Dag familie, vrienden, kennissen en volgers!

Aan de vooravond van ‘THE DAY’ vind ik het wel leuk om nog eens een berichtje te posten…

Ik heb er bewust voor gekozen om de voorbije weken niets te posten. Niet zozeer omdat ik niets te vertellen had, maar wel omdat het ongelooflijk zware weken zijn geweest. Ik had nogal wat last van “moodswitches” waardoor ik beter even kon wachten met schrijven ;-)

Eerst en vooral kom je thuis in een leeg huis… Dat is gewoon niet fijn als je weer een tijdje samen bent geweest.

Maar daarbij kwam natuurijk alles wat er bij een verhuis komt kijken… En dat is heel wat, zeker bij een verhuis naar ‘de andere kant van de wereld’, zoals de mensen dat zo mooi kunnen zeggen ;-)

“Verhuis-verkoop”

De facebookers onder jullie zijn wellicht bijna zot geworden van de hoeveelheid foto’s die ik gepost heb gedurende mijn evenement… Sorry daarvoor! Maar, ik heb wel echt heel veel van mijn spulletjes kunnen verkopen! De restjes heb ik uitgedeeld onder vrienden en collega’s, naar spullenhulp gebracht,.. Maar er zijn ook dingen die ik echt nog veel te goed vond om weg te doen en die heb ik netjes naar mijn ouders gebracht. Wie weet kunnen ze ooit nog dienen

Graag wil ik nog even iedereen bedanken die me is komen helpen! Alleen had ik dit echt niet kunnen doen! Dus:  papa, Debbie, Kim, Lindsay en Jessie een welgemeende dikke MERCI!

En natuurlijk een grote dank aan alle kopers! Ik ben blij dat mijn spullen op heel veel verschillende manieren toch nog een betekenis krijgen 

Ik kan jullie wel vertellen dat ik na een week in mijn pop up store gewoond te hebben, heel blij was toen mijn living op zondagavond terug een living was!
Daarbij een grote dank aan Cindy, die me een hele dag is komen helpen om alles weer netjes te krijgen! Een goede tip: Als je ooit verhuist, bel haar! Ze is een kei in inpakken!

“Papierwinkel”

 1 woord: VRESELIJK!

Fernand Costermans zegt altijd: “Man, man, man! Miserie, miserie, miserie!”
Awel, ik kan het niet beter zeggen.
Wat een gedoe! Ik had de boel bijna neergegooid… Ik had het echt helemaal gehad…!
Het ergste vond ik nog dat ik 3x naar dezelfde instantie heb moeten bellen in Brussel omdat ik de uitleg op de website echt niet begreep. En die mevrouw wilde me gewoon echt niet helpen… Ik werd echt zo boos van haar houding dat ik een heel onbeleefd antwoord heb gegeven! Dat had ze echt wel verdiend!
M: “Madammeke, de uitleg staat op de website!”
K: “Maar mevrouw, ik begrijp het niet, kan u me a.u.b. verduidelijken naar welke instanties ik nu allemaal moet gaan met mijn papieren?”.
M: “Ik heb u net gezegd dat het allemaal duidelijk op de website omschreven staat. En anders belt u maar naar de dienst van de Overheid voor meer uitleg.”
K: Ik ga niet schrijven wat ik geantwoord heb ;-)

Begrijpen jullie mijn frustratie?

Maar dus… de papierwinkel…
Al onze officiële documenten moeten gelegaliseerd worden. Maar ze moesten dus eerst nog vertaald worden door een beëdigd vertaler. Daarna moesten ze naar Tongeren en nadien nog naar 3 verschillende instanties in Brussel.
Mijn diploma’s moesten dus eerst vertaald worden, afgestempeld door de vertaler, dan naar de rechtbank in Tongeren, dan naar de ‘Vlaamse overheid’, dan naar ‘Buitenlandse zaken’ en als laatste naar het consulaat van de Verenigde Arabische Emiraten.
Die laatste doet heel moeilijk als het op papieren aankomt, dus het kon maar beter in orde zijn…

Kostenplaatje voor een paar stempels: €260!
Niet alleen mijn diploma’s moesten gelegaliseerd worden, ook mijn medisch dossier want als dat niet gelegaliseerd is dan kan je het beter weggooien. Ze zijn daar heel erg streng op.

