Hier de laatste foto's van het dagje aan zee maandag. Morgen zijn we enkele dagjes niet bij Hettie en Cobus en we weten niet of er internet zal zijn in de huisjes waar we gaan slapen. Dus misschien zijn we vrijdagavond of zaterdag pas terug. Tot dan!!
Nog even poseren voor de foto (op vraag van mezelf) en dan zijn rijden we verder naar Cape Point.
Eindelijk zijn we er, na vele stops. Dit is het meest Zuidelijke punt van Afrika zegt men. Eigenlijk klopt dit niet. Volgende week gaan we daar naartoe. Foto's zullen volgen ...
Ik wilde hier opnieuw naartoe komen omdat er veel aapjes zitten, bavianen, maar vorig jaar was ik een beetje bang van hen. Nu wil ik ze toch opnieuw gaan zoeken. En we moeten echt zoeken, want het is een heel groot natuurpark waar we nu doorrijden en ze kunnen overal zitten. Op hoop van zegen dus! Mooie bloemen he! Dit is de Nationale bloem van Zuid-Afrika, de Protea. Ze bestaat in verschillende kleuren: geel, oranje, rood en roze.
Struisvogels hebben we heel veel gezien deze keer.
Soms kan je hier ook walvissen zien, maar die zijn we deze keer niet tegen gekomen.
En we hebben een aap gezien!! Spijtig genoeg enkel deze mama met haar babietje. Vorig jaar hebben we er heel veel gezien, nu dus niet We hebben rondgereden tot het park dicht ging, maar geen aap meer gezien... Volgende keer beter
We zaten al hoog op een berg, maar ik wou toch nog een keer verder omhoog gaan tot aan de vuurtoren. Ik heb dan samen met mama, papa en broertje tickets gekocht om op de Flying Dutchman te gaan. Dit is een treintje dat je nog veel verder op de berg brengt. Je kan dit ook te voet doen, maar dat zag ik toch niet zitten.
Ja ja, deel 3. Ik wil mijn oma een plezier doen zodat ze veel fotootjes van mijn broer en mij kan zien... dus komt er ook nog en deel 4
Daar ga ik dan, al die trappen op. Ja, we zijn er nog niet hoor. Het treintje kan niet helemaal tot aan de top. We moeten zelf ook nog een heel stuk stappen. Mijn broertje wou ook zelf de trappen opgaan, en het is hem gelukt, helemaal tot boven!
Helemaal boven zie je dan het putn waar de 2 grote oceanen tegen elkaar komen. We zijn hier niet lang gebleven, want er was wel heel veel wind daarboven. Dus snel terug naar beneden. En Zino heeft dit ook weer zelf gedaan. Wat ben ik toch trots op mijn kleine broer.
Hier staat het bord dan met het meest zuidelijkste punt van Afrika.
Zaterdag zijn we naar Cape Point geweest, na een stevig ontbijt natuurlijk. Hettie had voor mij lekkere eitjes gebakken.
De eerste stop die we gedaan hebben is in Houtbay. Mooi he. En ik wil natuurlijk weer op de fotootjes staan
En een beetje gek doen!
Van daar zijn we verder gereden naar Simon's Town. We wilden hier eigenlijk niet stoppen nu, maar ik had ondertussen toch al terug grote honger gekregen en ik heb daar een heeeel lekkere macaroni met kaas gegeten. Het is ook al veel warmer geworden dan de eerste dag dat we hier waren. En het gaat morgen en overmorgen nog warmer worden.
Na alweer een super ontbijt ben ik met mijn broer in bad geweest. We moesten er een beetje mooi uitzien want Hettie en Cobus hebben ons getrakteerd op een lekkere lunch.
Wat was dat lekker! Kijk, ik heb mijn bord helemaal leeg gegeten!!
Daarna zijn we naar het strand geweest, naar Melkbosstrand ... nadat we eerst anderhalf uur in de file hadden gestaan. En toen we er eindelijk waren vond ik het toch te koud om op het strand te gaan zitten en spelen. We zijn van daar, na een korte wandeling, verder gereden naar Bloubergstrand om nog eventje te genieten van de wondermooie Tafelberg.
Eventjes lekker een terrasje doen bij Moyo en dan nog even een wandelingetje maken op Bloubergstrand. Dan naar huis en bedje in want morgen wordt het alweer een drukke dag.
Snel even aan Zino vertellen welke berg er daar achter de wolken zit! Spijtig van die wolken want anders hadden we de Tafelberg van hieruit heel goed kunnen zien. We zullen dus nog eens terug moeten komen denk ik
We zijn woensdagavond om half elf toegkomen en Hettie en Cobus stonden ons al op te wachten. Wat was ik toen moe. Ik moest nog het hele stuk naar de auto lopen en ik kon niet meer vooruit. Gelukkig stonden onze bedjes al klaar in onze kamer en konden mijn broer en ik direct naar bed terwijl mama en papa nog aan het babbelen waren. En wat was ik blij om ouma en oupa Afrika terug te zien!!!
