Hallo allemaal!

Het is alweer 1,5 week geleden…En morgen zijn we al 3 weken hier.... De tijd vliegt, ook in de Emiraten ;-) LOL

Vandaag gaat mijn update voornamelijk over mijn ervarigen tijdens de opleidingen van afgelopen week en over mijn eerste 2 dagen van het nieuwe schooljaar.
Voor de niet school-geïnteresseerden, geen paniek, ik heb zo ook nog wat te vertellen, alleen niet zo heel veel ;-)

Mijn VISA is eindelijk in orde en ik ben dus ook “RESIDENT”. Het enige dat ik nog moet ontvangen is mijn Emirates ID maar dat zal nog wel een tijdje duren vooraleer ik die krijg. Ik vermoed zo een 2 à 3 weken.
Tot dan kan ik bijvoorbeeld mijn looncheque niet gaan cashen omdat ik geen ID heb. Inderdaad, ik word uitbetaald met een cheque omdat ik nog geen plaatselijke bankrekening heb, omdat ik ook nog geen Emirates ID heb… Idd, een visieuze cirkel ;-)

Medisch ben ik goedgekeurd en ik heb Goddank geen levensbedreigende ziektes! LOL. Donderdagochtend ging héééééél vroeg de wekker af zodat we om 7:00 in Abu Dhabi konden zijn voor mijn medische testen. Normaal kan je als inwonder van Dubai de testen in Dubai doen maar omdat EMW gevestigd is in Abu Dhabi moest ik ze daar uitvoeren.
Donderdag was dus een zeer lange en vermoeiende dag, maar daarna was het weekend dus tijd genoeg om uit te rusten ;-)

Het weer is nog altijd hetzelfde. HEET! We merken wel dat het ’s nachts “afkoelt” naar een 30° en dat merk je vooral ’s morgens. Heerlijk is het dan buiten! Maar door de dag is het echt nog veel te heet.

Ons huis begint toch ook wel als thuis aan te voelen. Vooral omdat ik veel persoonlijke dingen van thuis heb meegenomen. Ik ben blij dat ik dat gedaan heb want ik kijk toch heel vaak terug naar al de kaartjes, foto’s en boeken die ik heb meegebracht.

Ook de tuin wordt wat aantrekkelijker, het tuinstel staat er, we hebben een giga-bbq gekocht (we moesten maar eens veel bezoek krijgen) LOL ;)
Kortom, de woning is zo goed als een ‘thuis’.

Op school heb ik toch wat meer moeite met me te “settelen”. Het heeft op zich niets met de school te maken of met de collega’s, maar eerder met het curriculum en de zeer hoge verwachtingen van de ouders.

De trainingsdagen zijn op zich goed verlopen, behalve op dag 3 en 4 was het heel lastig voor mij. Het ging toen over de wetgeving omtrent “gezondheid & veiligheid” en ik kan jullie verzekeren, ze hebben werkelijk voor alles een regel of een of andere wet. Er zijn ontelbaar veel documenten die we moeten invullen, alleen al om jezelf in te dekken.
Bijvoorbeeld: een kleuter komt aan met een zichbare blauwe plek. Je moet dan de ouder of de nanny aanspreken om te vragen wat er gebeurd is. Daarna moet je een formulier invullen dat deze ‘verwonding’ niet is opgelopen terwijl jij als leerkracht verantwoordelijk was en dat moet ondertekend worden door de beide partijen…
Ik stel mezelf de vraag: hoeveel kopieën moet ik gaan nemen? Kleuters komen non-stop met zulke ‘verwondingen’ aan op school… Maar zolang wij als leerkracht of nursery maar niet verantwoordelijk zijn is het goed…

Om jullie een idee te geven hoe streng en strikt ze regels en wetten volgen ga ik even iets schrijven over een voorval eerder dit jaar. Helaas heeft dit accident geen goed einde!
Voor alle duidelijkheid, dit was in een andere nursery, maar die is ondertussen gesloten…

De schoolbus pikt een aantal kinderen op. Het verkeer is druk en de chauffeur doet zijn best om alsnog op tijd op school aan te komen.
1 Kleuter valt in slaap tijdens de rit.
Door het haasten zijn ze de kleuters vergeten te tellen tijdens het uitstappen, de kleuter sliep dus nog steeds terwijl er niemand meer in de bus zat.
Eens in de klas heeft de juf natuurlijk gemerkt dat x er niet was. De juf belde niet naar de mama om te vragen of x ziek is en de mama heeft de school niet verwittigd.
Wat blijkt nadien… De kleuter heeft de hele dag in een gloedhete bus gezeten en is helaas overleden…
Wie is verantwoordelijk?
De general manager, de nursery manager, de juf, de buschauffeur, de busverantwoordelijke, de receptioniste en de assistente zitten allemaal in de gevangenis…

Je vindt over dit voorval niets terug aangezien er hier alleen maar goede dingen in de kranten verschijnen over Dubai… De nursery is natuurlijk meteen gesloten aangezien de helft in de gevangenis zit… Erg hé!
Ik wil hiermee gewoon aantonen dat we erg alert moeten zijn voor vanalles en nog wat! 

