebonken uit groeien...
De meeste bootjes zijn goed onderhouden, en ook veelal in het blauw geschilderd, een mooi zicht waar je zo aan voorbijloopt.
En op aanvraag van Christophe enkele beelden van de bootjes van de fiere bezitters.
En zoals beloofd, ;-)) ik kreeg een vraag van ene Christophe, dat ik zijn vaartuigje niet gefotografeerd had, omdat die in onderhoud was, zijn " inesje "dus, ik heb nog even speciaal enkele weken later het scheepje wezen 'trekken.', gratis uiteraard, zoals altijd..
UPDATE
Maar, als je dacht dat hij ietsje beleefd was......Wel nooit geen woordje meer ontvangen van die " Christophe ") Door zo'n gasten ben ik ervan afgestapt om zomaar foto's speciaal te gaan nemen, of ze op te zoeken in mijn archief, te kopieren en door te sturen, allemaal werk voor de drol, en er kan dan zelfs geen merci af...meer moet dat niet zijn toch.
Voortaan moet ik ze al goed kennen als ik nog foto's speciaal maak, maar meestal krijg ik wel te maken met mensen die dit apprecieren
Een iets oudere post aan de oesterput
Hier een zicht op de Oesterputten, die rechtstreeks verbonden zijn met de zeeingang, en daar zie je dan veelal de kleine bootjes liggen van de amateurvissers.
Update oktober 2011
Ik kom er graag, veelal kom je iemand tegen waarmee je een praatje kan maken, en in dit deel van de stad kom je veel aangename mensen tegen.
Zoals de sluiswachter, net naast het laadplatform waar de stalen buizen voor de windmolens worden geladen,
Het ziet er trouwens niet meer zo indrukwekkend uit als in het jaar 2008, toen de grote betonnen voeten van om en nabij 3 miljoen kilogram daar werden gegoten.
Om daarna verscheept te worden naar de Thorntonbank waar ze verzonken werden, en nadien de uiteindelijke windmolens werden geplaatst.
In de zusterblog MEGAWERKEN, kan je daarvan nog een fotoreportage vinden.
Hier zien je deze buizen, het toont het niet zo, maar dit zijn ook indrukwekkende gevaarten.
Hier zijn de mannen van het schip de Nele hun troetelkind in orde aan het houden.
De oude radartoren, die binnenkort voor een neiuwe vervangen wordt, op het eind van de ook al nieuwe oostelijke havendam.
Het blijven altijd mooie plaatjes van de slipway te Oostende
Dirk Vermeylen, de man die instaat voor de sluizen aan het visserijdok.
Wij praatten gezellig samen, en Dirk zei me dat hij in de goede oude tijd nog op ijsland had gevaren, ook wist hij tevertellen dat de sluizen binnenkort vernieuwd worden, en die zouden ook geschikt zijn voor minder mobiele mensen.
Dat zou een goede zaak zijn, nu moet ik wel een erg grote omweg maken om aan de overkant te komen.
De windmolen buizen, klaar om te verschepen voor verdere afwerking.
Post 21 april 2011, Roysfoto ©.
lle foto's zijn gerigistreerd en © copyright, en kunnen enkel gebruikt worden met schriftelijke en nr. registratie door de maker.
Net naast de slipway zijn er de scheepsherstellers , of vanuit het niets een schip opbouwen. Hier de Nele in opbouw.
En als je dacht dat het een beetje bezighouden is, nee hoor, het is vliegen en lopen op zo een werf. Niet te onderschatten deze job.
Bij mijn rondritjes kom ik graag langs de scheepswerven, daar is altijd wel wat te beleven, en ik heb respect voor die mannen die van niets met planken en balken van die stoere boten maken, een oeroud ambacht die op deze werf in ere wordt gehouden.
Ondertussen is de werf al opgedoekt...
Af en toe kom je ook een kanon van een galioen tegen..
De Franlis III exursieschip, Een nieuwe Loodsboot, het schip Ter Streep, De Zeewolf, en een pontom voor de havendam werken, oktober 201
1
De Spuikom of oesterput te Oostende februari 2012
De spuikom is gelegen ten oosten van Oostende aan de vuurtorenwijk met aansluiting bij Bredene. Deze waterpartij is rond 1900 gegraven met als doel de havengeul te spoelen, maar door een slecht concept is na enkele testen schade ontstaan, en is beslist om dit niet meer te gebruiken.
Er werd geopteerd om de put te gebruiken om oesters te kweken. Daardoor is de plaats ook bij de Oostendenaars meer bekend als 'De Oesterput'.
In de jaren 30 stelden enkele Oostendse vishandelaren vast dat de Spuikom de ideale biotoop voor schelpdieren was.