Eer dat ik wist waar ik overal naartoe moest met mijn papieren waren we alweer een dag verder… Leve de hulpvaardigheid van de dienst FOD in Brussel. Ik ben er nog steeds boos om!

Gelukkig is Stephan zo lief geweest om met heel mijn papieren naar Brussel te gaan, want ik was nog even op weekend met ‘De meisjes’  Je moet prioriteiten stellen in het leven hé ;-)
Net als vorige keer is hij ook 2 keer naar Brussel kunnen rijden… De eerste keer stond hij voor een gesloten deur wegens vakantieregelingen! Nog meer frustratie! ;-)

“Inpakken en wegwezen”

Uiteindelijk hebben we beslist om onze spullen niet met de container te verschepen maar ze mee op de vlieger te nemen.
Ik heb op voorhand verschillende offertes aangevraagd maar via Emirates zelf is het nog het goedkoopst en het handigst. We hebben op voorhand alles moeten doorgeven (lengte, diepte, hoogte) van alle dozen, kaders,… en het geschatte gewicht. Op basis daarvan krijg je dan een prijsberekening. Ik vermoed dat we een dikke €500 euro moeten betalen voor alles. Het is veel geld maar ik betaal liever €500 dan een maand op mijn spullen te moeten wachten… We hebben MAAR 161kg aan verhuis ;-)
Stephan is vandaag al alles gaan wegbrengen zodat het morgen met ons de vlieger op kan en hij is dan ook maar meteen doorgereden naar die geweldige instanties voor mijn papierwinkel. Dit keer met meer geluk ;-)

Morgen om 15u vertrekt onze vlieger richting Dubai…. Het komt dus wel heel dichtbij nu!
Vandaag stond er nog een hele waslijst op mijn to-do-lijstje en ik heb gelukkig alles netjes kunnen afwerken!
We zijn ondertussen ook uitgeschreven als inwoners van België… Vreemd hoor!

“Emoties”

Ik ga het heel kort beschrijven… Het is ontzettend zwaar geweest. De voorbereidingen, afscheid nemen van familie, vrienden, collega’s, kennissen…
Ja, het is onze keuze geweest maar dat maakt het niet minder zwaar.
Het doet me ook heel erg veel pijn om te weten dat anderen echt verdriet hebben omwille van ons vertrek.

Ik weet dat mijn beestjes in goede handen zijn bij Stephanie en Bart, maar ik heb het enorm moeilijk met het feit dat ik ze ga achterlaten… Een kindje laat je toch ook niet zomaar achter als je op reis gaat of als je gaat verhuizen?

Maar we hebben dit beslist in functie van de beestjes, niet voor onszelf, want dan namen we ze zeker mee! Harvey zou de reis niet overleven door de stress… En presley… Dat is een echte Elvis!

Het feit dat zowel Stephan als ik dingen alleen moesten voorbereiden heeft ook heel zwaar doorgewogen. Er is een dag geweest dat ik echt de wanhoop nabij was, dat ik het hele avontuur niet meer zag zitten… Gewoon omdat ik echt even helemaal leeg was. Er kwam zoveel op me af, ik wist gewoon niet meer waar te beginnen…
Gelukkig heb ik de dag erna even naar mijn vriendinnen en zus geluisterd en heb ik een dag voor mezelf genomen! Dat had ik nodig…

Ook Stephan wist niet meer wat eerst te doen. Op zijn werk waren de collega’s op verlof dus dat kwam er ook nog eens bij, plus de voorbereidingen in het huis die ik niet meer had kunnen afwerken… Hij was echt ontzettend blij toen hij dinsdagochtend op de vlieger zat richting België! Alleen wist hij toen nog niet welk werk er hier nog op hem wachtte… Arme jongen ;-)

“Wist je datjes…”

Wist je dat:

- ik niet precies weet welk adres we hebben? Ze weten het daar zelf niet! Ik ga dus 3 verschillende envoloppen schrijven in de hoop dat 1 van de 3 zal aankomen.
- we woensdag of donderdag een autootje gaan kopen voor mij?
-mijn opleiding zondag 14 augustus al begint? 