Kindje niet daar? Receptie bellen met de vraag of de ouders verwittigd hebben. Zo niet, de ouders contacteren. Bij serieuzere incidenten (bult, bijten,…) ouders verwittigen op voorhand zodat ze niet verschieten als ze de kinderen komen halen. Dit bedoel ik als ik zeg dat je altijd in functie van ouders moet denken (schrijf ik een beetje verderop).

De training over het curriculum zelf viel wel mee omdat er toch wel veel gelijkenissen zijn met ons systeem. Alleen is er véél meer papierwerk dan bij ons. Inderdaad, NOG meer papierwerk. Maar hey, daarom hebben ze hier dus 2 assistenten per leerkracht. Er blijft amper tijd over om leuke activiteiten te doen met de kinderen… 

Om jullie een idee te geven van het papierwerk:
- 1 rapport per dag per kind over zijn of haar dag in de nursery
- 2 oberservaties per week per kind met doelen, foto’s en exacte gebeurtenissen
- een planning een week op voorhand van de hele week met de doelen
- een terugblik op de voorbije week met de vooruitblik voor de volgende week
- dagelijkse portie foto’s voorzien van commentaren
- voor elk domein bewijsmateriaal dat hieraan werkelijk gewerkt is (foto’s van de kinderen tijdens een rollenspel, foto’s van werkjes,…) met daarbij de doelen en wat ze precies deden
-…
Begrijpen jullie mijn ongerustheid/frustratie/…

Ben ik blij dat ik part-time werk! Wanneer moet je dit allemaal doen? Ik vraag het me echt af…

En dan komen er nog al die formulieren bij die je door de dag moet invullen als er iets gebeurd waarbij de kinderen vallen, elkaar bijten,…
Ik weet het, ik klink behoorlijk negatief maar het is soms ook even wat veel…

Gelukkig hebben we de trainingsweek afgesloten met een leuke teambuilding actitivteit: Laser Tag!
Echt wel leuk om eens te doen!

Zondag 28 augustus was de eerste dag van het nieuwe academiejaar. De eerste 2 dagen waren oriëntatiedagen waar de ouders en kleuters de klas, de juf, de assistentes en de andere ruimtes kwamen verkennen.

Op zich had ik een vrij goed gevoel bij de ouders maar ik voelde dat ik toch erg nerveus was.
Weet je, als je bij kinderen bent dan gaat alles precies vanzelf. Maar als ouders je de kleren van je lijf vragen over curriculum etc. dan breekt je toch het zweet uit.
Ik heb een paar keer naar mijn woorden moeten zoeken en in alle eerlijkheid eens gezegd dat ik het juiste woord niet vond en die ouders zijn gaan klagen over het feit dat ik geen ‘native-speaker’ ben en dat hun kind dus niets van mij kan leren.
Gelukkig heeft de Nursery manager heel goede ‘parent-problem-solving’ skills en heeft ze gewoon gezegd dat ik deftig getraind ben en dat iedereen wel eens naar zijn of haar woorden zoekt en dat ze me dus een beetje het voordeel van de twijfel moeten geven.
Van de andere ouders heb ik vrijwel allemaal postieve feedback gekregen.

Ik heb het gevoel dat we nog meer dan bij ons moeten denken in functie van de ouders, terwijl zowel het beleid als ikzelf vinden dat de kinderen op de absolute nummer 1 komen. Ik moet precies echt nog een goed evenwicht vinden tussen die 2.
Maar als je je altijd moet verantwoorden, bij elke stap of activiteit… Het doet me gewoon twijfelen aan mezelf.

Ook moet ik erg wennen aan het feit dat we constant gefilmd worden. De ouders hebben constant toegang tot de camerabeelden van de klas. Dat maakt dat je voor werkelijk alles telefoon krijgt. Ouders bellen dan naar de receptie en zij bellen dan naar jou. Ze bellen bijvoorbeeld om te vragen waarom ze hun druiven niet opeten, waarom dat ze met hun rug naar de camera zitten want nu kunnen ze hun kind niet zien. Ze bellen ook om te vragen waarom je iemand aan de kant zet,… Ondenkbaar voor jullie maar het is toch waar… Ook dat zal even wennen zijn.