Vissers voerden wilde platte oesters van oesterbanken op zee aan, en die werden vetgemest, wat de fransen liever Affineren noemen, in de oesterput, die een mengeling was van zee en regenwater door de toevoer van de NoordEde, die daardoor een voedselrijke plaats was voor de kweek van oesters. In geen tijd werd de Ostendaise een vermaard produkt die tot aan het Tsarenhof in Rusland hoog op prijs werd gesteld.
In de 70tiger jaren, door verschillend factoren verloor de Ostendaise aan belangstelling, waar de verontreiniging van de Noord ede, die toen nog in de put vloeide , en meer en meer industiele en huishoudelijke vervuiling meevoerde de grootste oorzaak waren.
Nu is Dh. Jacky Puystjens aan de Schietbaanstraat op de oever van de Spuikom al enkele jaren bezig de Ostendaise nieuw leven in te blazen.
Daar de Noord Ede niet meer in de put vloeit is het water terug van een uitzonderlijke kwaliteit, en zijn de oesters weer de delicatesse van weleer .
Ondertussen, in deze veranderlijke wereld, zijn er vele kwekerijen bijgekomen, zoals uit Nederland , Frankrijk, Italie, en ook uit delen van Zuid Amerika . Maar de Ostendaise wordt nog altijd beschouwd als een topproduct van uitzonderlijke klasse, die door plaatselijke gerenomeerde restaurants als een zeldzame delicatesse wordt geserveerd.
Sedert een aantal jaren is de waterplas ook een paradijs voor allerhande watersporten, zeilen, zwemmen, duiken en surfen, en zijn er waterclubs gevestigd.
Er zijn ook enkele soorten watervogels goed vertegenwoordigd op deze grote waterplas, die op dit moment een grondige renovatie doormaakt. De Vlaamse overheid investeerde sederd kort 5 miljoen euro in deze werken aan de Spuikom.
Deze watervlakte van80 hectare moet verder uitgebouwd worden voor sport, natuur en aquacultuur, zegt projectingenieur Isabelle D'hooghe van het Agentschap voor Maritieme Dientsverlening en Kust. De werken voor de aanleg van vier eilanden tegenaan de Schietbaanstraat zijn voltooid. Verder zijn er ook bredere oevers over een afstand van 650 meter gemaakt die een natuurlijke funktie krijgen.
In de toekomst moet zich een rustig slik en schorregebied vormen waar dieren kunnen schuilen en een natuurlijk habitat vormen voor allerhande watervogels.
De spuikom, met nog een laagje ijs hier en daar van de dagenlange vorst in het begin van februari, tot wel -10°.
Deze wilde zwaan, die ik niet zag naderen , kon ik nog net fotograferen tussen de planken van de afsluiting bij zijn niet professionele landing, denk dat hij water verwacht had...
Statig dier, zo een prachtige wilde zwaan.
Ik zag al altijd volledig zwarte Aalschovers, maar hier waren en toch veel met witte veren tissen het zwart. Mogelijk is dit hun winterkleed ?
Ik denk dat er daar insecten rondvlogen want zag de Aalschovers regelmatig happen in de lucht
Een soort eerder kleine eenden.
Tijdens de werken staat het water op een laag peil, normaal is het zowat 2 m.
Ook een valkje was op zoek naar eten.
Ondertussen smelt het ijs langzaam tot water..
Scholeksters zijn zowel weidevogels als kustvogels. In beide biotopen kunnen ze volop aangetroffen worden. Het nest is niet meer dan een klein kuiltje in de grond.
Ze eten schelpdieren en kreeftachtigen, ook wormen, slakken en insekten.
De veelvuldig voorkomende meerkoeten op het ijs.
Een wandel en fietspad loopt langs de spuikom aan de kant van Bredene, waar ook een park is aangeplant.
Ook veel ganzen te zien in de langsgelegen weiden.
De Oosteroever heeft al altijd een aantrekkingskracht gehad, die je laat wegdromen van het vissersleven, en alles die daar omgeen hangt.
Het heeft ook een rijke geschiedenis, en was ooit het kloppend hart van de visserij van Oostende. Daar zijn de wortels van de visserijvloot gelegen, en hun arbeid kon je vinden in de vismijn.
Enkele foto's die de sfeer weergeven van de Oosteroever, ik keek er van op dat er zo weinig bedrijvigheid is in de vismijn, waar het enkele dencenia terug een komen en gaan was van vissers en vis.
En natuurlijk de Lange Nele, de vuurtoren, hij blijft een baken zowel vanuit zee als land.
De Nele, of nu Oostende?
Vanaf de oosteroever, zicht op de stad met de nieuwe overzet 'Het rode vierkant'
Op een boogscheut, de zee en strand, met de ferry in zicht.
En de werken aan het zeeheldenplein, goed zichtbaar vanaf de oosteroever.
Het visserijdok, hier is links de slipway gelegen.