- de carrefour in “The Emirates Mall” zo groot is als de hele M2? 

- ik in september 3 extra dagen verlof heb… en het daarmee moet doen tot kerstmis? (Als ik dan al verlof krijg… nog een groot vraagteken)

- we in december een week vroeger in verlof gaan dan het onderwijs hier?
- we dan (als ik effectief verlof krijg) eindelijk op ‘huwelijksreis’ gaan!
- we daarna doorvliegen naar België voor de feestdagen?
- het tweede trimerster begint op 2 januari?
- we onder het allerheiligenverlof ons eerste bezoek krijgen?
- ik vanaf mogen niet meer bereikbaar ben op mijn huidig nummer? (Telenet wordt afgesloten) Dus wie graag wil whatsappen, laat het me even weten via messenger en dan stuur ik je mijn nieuw nummer door!

Bedankt allemaal voor jullie lieve en positieve reacties! Het stimuleert me om deze blog te blijven schrijven!

Groetjes,

Kristel

08-08-2016 om 00:00 geschreven door Stephan & Kristel  

Een beetje sneller dan de vorige keer maar ik heb dan ook iets te vertellen... 

De titel spreekt voor zich, ik heb het contract getekend! Ik heb er echt een goed gevoel bij en ik werd weeral met open armen ontvangen. De directrice (Sarika, zij staat met mij op de foto) was enorm opgelucht en enthousiast, ze heeft me zelfs geknuffeld! Nadien nog een rondje door de Nursery omdat ze het grote nieuws aan iedereen wilde vertellen. Echt wel hartverwarmend! In elke klas kreeg ik een welgemeende 'CONGRATULATIONS!!!' 

Zoals ik gisteren voorspelde: vandaag geen sleutel.  Zo typisch! Gelukkig heb ik een stok achter de deur omdat ze morgen al meubels komen leveren dus ze moeten wel de deur komen opendoen aangezien het contract vandaag ingaat. Dikke pech voor zij die menen dat ik niet van mij afbijt!   

Over meubels gesproken: ook de eetkamer is besteld! Yeeeeeejjjj! Vandaag is het dus een vruchtbare dag (Mag ook eens na heel dat getaffel hier!)  

Ik vertelde gisteren over Arabieren en hun tierlantijntjes... De foto spreekt voor zich ;-) 

 Als jullie willen zien hoe het huis er ongeveer uitziet dan kan je naar deze link gaan: https://www.propertyfinder.ae/en/rent/villa-for-rent-dubai-the-villa-4564551.html 

Voor alle duidelijkheid: het bedrijf zorgt voor de accommodatie, anders konden we dit huis zeker niet huren! 

BTW: morgen voorspellen ze 44° met een gevoelstemperatuur van 49°! Ik denk dat ik toch maar mooi binnen ga blijven, en hopen dat de airco werkt ;-) 

Bye bye!  

xxx

P.s.: De foto van Stephan met dat kindje op de arm zet ik erbij omdat dat zo een grappig moment was! We stonden bij die mensen in de keuken om te gaan kijken voor de frigo en de diepvriezer en ineens stopt die man die kleine in zijn armen. De reactie van Stephan was goud waard! Staat em goed hé!?

13-07-2016 om 00:00 geschreven door Stephan & Kristel  

Hallo allemaal!

Hier ben ik dan eindelijk met een update!  

Ik weet het, ik heb er lang mee gewacht maar het had echt geen zin om eerder iets te schrijven omdat ik ook niets te vertellen had…

Het huis…

Op 1 juli ben ik hier aangekomen en pas op zondag 10 juli hebben we het huis gevonden waarvan we beiden zeggen: “Hier willen we wonen!”

Door de ramadan en de feestelijkheden daarrond werd er in de eerste week van mijn verblijf  amper gewerkt. We hebben dus zeer weinig huizen kunnen zien en die wat we te zien kregen… Daar gaan mijn haren nu nog van omhoog staan!
Niet te begrijpen, zo een mooie huizen en ze niet onderhouden…

Anyway, we hebben een huis gevonden, en dat is wat telt, nietwaar?

Normaal gezien zouden we morgen de sleutel moeten krijgen, maar het zou me niets verbazen als dat niet zo zou zijn… In Dubai kan werkelijk alles ;-)

“Inshallah!”

