Ik heb van mijn neef een heel mooi en groot cadeau gekregen. En nee, mama, het is niet voor jouw poezencollectie. Dit is een grote poes voor mij. En ze is veeeeeeeel groter dan al de andere poezen die hier in huis rondlopen.
Dank u Kristof!!! xxx
Daarna zijn we nog bij de peter een bezoekje gan brengen en heb ik samen met de jongens gespeeld.
Ik heb ook nog samen met de peter geposeerd voor een mooie foto, maar zijn baard prikte me toch een beetje te hard ....
Vorig jaar ben ik op deze dag in België aangekomen. Een jaar later gaan we ook de verjaardag van Jan vieren. En ja, er was weer veel te eten, maar dat moest ik niet vertellen he
De nieuwe manier van communiceren v d jeugd
Ik heb de grootste ogen .... of toch niet ..... we zullen dat nog wel zien....
Dat is dus wel mijn computer he ... en Elouise heeft er ook al een bij. Dan ga ik maar naar huis he ....
Vorig weekend is heel druk geweest. Zaterdag ben ik eerst naar het lenteffest van Stanne geweest. Ik heb daar gespeeld met Anouk, Balte en al de andere kindjes. Rond 19u is blijkbaar de ijskar daar geweest, maar ik lag toen spijtig genoeg te slapen en heb dus geen ijsje kunnen eten.
Op zondagmorgen moesten we gaan brunchen bij Patrik en Wendy. Daarna zijn we naar het jeugdhuis gewandeld want die vierden hun (27ste) verjaardag. Er was in de namiddag een zeepkistenrace. Gelukkig moest ik niet mee in de badkuip gaan zitten.
Al goed dat ik nog even de tijd heb gevonden om dit verslag te schrijven en de foto's op de site te zetten zodat jullie weer wat hebben om te lezen en te bekijken. Tot binnenkort. Ebony
... een lange wandeling in Planckendael, vorige week zondag. De eerste zon schijnt en Ebony was niet te houden, dus zijn we maar een lange wandeling gaan maken. En natuurlijk ook even in de speeltuin geweest.
Kan je deze 'puppy eyes' iets weigeren? Nee dus, en Ebony heeft de knuffel die ze vast heeft dan ook mee naar huis mogen nemen
Na het bezoekje aan de diertjes zijn we nog even langs het boekenfestijn in de Nekkerhal geweest, maar daar zal Ebony niet veel kunnen over vertellen, want dat heeft ze helemaal gemist (= slapen).
Vorig weekend zijn we nog samen met Ruby, Alesse en meteke Tine naar de groentenjumping geweest bij de Ceulemans. Ebony was erg onder de indruk van de paardjes. Alessa was de hemel te rijk want ze is dol op paarden en het was voor haar een grote verrassing. Alleen voor de clown had Ebony niet zoveel interesse. Gelukkig speelde hij nog wat Studio 100 muziek zodat ze wat kon dansen. En het springkasteel heeft ook veel goedgemaakt voor Alessa en Ebony. Al was het voor Ebony gewoon mee wippen door de trillingen van de andere kindjes.
Gisteren heeft Ebony opnieuw cadeautjes gekregen van de paashaas. Ruby en Alessa hadden die meegebracht voor haar. En ze vindt chocolade heeeeel lekker. En de meter was daar dan ook nog eens met lekkere chocolade en leuke dvd's van Barbapapa
Dan heeft Alessa haar best gedaan om de grote zak te vullen met chocolade en houten puzzels.
Vandaag is de paashaas al langs geweest bij de oma en de moemoe & vava. Bij de mama en de papa moet hij nog komen, maar dat cadeautje dat hij daar wou brengen is nog niet helemaal gemaakt . Maar hij gaat het volgende week goedmaken heeft hij gezegd (hij = de paashaas). Door het slechte weer moest Ebony de cadeautjes binnen rapen. Hopelijk is het morgen beter weer als Alessa haar eitjes komt rapen.
Nee, ik geef mijn yoghurt niet af ....
Ik laat mijn potje nog altijd niet los, geen denken aan...
Zou er nog ergens iets liggen??
En nu hebben ze nog altijd niet door dat ik dat potje niet loslaat en zelf niet open krijg, maar dat ik daar zoveeeeeel goesting in heb ....
En hiermee ga ik dan kopen .... hoe, ik moet mijn cent afgeven???? Waarom????? En mijn potteke yoghurt heb ik ook nog altijd niet gekregen ....
Vorige woensdag was een speciale dag voor ons. Het was een jaar geleden dat we het enorm lang verwachte telefoontje hebben gekregen: "proficiat, u bent de mama en papa geworden van een dochter". Mooiere woorden als dat bestaan er niet. En trots, dat zijn we nog altijd... ... en we zijn ook in volle verwachting voor het verslag van het maatschappelijk onderzoek voor de tweede adoptie. Hopelijk moeten we ook hier niet te lang meer wachten en is het een positief verslag, zodat we ons kunnen aanmelden voor een zus of broer voor Ebony.