Het moment waar mijn mond letterlijk openviel moet ik toch echt met jullie delen!
God bewaar me als iemand van de nursery mijn blog laat vertalen…LOL
In elke ruimte hangt er een poster met ‘calm down area’. Kinderen moeten daar even gaan ‘nadenken’ over wat ze gedaan hebben. Het is dus niet echt een straf maar gewoon ook iets waaruit ze kunnen leren.
Toen een ouder die poster zag sloeg ze werkelijk alle kleuren uit. Ze heeft me letterlijk verboden om haar kind te ‘straffen’ want zo voedt zij haar kind niet op… (Ik ga mijn gedachten wijselijk even voor mezelf houden ;-) LOL!!!)
Ja, wat moet je dan? Iedereen die mijn gezichtsuitdrukkingen kent kan zich nu inbeelden hoe moeilijk het was om mijn gezicht op dat moment in de plooi te houden!
Ik wilde echt keihard zeggen ‘Excuse me???’ maar ik ben toch vrij professioneel kunnen blijven en ik ben de uitdaging aangegaan om met de ouder in dialoog te gaan over onze visie van ‘even tot rust komen’ vs. ‘straffen’.
Ze was het niet helemaal met me eens maar omdat ze doorhad dat deze manier van ‘straffen’ toch wel een deel is van de ontwikkeling heeft ze haar toestemming gegeven.
Straf hé!

In ieder geval, de nursery waar ik werk staat heel hoog aangeschreven en wordt door ouders heel hoog in het vaandel gedragen. Ze moeten die standaard dus hoog houden, en dus snap ik dat er veel van ons verwacht wordt. Maar er is toch iets teveel op me afgekomen de laatste dagen…

Na de oriëntatiedagen starten de ‘settle in days’. De klas is in 2 groepen verdeeld en elke groep komt 2 uur per dag naar de klas om stilletjes aan te wennen aan de nieuwe omgeving, aan de nieuwe juf en assistentes.
Vanaf zondag komen ze dan de hele voormiddag. Omdat ik part-time werk heb ik enkel een klas in de VM en slechts 2 kleuters gaan naar de ‘younger afternoon club’ waar een andere juf verantwoordelijk is.
Ik werk tot 15u, en in de namiddag moet ik dus voornamelijk administratief werk doen en mijn werk als SEN coördinator. Ik moet dus kleuters gaan observeren in andere klassen die wel les hebben in de namiddag en daar een rapport over schrijven en een soort van handelingsplan opstellen (als dat nodig is).

We zullen zien hoe dat gaat verlopen ;-) Nog meer rapporten! LOL

Na deze week hebben we een volle week les en daarna zijn er 3 extra vrije dagen vanwege het grote feest na de Ramadan. In juli was er een klein feest met 1 vrije dag en nu is er een groot feest met 3 vrije dagen. Eerlijk gezegd, ze zijn welgekomen! ;-) Even relaxen want zoals jullie wel merken, de voorbije weken wegen toch wel zwaar door!

Er zijn natuurlijk ook al heel veel leuke dingen gebeurd in de nursery! Ik heb leuke collega’s en het management is super!
Ze staan achter je en ze helpen je met alles!
Ook onderling wordt iedereen goed opgevangen omdat bijna iedereen in hetzelfde schuitje zit.
Sommige collega’s hebben net zoals mij niemand buiten hun partner en dat zorgt dat je toch wel meer met elkaar gaat optrekken.

Waar wij wonen is het ook ieder voor zich. Daar hebben we bewust voor gekozen omdat we toch wel graag ’s avonds in rust thuiskomen en niet in de drukte. Anderen zouden onze woonplaats vreselijk vinden maar wij houden ervan om even geen drukte om ons heen te hebben
Dat maakt het dan wel weer moeilijker om buiten de school af te spreken maar het is ook niet dat dat wekelijks gaat gebeuren dus af en toe eens terugrijden richting Dubai Marina is zo erg niet.

Beste volgers, ik ga het voorlopig hierbij laten. Ik hoop dat ik niet al te negatief ben geweest en dat jullie blij zijn met deze update.

Ik wens iedereen gerelateerd aan het onderwijs, in welke vorm dan ook (juffen, meesters, ouders, grootouders, maar vooral de kinderen) aanstaande donderdag een hele fijne 1^ste september toe!
Maak er een mooie en leuke start van!

Groetjes,
Kristel

29-08-2016 om 19:51 geschreven door Stephan & Kristel