Tijdens mijn eerste week hier heb ik vooral heeeeeel veel tijd doorgebracht in de “Malls”, op zoek naar meubels. Ook hier liep het vast, tot gisteren
Gisteren heb ik eindelijk een sofa en meubeltjes gevonden die we beiden leuk vinden. (Ik ga door de dag op prospectie en ’s avonds gaat Stephan mee)..
De Arabieren houden van heel veel tierlantijntjes en bling bling, dus vind dan maar iets rustiek/landelijk in combinatie met een beetje modern.
Nou ja, te vinden is het zeker, maar die zijn eerlijk gezegd niet te betalen.

€8000 voor een tafel is me nét wat teveel ;-)

Ik moet enkel nog de eetkamer vinden maar als die er ook niet meteen is, we kunnen wel even zonder hé…

 Gelukkig heb ik enkele serieuze koopjes kunnen doen! Er is een 2^dehandssite (dubizzle) waar ook veel expats hun huishoudtoestellen etc te koop aanbieden wegens een verhuis of welke reden dan ook. 

Via deze weg hebben we toch wel al veel kunnen uitsparen. Het is een op en af gerij, dat wel, maar op die manier kunnen we ons budget ook weer in andere dingen steken, zoals bijvoorbeeld een mooi tuinstel

Arme Stephan, na zijn werk nog Dubai doorkruisen! Maar ja, het is uiteindelijk wel de moeite waard!

Het werk…

 Een dikke maand geleden werd ik gecontacteerd door de directrice van “Toddlertown”, een Britse “nursery” zoals ze zeggen.

Mijn eerste skype-interview…Nerveus dat ik was!!! Het gesprek was met Sarika, de directrice. Ze stelde aanvankelijk eerst allemaal persoonlijke vragen en mijn drijfveer om te solliciteren in Dubai. Het gesprek verliep heel erg vlot en ze zei dat ik meteen door kon naar de volgende ronde maar dat we dat gewoon in hetzelfde interview gingen doen.

De vragen werden wat moeilijker en ik vond niet meteen de juiste woorden. Gelukkig vroeg ze me tijdens de persoonlijke vragen ook achter werkpunten van mezelf en daar heb ik kunnen aangeven dat de taal op dat moment toch nog een ‘handicap’ is.
Ze stelde ook veel vragen over het onderwijssysteem in België, hoe onze scholen eruit zien, naar de vershillende netten,… Néét gemèkkelijk!

Enfin, aan het einde van het gesprek zei ze dat ze nog contact met me zou opnemen over een eventuele volgende ronde. Het zou wel lang kunnen duren aangezien ze nog heel wat interviews had af te nemen.

Die bewuste dag was het vaderdag en ik vond dat ik wel een cavaatje had verdiend na deze toch wel zware voormiddag… (het zijn denk ik wel 3 cava’s geworden.. oeps…;-))
Toen ik na een paar uur mijn mailbox bekeek, zat er een mailtje tussen van Sarika met de vraag of ik binnen een uur het volgende skype-interview kon doen met de “General manager/owner”.
Geloof me, ik wist even niet waar ik het had! Zo een mailtje had ik helemaal niet zo snel verwacht!
Zo gezegd zo gedaan en een half uur later zat ik weer achter mijn computer.
Om een lang verhaal dan nu toch even in te korten: diezelfde avond had ik al een contractvoorstel in mijn mailbox! Eerlijk gezegd begreep ik echt niet waarom ik dat kreeg. Er werd me heel duidelijk gezegd dat ik toch nog een opleiding moest krijgen etc, en toch wilden ze me een kans geven… Ik was helemaal overdonderd en natuurlijk, die nacht sliep ik alweer slecht :-s (positieve energie!)