De vismijn met de viswinkels.
De Crangon krijgt een grondige beurt, de naam Crangon verwijst naar de noordzee garnaal..
Het garnalenvissersvaartuig werd uitgerust om op de traditionele manier garnalen te gaan vangen met iedereen die dit wenst, zodat je het kunt beleven hoe de Vlaamse vissers van oudsher met zijtrawlers de bordenvisserij beoefenden. De gevangen garnalen worden door u aan boord gesorteerd, gespoeld en gekookt en gegeten .
Noordzeegarnaal behoort tot de familie van de Crangonidae, oftewel de zandgarnalen. Een familie van vrij kleine, tamelijk somber gekleurde garnalen uit koude tot gematigde streken van het Noordelijke halfrond.
Een stiel appart, schepen herstellen, maar ze zijn goedgemutst, deze harde werkers.
Zicht op de slipway.
In de periode 1922-1934 werd het visserijdok gegraven en ontstond er een nieuwe vissershaven
In 1931 werden aan de noordzijde van het dok twee slipways geïnstalleerd met een draagvermogen van 1.000ton en 500ton. Er werd gekozen voor een Amerikaans model dat toen al meer dan tachtig jaar bewezen had uitstelend werk te leveren
En de Nele, ook het koper wordt grondig gepoetst door deze vriendelijke dame. De Nele, al zag ik dat de naam nu waarschijnlijk Oostende zou kunnen zijn
De vismijn vanaf de oude overzet de blauwe link.
De Aalschovers halen nu de meeste vis uit de dokken..
De Kantine, gelegen op de punt van de vismijn.
Nu zie je regelmatig werken op de kaden aan de windmolens voor de thorntonbank, maar ook cruisse schepen doen de haven aan, net zoals nog altijd de Ferries.
Op de visserskaai in oostende staat een buste van Lucy Loes, een Oostendse zangeres, gekend als de koningin van het visserslied die haar repertoire daarop had afgesteld.
Freddy Feys maakte ook liedjes voor haar, Ze zong in het Ostends dialect, en trad meerdere malen op onder andere tijdens de paulusfeesten.
Maar ook kleine feestjes en soms voor een beperkte groep vrienden trad ze veelal belangloos op, en dat sierde haar zo, een gouden hart, en had het voor de gewone mens en de vissers.
Ze woonde jarenlang op Bredene, en kreeg er het ereburgerschap. De laatste jaren woonde ze in Oostende, en overleed in juni 2010 op 82 jarige leeftijd aan een slepende ziekte.
Een lied van de tante van lucy loes, genaamd Lucy Monti, Die Visscher Va Mien, gekend als de eerste ostendse zangeres van het visserslied, die ook nog bezegend was met een zuivere mooie stem, net als haar broer Pete Monti, kan je hier beluisteren;
http://grooveshark.com/#!/s/Die+Visscher+Van+Mien/2UmFAV?src=5 (Klik op de link, of plak in de adresbalk)
Ze zong en schreef haar muziek, soms samen met haar broer, Pete monti, of Pierre Bollenberg, Oostendenaar, geboren in Engeland in 1941 Hij stond al op vroege leeftijd op de planken, en nadien was hij jarenlang entertainer op cruissseschepen, net zoals Bart Hermans en Nicole en hugo ook deden. Hij overleed in Oostende in 2001.
Beeld van Lucy Loes aan de gernoastrap.
De hoes van een 45 t plaatje van Lucy Monti
En de onafscheidelijke vissers
Nefantied zien der Ostendenaors die verzekers nog meir van de platseluke zangers kunn verteln.
De O.123 JAMI werd gebouwd op de scheepswerf Deweert te Oostende in 1964 voor Emiel en Jacobus Maesen, later kreeg het 27 meter lange schip de naam Z.123 Eldorado mee.
In 2000 werd het schip verkocht aan Nederlanders en werd tijdens een jarenlange reovatie omgebouwd tot een zeilend passagiersschip.
Ik zag het schip binnenlopen tijdens zijn champagnevaart te Oostende voor het event Oostende voor anker, een glimmend rood juweel op zee.
Het visserijblad van Oostende vierde zopas zijn 80ste verjaardag.
Een icoon aan het firmament van de zee en Oostende, een een eerbetoon aan de vissers, waaruit de stad is ontstaan.
Flor staat ondertussen al 25 jaar aan het roer van maandblad, met een schare trouwe medewerkers.
Met een apero gesprek door carlos Alleene met Flor Vandekerkhove over zijn nieuw boek 'Amandine' waar ik ook naartoe ging, omdat iedere rechtgeraarde Oostendenaar minimaal intresse moet tonen voor het reilen en zeilen van onze vissers.
Verder is er later op de dag nog een avondvullend programma.
Ik maakte er enkele foto's in de voormiddag.
|
