|
Als ik boven op het dak van Portugal stond keek ik om me heen en dacht bij mezelf, ach mijnheer een mooie vogel wil ik zijn, met sterke vleugels alstublieft mijnheer Martijn, een mooie vogel in de lucht, met sterke vleugels op de vlucht en alle kleuren van de regenboog.
Zo ver mijn oogbol kon kijken, zover een mens kan zien , was er niets te bespeuren. Geen onkruid, ongedierte, geen haat, geen stress, geen problemen, geen spiegels, geen ziektes, alleen vrede. Kon deze plaats voor mij, op het dak van Portugal overstromen rond de wereld. Wat zouden we gelukkig zijn.
|