Ik heb het contract door meerdere personen laten nalezen en alles leek netjes in orde te zijn.
Wat me in eerste instantie zeker tegenstak: de verlofdagen! Slechts 30! OMG…!!!
Bovenop die 30 dagen zijn er natuurlijk ook een paar feestdagen. Een stuk of 12 meen ik.
Waarom zo weinig verlofdagen? Dat komt omdat het een privéschool is en die zijn amper gesloten.
Tijdens de vakantie organiseren ze kampen, en die worden ook begeleid door de juffen en de TA’s. (teacher assistent).
Nog zoiets gek… Elke juf heeft 2 assistentes! Daar kunnen wij in België alleen maar van dromen! De taak van de klasleerkracht is kinderen iets bijleren, dossiers bijhouden,…
Al de rest is voor de TA’s. Je werkt dus bijvoorbeeld een weekschema uit en je zorgt dat alles op voorhand is doorgegeven wat betreft materialen of voorbereidend werk, en zij doen dat voor jou. Raar hé! (Maar wel heel handig!)

In ieder geval, ik had een contractvoorstel
Natuurlijk ging ik niet zomaar een contract tekenen zonder de Nursery eerst bezocht te hebben.
Vorige week dinsdag ben ik er een bezoekje gaan brengen… De kleuterjuffen onder ons: bij het zien van de foto’s van de klasjes en speelruimtes gaan jullie mondjes echt openvallen!
www.toddlertown.ae

--->about

--->see our school

--->JBR branch<

Het is echt wel de moeite om even een kijkje te nemen!

Baby’s vanaf 6 maanden kunnen er naar school gaan en als ze 5 jaar zijn schuiven ze al door naar het voorbereidingsjaar voor de primary school. Het systeem is helemaal anders dan in België dus het zal hoe dan ook even wennen zijn. 

Ik ben in alle klassen geweest en heb met verschillende juffen gesproken om een beter beeld te krijgen van mijn takenpakket, de Nursery zelf,…

Wat voorheen mijn grootste zorg was (de verlofdagen), was na mijn bezoek helemaal geen bekommernis meer. Ik werd er zo warm ontvangen en iedereen was zo vriendelijk… Ik voelde me al helemaal thuis.

Vandaag ben ik gaan “proefdraaien” en ik ben geslaagd voor de test!
Mijn contract ligt klaar, ik moet in principe alleen nog maar tekenen. Hoewel ik eigenlijk weet dat ik deze kans niet moet laten schieten, toch wilde ik er eerst nog een nachtje over slapen…
Het is wel gek om ineens de o-zo bekende liedjes nu allemaal in het Engels te zingen
Gek maar wel superleuk!

Heet, heter, heetst…

Temperaturen van boven de 40°…Ik moet eerlijk zijn, het is echt wel wennen! Ik ben tot nu toe amper buiten geweest, mede dankzij mijn vele bezoekjes aan winkels, maar ook omdat ik gewoon nog niet in deze hitte kan functioneren. In de late namiddag is het een beetje doenbaar om buiten te komen, dan zakt de temperatuur tot een graad of 38.

De luchtvochtigheidsgraad is hier ook heel hoog  waardoor je kleren meteen aan je lichaam plakken. Als je buitenkomt bewasemen de glazen van je bril (net zoals als je de vaatwasser opendoet met je bril op). Echt een grappig zicht!

What’s next?

Ik hoop dat we morgen de sleutel krijgen zodat we een paar dagen flink kunnen doorwerken in het huis. Normaal zou ik vrijdag naar huis komen, maar mijn vlucht gaat wellicht verzet worden naar zondag zodat ik een beetje meer tijd heb om alles in orde te maken.
Er moet ook gewerkt worden hé ;-)

Wist je datjes…

Wist je dat:

- de airco in de hotelkamer erg veel lawaai maakt waardoor ik echt héél slecht slaap?
- ik ondertussen ook al een gsmnummer van hier heb?

- ons toekomstig huis een zwembad heeft? (Ben ik echt wel héééééél blij mee!!)

- onze community heel afgelegen ligt?
- als je ernaartoe rijdt denkt: “Waar zijn we in hemelsnaam beland”?
- als je de community binnenrijdt je gecontroleerd wordt?

- je niet kan afkoelen in de zee aangezien het water zodanig is opgewarmd?
- ik, als Westerse vrouw NIET gesluierd moet zijn en dat ik WEL met de auto mag rijden?

- het weekend hier valt op vrijdag en zaterdag? Yep, zondag is werkdag!

That’s it for now! Thanks for reading...


Bij mijn volgende update zal ik zeker foto’s toevoegen!



