de  PRACHTROSELLA. . .

Deze 30 à 32 cm grote exotische parkiet treffen we voornamelijk aan in Nieuw-Zuid Wales, Zuid-Queensland en Australië. Deze prachtrosella onderscheidt zich van de gewone, door onze liefhebbers beter gekende rosella door in de eerste plaats zijn felle kleurenpracht.  Hierbij merken wij vooral op dat de zwarte veren op de rug van de vogel omzoomd zijn door brede, diepgele randen.  Bij de gewone rosella's zijn deze omzomingen eerder blauw-geel  van kleur. De specialisten, Rosellakwekers noemen de prachtrosella ook wel eens de "Goudmantel" omwille van zijn diepgele effect in zijn vleugelpennen bij zonlicht. Het geslachtsonderscheid is duidelijk te merken. Bij de pop zijn de kleuren veel fletser en de snavel iets kleiner, ook de wangvlekken zijn bij de pop meer grijs van kleur, bij de man zijn deze echt sneeuwwit. Het best kunnen wij de man van de pop onderscheiden door de grijze, tot zelfs licht bruine veertjes rond het oog die bij de man totaal ontbreken. Voor de huisvesting in gevangenschap is het aan te raden om ze onder te brengen in een volière van 3 X 1 meter met,indien mogelijk een nachtverblijf er aan verbonden. De Prachtrosella is een zeer sterke vogel en kan best in ons klimaat gehouden worden, zelfs in de winterperiode hebben ze geen extra verwarming nodig. Trouwens in Australië aarden ze ook optimaal in zowat de zelfde klimaatsomstandigheden als bij ons. Wel is het aan te raden om een nachtverblijf te voorzien dat tochtvrij, droog en vorstvrij is. Op te merken bij de rosellasoorten is wel dat ze nauw verbonden zijn aan elkaar. In hun oorspronkelijk leefgebied kunnen er wel wat bastaardjes rondvliegen, deze zijn echter wel vruchtbaar. Wanneer we nu echter een kweek willen opzetten is het zeker gewenst om de koppeltjes appart te houden en zeker geen 2 soorten samen te koppelen. Bastaardjes zijn dan wel vruchtbaar maar hun handelswaarde zal sterk dalen, evenals hun tentoonstellingsniveau.  Als kweker dienen we in de eerste plaats er op te letten dat de man en de pop mekaar goed kunnen verdragen en dat het klikt tussen beiden.U moet n.l. weten dat de rosella een tamelijk vechtlustig karakter heeft. Wanneer ze mekaar op het eerste zicht niet aanvaarden zet men ze liefst niet samen want daar komen brokken van.  Om dit vast te stellen kan men de 2 even samen zetten en ze van nabij een poosje in de gaten houden op hun gedrag tegenover mekaar, laat ze echter de eerste minuten zeker niet alleen. Wat hun voeding betreft in gevangenschap is het zeker geen moeilijke gast. Een goede zaadmengeling voor grote parkieten, aangevuld met wat onkruidzaden en af en toe wat vruchten volstaan reeds om ze in optimale conditie te houden. Om de voeding in de periode van kweek volledig te makenis het wel verstandig om een paar meelwormen en maden te verstrekken per dag en per jong, hierin zeker niet overdrijven. Bij een tekort aan deze dierlijke eiwitten komt het nogal eens voor dat de ouders de jongen onvoldoende voeren en zelfs in de steek laten. Dit is zowat hetzelfde gedrag als bij onze Europese wildzangvogels. Hoeft het nog gezegd dat dagelijks vers drink- en badwater vereist is. Ook maagkiezel en grit mag nooit ontbrekenin de kooien. In hun thuisgebieden kan je nesten van de rosella's zowat overal terugvinden.  Zelfs in uitgeholde telefoonpalen. Het liefst zoeken ze echter boomstammen uit die voordien uitgehold en bewoond zijn geweest door andere holenbewoners, zij ruimen die dan wat op en desnoods maken ze de holen nog wat dieper. Zo hebben ze, zonder veel werk toch een nieuwe woning.

In de vrije natuur begint het broedseizoen vanaf begin september. In gevangenschap is dit wel even anders. Na te zijn aangepast aan onze klimaatsomstandigheden beginnen ze in de volières meestal eind februari (ook afhankelijk van de weersomstandigheden op dat moment). Als nestkast geven we ze een kast of uitgeholde boomstam met een hoogte van 60 cm en een bodemoppervlak van 25 X 25 cm. De diameter van het vlieggat moet 7 cm bedragen. In de volière is het aangewezen où elk stel de keuze te laten maken uit 2 nestgelegenheden. Wanneer ze hun keuze hebben gemaakt kan het 2de blok verwijdert worden. Bij het aanbrengen van de nestblokken dienen wij er op te letten dat het vlieggat steeds naar de donkerste kant van de volière is gericht. Wanneer de man paarlustig is zal hij zijn staartveren beginnen te spreiden en zijn staart vinnig op en neer bewegen.Als de pop hetzelfde begint te vertonen en bovendien langdurig in het nest blijft is dit het sein dat het ritueel kan beginnen. In de paardriftige periode heeft de man tevens de neiging om voortdurend achter de pop aan te zitten en op te jagen. Dit gedrag is echter onschuldig en behoort tot het liefdesspel. Verschillende paringen zullen de volgende dagen mekaar opvolgen om uiteindelijk na 14 dagen het eerste ei zal worden gelegd. De pop legt gemiddeld 5 eieren en ze zorgt zelf voor de hele broedcyclus.  De eierenzijn wit van kleur. Tijdens het broeden verlaat de pop 2 à 3 maal per dag het nest om zich te ontlasten. Na 3 weken komt dan het eerste jong uit het ei waarna de rest met korte tussenpauze volgt. Vanaf dit moment moeten meelwormen en maden dagelijks op het menu staan van de pop. Het is immers de pop die de eerste 10 dagen de jongen zal voeren. Nadien, wanneer de jongen wat groter zijn en ook meer behoefte hebben aan voedsel zal ook de man bijspringen en helpen met het voeren der jongen. Na een 5-tal weken verlaten de eerste jongen het nest maar ze worden toch nog enkele weken bijgevoerd. Afhankelijk van de soort rosella zal het 15 tot 18 maanden duren vooraleer de jongen volledig op kleur zijn.

Verschillende rosella soorten brengen 2 broedsels per jaar groot. Wanneer we het geluk hebben om een goed broedpaar samen te stellen kunnen we daar jaren plezier aan beleven. Er zijn zelfs gevallen bekend waar de ouders na 30 jaar nog steeds seksueel aktief zijn en prachtige jongen grootbrengen.  Hou je van parkieten, danis dit de uitgelezen soort om mee te starten.  Ook dit nog vermelden: De ringmaat voor de rosella is 5,4 mm.