De volgende morgen hebben we een beetje langer geslapen en toen we in de keuken kwamen stond er een groot ontbijt voor ons klaar. Mama heeft dan al de koffers uitgepakt en papa is samen met Cobus een auto gaan huren waar we de volgende 3 weken mee kunnen rondrijden. Rond de middag kwamen er nog bekende gezichten bij Hettie en Cobus toe; Bjorn, Carina, Simon en Martha. Ik heb al direct een speelkameraadje gevonden. En mijn broertje vond de extra aandacht ook wel leuk.
Als al onze kleedjes en ons speelgoed enzo mooi in de kasten lagen zijn we (zoals we altijd de eerste dag doen) naar Tygervalley gereden en zijn we in ons restaurantje "Ziggy's" iets gaan eten. Om dan naar de Pick and Pay (ZA Carrefour/Delhaize) inkopen te gaan doen.
Die avond hebben Hettie en Cobus voor ons een feestmaaltijd gemaakt. Ze waren zo blij om ons te zien en wilden dit ook vieren. Ik ben een klein beetje langer dan Zino wakker gebleven, maar mijn oogjes werden al snel heel klein en ik ben ook maar snel mijn bedje ingekropen.
Tippy was er ook bij. Ik had hem heel erg gemist en ben heel blij om hem terug te zien. Ook al had ik eerst wel een beetje bang, maar nu krijgt hij van mij een kusje voor het slapen gaan. En zo was onze eerste dag in Zuid-Afrika alweer voorbij ...
Jaja, 11 uur en 30 minuten moeten we nu vliegen. Ik heb er wel zin in. Ik ben eens benieuwd of mijn broertje niet bang gaat zijn, maar dan ben ik er om hem te troosten he!
Nee hoor, hij was helemaal niet bang. Maar het duurde wel een beetje lang voor hem, en hij wou niet stilzitten, niet rondlopen, maar vooral niet slapen. 2 keer een half uurtje, dat was alles. Hij was veel te veel te moe, en geloof me soms vond ik mijn broertje niet zo leuk. Hij was dan aan het wenen, soms hard roepen, ... Mama en papa hebben veel moeite moeten doen om hem gelukkig te maken. En ze hebben zelf niet zo veel (eigenlijk niets) kunnen slapen. Gelukkig heb ik daar niet veel last van en heb ik toch enkele uurtjes kunnen rusten. En ik had ook mijn films bij me om bezig te zijn.
We zijn al een stukje verder nu. Nu moeten we 3 uur wachten vooraleer het volgende vliegtuig naar Kaapstad vertrekt. Dus gaan we lekker ontbijten (het is ondertussen 06.25u 's morgens) bij Mc Donalds
Daar zijn we dan op de luchthaven in Zaventem, een karretje vol valiezen en trolleys. En we zijn eigenlijk nog wel heel moe, en de lange reis moet nog beginnen. Eerst ga ik met het vliegtuig naar Amsterdam en dan vlieg ik verder naar Kaapstad.
Lieve klasgenootjes, ik hoop dat jullie allemaal genieten van de foto's en zo kunnen meekijken naar deze supergeweldige ervaring! Tot binnenkort in de klas!
Jaja, naar dat plekje vlak boven mijn hoofd moeten we vliegen. Ver he!
Eindelijk is het zover. Ik heb mijn laatste fotootje op de aftelkalender geplakt en we kunnen vertrekken. Om 3u moeten we opstaan vannacht. Tompie komt ons om 3.45u halen om naar de luchthaven te vertrekken! yes, yes, ik kan eindelijk terug naar Afrika. En hopelijk lezen jullie allemaal onze verhalen mee (ale, als mama en papa de tijd vinden om de foto's op de blog te zetten).
Tijdens de middag zijn we gaan eten samen met Celia. Het was haar verjaardag en we wilden haar die dag trakteren. Ebony vond dat echt niet erg ... alweer een lekker ijsje.
En als dat nog niet genoeg was, was er ook nog de papa die pannenkoeken ging bakken voor Ebony, Hettie en Cobus.
En de foto van Ebony is verdwenen ...
LAter die avond hebben we ook nog bezoek gekregen van Hans en Sarah, die al vrij zenuwachtig waren voor wat er de dag erna zou gebeuren: ze zouden voor de eerste keer hun zoon, Tijs, in hun armen sluiten.
Ik ben er nog eens efkes toe gekomen om enkele foto's op de blog te zetten. Het zijn er nog niet veel, maar we zijn terug begonnen he. Hopelijk houden we het terug een beetje vol.