Groetjes
Kristel

12-07-2016 om 00:00 geschreven door Stephan & Kristel  

Ik denk dat het tijd is voor een update, er zijn namelijk heel veel mensen die echt geïnteresseerd zijn in ons verhaal

Stephan is inmiddels alweer vertrokken na een 10-tal dagen ‘vakantie’.   

Nu, echt vakantie is het niet geweest voor hem, maar het was toch fijn om weer even bij elkaar te zijn.

Afscheid nemen blijft moeilijk, al merk ik toch dat het steeds minder pijnlijk is. Het is de voorlaatste keer dat ik voor een langere periode alleen ben dus het begint nu echt te korten.

We hebben een aantal knopen doorgehakt en de eerste echte stappen om de verhuis voor te bereiden zijn gezet.

De vraag ‘Wat gaan we doen met ons appartement?’ werd al snel beantwoord na een bezoekje aan Jemar. Er bleek zeker een markt te zijn voor bemeubeld te verhuren en dus werd alles geregeld om het te verhuren via Jemar. 

Zo gezegd zo gedaan, ons appartement verscheen op de site en werd gedeeld op facebook. Na een kleine 2 uurtjes kreeg ik telefoon van mijn meter. ‘Ik ken iemand die je appartement wil huren!’. Ik was met stomheid geslagen, maar ze was heel serieus…
Haar dochter, Stephanie en haar vriend Bart zagen mijn gedeelde advertentie en ze hapten meteen toe. Het mooie is dat ze voorstelden om voor Harvey en Presley te zorgen! Ik verklaarde hen voor gek maar ook zij waren heel serieus!
Ik kan niet beschrijven welke last er van mijn schouders is gevallen, alleen al door te weten dat mijn beestjes in goede handen gaan zijn, en dat ze fijn thuis in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven. Dat was, tot nu toe, mijn allergrootste zorg. Nu Stephanie en Bart hun intrek gaan nemen in ons appartement ben ik echt veel geruster! Dus bij deze nogmaals, Stephanie en Bart: Ik ben jullie echt heel dankbaar!

Terwijl ik ging werken heeft Stephan niet stilgezeten. Papieren gaan halen op de gemeente die ondertekend moesten worden op de ambassade in Brussel en op het consulaat… 

File trotseren… 

En dan sta je om 9u aan het loket op de ambassade en zeggen ze: ‘Meneer, die papieren moeten eerst getekend worden door de burgemeester of de schepen.’

Helemaal voor niks naar Brussel. Stephan in alle staten!
Dus de dag erna terug naar Brussel, dit keer met meer succes ;-)

Ondertussen heb ik ook mijn huiswerk gemaakt en ben ik blijven zoeken naar huizen die binnen ons budget liggen en waar we (voornamelijk ik) een goed gevoel bij hebben.
We zijn dus 100% zeker dat we gaan wonen in “The Springs” maar ik kan nog niet zeggen welke woning het precies gaat zijn. Ik kan jullie wel al enkele woningen tonen die in mijn mapje ‘saved properties’ zijn beland.

https://www.allsoppandallsopp.com/property-for-rent/3-bedroom-property-to-rent/type-2m-springs-5-the-springs-dubai/14159

https://www.allsoppandallsopp.com/property-for-rent/3-bedroom-property-to-rent/type-3e-springs-9-the-springs-dubai/14584

Mijn persoonlijke voorkeur gaat toch naar de ‘end unit’ woning omdat je dan opzij ook nog wat ruimte hebt. Naar het interieur moeten we in principe niet kijken want meubel e.d. zijn van de huurders. 

De woning met het gedeelde zwembad met enkele buren is natuurlijk ook heel leuk maar ligt net boven het budget.

Om jullie een idee te geven van ‘The Springs’ deel ik een link over de community. Wie wil kan altijd eens naar het filmpje kijken

https://www.youtube.com/watch?v=VfARES8K3Ec

Vanaf 1 juli gaan we op huizenjacht! Ik vertrek meteen op 30 juni naar Stephan en ik denk dat ik een tiental dagen ga blijven. De temperaturen zullen tegen dan oplopen tot een 48 à 50 graden en ik ben heeeeeeel benieuwd hoe me dat gaat meevallen ;-)

Ondertussen ben ik terug aan het solliciteren. Ik heb het een tijdje laten liggen omdat het nog veraf was en omdat ik niet wist in welke regio we zouden gaan wonen maar nu het steeds dichterbij komt is het toch tijd om werk te zoeken.