De dag van het telefoontje zijn we ook nog naar FIAC gereden en hebben we de eerste foto's van Ebony gekregen. Dit is hoe ze er toen uitzag:
Zaterdag zijn we gaan kennis maken met Nora, het dochtertje van Wim en Sofie. Wat een klein wondertje was dat. Zo schattig!!
Ebony was toch wel een beetje jaloers als de mama de kleine Nora vasthad.
Ook het vriendinnetje van Ebony, Finne, was op bezoek bij hun nieuwe speelkameraad.
Daarna zijn we nog even naar de ouders van Anne geweest. Haar mama is 65 jaar jong geworden. Gelukkige verjaardag!! We hebben er nog eens van geprofiteerd om een familiefoto van de peter en zijn gezinnetje te maken.
Hettie en Cobus, de oma en opa van Zuid-Afrika (= familie waar we geslapen hebben tijdens ons verblijf in Kaapstad) hebben ons goede tips gegeven voor als Ebony uitgaat met een jongen. En dan voornamelijk vanuit het standpunt van de papa, die toch extra beschermend is voor zijn dochter . Veel leesplezier.
(klik op de foto om de tekst in groter formaat te zien)
Hier ben ik weer met wat nieuws over mezelf, maar niet meer vanuit Duffel, maar vanuit Sint Katelijne Waver. Het is mijn mama en papa eindelijk gelukt om te verhuizen. Daarom hebben ze niet veel tijd gehad om de blog aan te vullen, dus doe ik het zelf maar he
En dan maar even een dansje plasseren ...
Die avond moest ik ook nog even gaan kijken of het podium wel in orde was voor het grote optreden van mijn papa. "check 1, check 2, check ... alles ok. De show mag beginnen.
Hier gewoon nog enkele fotootjes van Ebony. Doordat het zo druk is in het nieuwe huis, en dan vooral voor de papa (we moeten einde deze maand verhuizen) en door de kleine ingreep bij de mama heb ik niet zoveel uitstapjes gedaan. Maar ze hebben me beloofd dat dat gaat veranderen. Daarom enkel (ja, zelfs niet zo veel foto's) van mij.
Vorige week dinsdag hebben we het huis bezoek gehad en het gesprek met de maatschappelijk assistente. Alles is goed verlopen. Het was een aangenaam, ontspannend gesprek, en Ebony heeft zich voorbeeldig gedragen. We hadden ook veel fotomateriaal bij de hand zodat we de dingen die we vertelden ook konden laten zien. We hebben er in ieder geval een goed gevoel bij. Nu nog het gesprek met de psychologe (11 februari) en dan wachten op het oordeel van de rechter ....
Ebony doet het ondertussen nog altijd goed. Ze heeft nog twee tandjes bij (onderaan) en heeft maandag twee spuitjes gekregen bij Kind & Gezin. Dat vond ze niet zo leuk. Gelukkig is ze er nu een tijdje vanaf. Ze is ook meer en meer aanhankelijk aan het worden, zeker als er vreemde mensen zijn. Dan komt ze zo heel lief rond onze benen hangen. Maar dat duurt spijtig genoeg niet lang. Als de mensen naar haar lachen, is het over en zet ze haar wandeling gewoon verder. Ik denk dat dit momenteel haar favoriete bezigheid is, rondlopen, en hoe sneller hoe liever. En kusjes geven he. Al haar knuffels krijgen de ganse dag door kusjes, knuffels en aaikes. Maar ook de mensen rondom haar krijgen meer en meer een kusje. Zo schattig ...
Volgende week donderdag krijgen we bezoek van Patricia van FIAC. Hopelijk is ze dan ook een braaf engeltje
Zoals altijd krijg je ook enkele nieuwe fotootjes van Ebony. Veel plezier ermee en tot de volgende.
PS: voor de mensen die zin hebben en nog eens een dansje willen maken, 6 maart geven we een fuif in De Club in Sint Katelijne Waver. Misschien tot dan.
Hallo iedereen. Het eerste berichtje van het nieuwe jaar.
Zondag zijn we in het park van Duffel gaan wandelen. De zon scheen en het was niet al te koud ... en we wilden Ebony de sneeuw eens van dichtbij laten zien/voelen. Ze was echt onder de indruk van al dat wit. Ze wou toch ook de sneeuw eens voelen, maar dat vond ze niet zo leuk, zo koud. Dan maar verder wandelen he. En ze heeft veel zelf gestapt. Dat gaat heel vlot. Niets is nog veilig, voor we het zelf gezien hebben, heeft ze alles waar ze aan kan geraken vast. Maar ze is toch zo schattig nu.
Volgende dinsdag hebben we bezoek van de maatschappelijk assistente (voor de volgende adoptie). Hopelijk gaat het even vlot als de vorige keer. Dus iedereen, duimen omhoog.
De nieuwe manier van communiceren v d jeugd
