Omschrijving

De grote Canadese gans is een zeer grote gans, die door het formaat en het verenkleed eenvoudig te herkennen is. Het zwart-witte verenkleed lijkt enigszins op het verenkleed van de brandgans en de rotgans. De witte vlek op de keel ontbreekt echter bij de rotgans, terwijl de vlek bij de brandgans ook over het voorhoofd loopt. De grote Canadese gans onderscheidt zich ook van de brandgans door de witte borst en door het verenkleed dat meer bruin bevat.

De grote Canadese gans komt oorspronkelijk uit het noorden van de Verenigde Staten en Canada, maar heeft zich de laatste decennia met name door uitzettingen in toenemende mate in Europa gevestigd. De vogel broedt met name in Groot Brittannië en Scandinavië, maar tegenwoordig broeden jaarlijks meer dan duizend broedparen in Nederland. Ook een groot gedeelte van de Scandinavische vogels overwintert in Nederland, zodat de vogel steeds vaker gezien wordt.

Indische gans (streepkopgans)

 De gans is 68 tot 78 cm lang, dat is zo groot als een toendrachtrietgans maar deze gans oogt niet grauwbruin, maar zeer lichtgrijs en lijkt in vlucht zelfs grotendeels wit. Van dichtbij is te zien dat de gans een zwarte hals heeft (alleen van achter) en een donkere streep die tot halverwege de kruin loopt, met twee dwarsstrepen, waarvan de bovenste loopt tot aan het oog. Poten en snavel zijn geel en de snavel is relatief klein.

Het opvallende verenkleed van de Indische gans maakt de vogel makkelijk herkenbaar. Het verenkleed is licht van kleur, iets wat met name in de vlucht opvalt. De kop is voornamelijk wit met op het achterhoofd een tweetal zwarte strepen. De snavel is kort en geel, met een zwarte punt. Het oorspronkelijke verspreidingsgebied van de Indische gans beperkt zich tot de hoogvlakten van Mongolië en China. In Nederland wordt de vogel in gevangenschap gehouden. Ontsnapte of losgelaten exemplaren hebben zich in het wild weten te handhaven. In 1977 broedde de vogel voor het eerst ook in Nederland. Momenteel zijn er jaarlijks ongeveer 100 broedparen, maar dit aantal lijkt snel toe te nemen.

Naam : De Indische gans Wetenschappelijke naam : Anser Indicus Leefplaats : De soort broedt van nature in het Himalaja-gebergte maar vertoeft een groot deel van het jaar in het noorden van India. In Azië broedt zij alleen in de koude, boven de 5000 meter-grens. Grootte : --- Kenmerken : Twee zwarte strepen op de witte kop en de zwarte streep over hals en nek. De romp is overwegend grijsachtig, andere kenmerken zijn de orange poten en gele snavel. Broedtijd : 28-30 dagen Eieren : 4-8 eieren / wit Kuikens : --- Opmerking : Bij ons zal de neiging tot broeden meestal in hartje winter vallen. Is dat bij u het geval red het broedsel dan van de vriesing door ganzen en eieren in een vorstvrije, onverwarmde schuur onder te brengen kievit

De kievit is een forse weidevogel van ongeveer 28 tot 31 cm groot en heeft een spanwijdte van 67 tot 76 cm.^[2][3] Het gewicht is tussen de 150 en 300 gram.

De rug is recht en in de zomer is deze donkergroen met een paarse en koperen gloed, wat ook voor de bovenkant van de vleugels geldt tot aan het uiteinde met de witte toppen. In de winter is de rug groener met gelige randen aan de veren. De stuit is wit en heeft een zwarte vlek met een witte rand aan het uiteinde van de staart.

Langs de flanken heeft de kievit een zwarte rand. De onderkant van de brede afgeronde vleugels zijn deels wit. Aan het uiteinde heeft de vleugel een witte rand. Vanaf daar tot een derde van de vleugel zijn de veren zwart gekleurd.

De buik is wit met onder de staart een rode vlek. Van borst tot keel heeft de mannelijke kievit een zwarte band die doorloopt als een zwarte streep onder het oog en over de zwarte korte snavel. De keel is bij het vrouwtje gespikkeld zwart-wit. Op de wang heeft de kievit een witte vlek.

De nek is zwart tot grijs. De kievit heeft een hoog voorhoofd en een zwarte kap die overgaat in de voor de kievit zo karakteristieke zwarte kuif. Deze kuif is bij de vrouwtjes korter dan bij de mannetjes. In de winter is de kuif van het mannetje korter dan in de zomer.

Heilige Ibis

De heilige ibis komt voor in Sub-Saharisch Afrika, Zuid-Irak en (vroeger) in Egypte. De heilige ibis komt voor in wetlands. Hij eet vis, kikkers, insecten en diverse waterdieren.

Als exoot komt de heilige ibis ook voor in West-Europa. Een grootschalige introductie heeft plaatsgevonden in Frankrijk. Vogelpark Avifauna in Alphen aan den Rijn heeft een grote groep dieren vrij rondvliegen waarbij enkele wilde exemplaren zijn aangesloten die waarschijnlijk van Franse dieren afstammen. Hetzelfde geldt voor de meeste andere groepen heilige ibissen in de Benelux, al komen ook ontsnappingen bij particulieren voor. In Nederland zijn tussen 2005 en 2008 zeven tot 12 in het wild broedende heilige ibissen aangetroffen.



Zo, hier nog wat links en een paar toffe foto 's


 

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Ganzen   
http://www.allevogels.nl/index/index.php?option=com_content&view=article&id=1472&Itemid=1589