Ik heb ondermeer gesolliciteerd bij ‘Jumeirah International Nurseries’, ‘Dromedaris’, ‘GEMS education’,… maar er zijn zoveel sollicitanten, ik vraag me af waar al die leerkachten vandaan komen  

Op werkgebied is er voor mij dus nog geen concreet nieuws maar dat gaat zeker in orde komen, daar ben ik van overtuigd. 

Op facebook kan je trouwens naar de pagina gaan kijken van ‘Jumeirah International Nurseries’. Het lijkt me wel een hele uitdaging om daar in het onderwijs te staan.

Alweer een lange tekst….Sorry! Had me eigenlijk voorgenomen om het wat te beperken maar eens ik aan het typen ben… Ik ben dus niet alleen een prater, maar ook een ‘schrijver’! LOL

Ik hoop dat jullie tevreden zijn met deze update  

Tot snel!
Kristel

29-05-2016 om 00:00 geschreven door Stephan & Kristel  

Het eerste bericht op onze blog gaat een vrij lang bericht worden aangezien ik (Kristel) een aantal dingen wil vertellen  

Ik heb een tijdje getwijfeld om een blog te beginnen over onze uitdaging maar uiteindelijk ben ik toch gezwicht! ;-)  

Enkelen onder jullie zullen niet zo heel veel weten van onze toekomstplannen en daarom nog even een kleine situatieschets... Op 8 december 2015 is Stephan na lang wachten eindelijk naar Dubai vertrokken om er als expat te werken. Hij is er projectleider en moet verschillende grootschalige werken in goede banen leiden. In België deed hij ongeveer hetzelfde werk maar veel kleinschaliger en met veel minder verantwoordelijkheid. Zolang ik hem ken is het zijn droom geweest om in het buitenland te gaan werken maar eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik hem al die tijd heb tegengehouden. Door zijn vastberadenheid is er een moment gekomen waar ik zelf interesse begon te krijgen voor het leven in het buitenland. Na onze vakantie in Dubai & Abu Dhabi in december 2014 is Stephan zijn verlangen weer volop aangewakkerd en toen is de bal aan het rollen gegaan. Hij solliciteerde bij meerdere bedrijven maar er was maar 1 bedrijf waar hij mij, na een proefperiode van enkele maanden mocht laten overkomen. De andere bedrijven stelden een periode van 2 jaar voorop maar dat zagen we niet zitten.  

Momenteel is het zo dat hij eigenlijk 2 maanden volcontinue werkt. De werven liggen nooit stil en draaien dus 7/7 en 24/24. Na die 2 maanden mag hij een maand terug naar huis komen. Van december tot nu is hij welgeteld 10 dagen thuis geweest ;-) Van een verantwoordelijke jongen gesproken hé!? Hij kreeg in December wel bezoek van Tom Mazur, die even een tussenstop maakte voordat hij verder naar België reisde. Ik ben tijdens de krokusvakantie en tijdens de paasvakantie op bezoek geweest en zijn ouders zijn ook al daar geweest. Binnen 11 dagen komt hij weer naar huis voor 13 dagen.

Ik krijg veel vragen over mijn toekomst ginder. Natuurlijk wil ik er gaan werken want altijd maar thuiszitten is niet aan mij besteed. Men zegt dat ik er snel werk zal vinden in het onderwijs maar dat is nog afwachten. Ik wacht nog even met gericht te solliciteren tot ik weet waar we precies gaan wonen.  

Waar ik heel erg naar uitkijk is de zon! Het begint stilletjes aan zomer te worden en het is er nu ongeveer 40 graden. In de paasvakantie was het nog een dikke 30 graden. Af en toe regent het ook en dan is het één grote chaos aangezien de riolering dat water niet verwerkt krijgt. In de zomer loopt de temperatuur op tot 50 graden, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat meevallen! ;-)

30-04-2016 om 19:36 geschreven door Stephan & Kristel