De laatste zondag in Zuid-Afrika zijn we samen met Hettie, Cobus, Hester en Francois naar de zondagsschool geweest, Koopmanskloof. Hier komen kinderen en volwassenen van een townschip op zondag naartoe. Hun leefsituatie is schrijnend en hier worden ze op verschillende manieren geholpen en bijgestaan. In de voormiddag zitten ze in de klas, en worden er oa liedjes gezongen. Hiervan hebben we echt genoten. Ebony wou meedoen, maar ze durfde toch niet zo goed. Als ze uit de klas kwamen, kregen ze allemaal lekkere soep en eitjes. Daarna hebben ze allemaal nog enkele dekentjes gekregen die ze nu in de winter zeker kunnen gebruiken. Het was een aangrijpende voormiddag voor ons. Je wordt zo echt geconfronteerd met hun levenssituatie en je vraagt je af of je echt niet meer voor hen kan doen. Als je daar dan vertrekt en je komt terug in de buurt waar wij verbleven, wordt je nogmaals met je neus op het grote contrast gedrukt. Gelukkig zijn er mensen zoals Hettie & co die het lot van deze mensen ter harte nemen en hen waar dan ook proberen te helpen.
Hieronder kan je enkele foto's terugvinden die getrokken zijn in het klaslokaal. Straks of morgen nog een deel buiten aan de school.
We hadden gehoopt om gisterenavond en vandaag nog wat foto's op de blog te zetten, maar we zijn er niet in gelukt. Het was al heel laat gisteren vooraleer we van Hettie en Cobus terug waren en deze avond hebben ze ons laatste avondmaal in Zuid-Afrika gemaakt. Wat is de tijd gevlogen. Ni te doen. En we denken met veel plezier terug aan de mooie momenten die we hier gehad hebben. We willen ook ouma en oupa Afrika bedanken voor alles wat ze voor ons gedaan hebben, het is gewoon niet met woorden te beschrijven. Nu gaan we nog onze laatste spulletjes inpakken; Ebony en Zino klaarmaken en dan vertrekken we richting luchthaven.
De foto's van de laatste week zullen jullie zeker niet moeten missen, maar jullie zullen gewoon een paar dagen langer moeten wachten. Maar ze gaan er zeker opkomen hoor!
Voor nu, een fijne avond iedereen en tot in België! Voor ons is dat morgen om 14u
Zaterdag was een beetje een chill-dag. Ebony had het echt nodig om eens beetje langer te slapen. Haar broertje maakt ook haar 's nachts wakker en ze was echt heeeel moe. Om 14u moesten we klaar zijn om naar vrienden van Hettie en Cobus te gaan; Hester en Francois ... en wat moesten we daar gaan doen .... ETEN!!!!!!!
Don was op aan het uitleggen wat er allemaal op tafel stond. Het zijn gerechten van Korea, Japan, China, ....Ook Zino was aandachtig aan het luisteren.
Deze dames hadden het eten klaargemaakt. Ze waten er van de dag ervoor al aan bezig. Daarom dat we de gerechten even van dochtbij laten zien; uit respect voor hen. En omdat het zo lekker was. Ook Ebony heeft er enorm veel van gegeten.
We zijn ook opnieuw naar Oom Samie se winkel geweest. Het blijft zo charmeren dat winkeltje ... en opnieuw hebben we onopgemerkt (want mag eigenlijk ni) foto's getrokken binnen. Deze keer dus van andere dingen dan vorige keer. En Wendy blijft net zoals vorige keer zeggen dat ze die grote spaarpot met de poezen en de hond die nu aan de deur staat toch zooooooooooo graag zou hebben!!
Eens je buiten de stad gereden bent, kom je aan de townships en dan pas zie je het grote contrast dat er bestaat. In de stad zie je van die grote mooie huizen/villa's en erbuiten hopen shacks (huisjes gemaakt in golfplaten) op elkaar gepropt waarin dan enorm veel mensen op een kleine ruimte moeten wonen. Soms staat er ook al eens een stenen huisje tussen.
En rij je dan weer wat verder, kan je genieten van een wondermooie natuur!! Een land van veel contrasten, op alle gebied!
Voor ons begint de tijd hier te korten. Gelukkig kunnen we nog wat genieten van enkele mooie winterdagen en staat er nog wel wat op onze planning vooraleer we zaterdagnacht vertrekken. Het begint dan ook wel spannend te worden; hoe zal Zino het op het vliegtuig doen? Zal alles goed verlopen? Gaat zijn paspoort op tijd klaar zijn? Wie gaat er allemaal staan wachten op ons? Hopelijk meer volk dan vorige keer zodat de meter en peter in hun opdracht geslaagd zijn he!!! Dus geef ze allemaal een beetje steun en komen maar!!! We landen zondag 22 juli om 14u. Ebony zal het leuk vinden om iedereen terug te zien en Zino, daar krijg je direct een brede glimlach van!
Eventjes lekker een terrasje doen bij Moyo en dan nog even een wandelingetje maken op Bloubergstrand. Dan naar huis en bedje in want morgen wordt het alweer een drukke dag.
Jaja, naar dat plekje vlak boven mijn hoofd moeten we vliegen. Ver he!
En de foto van Ebony is verdwenen ...
