Oké, licht was het deze morgen. Maar het was behoorlijk bewolkt, de wind kwam nog steeds even hard vanuit Rome en daarboven op de Reschenpass was het behoorlijk koud. Niet echt waar ik gisteren avond op gehoopt had dus. De voltaren had ook zijn werk gedaan, want de knie deed al minder pijn dan gisteren.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het ontbijt was super en de mensen erg vriendelijk. Bij het vertrek vraagt de eigenaar van het hotel waar ik vandaag naartoe wil. En ik zeg hem dat ik naar Meran ga fietsen en daar met Pasen blijf. Dat is onmogelijk zegt de man. Met Pasen zijn in Meran en aan het Gardameer al de hotels volgeboekt. Ik kon het proberen; maar hij vertelde dat het beter is om iets voorbij Meran een hotel te nemen en dan de bus te nemen naar Meran als ik zin heb om naar de stad te gaan.

Nog even langs de bakker en ik was alweer vertrokken voor dag 11. Dit is echt het mooiste stukje fietspad van heel Europa. Spijtig van het weer en de wind die in de verkeerde richting staat, want het is hier fantastisch. Op de stukken dat het vlakker gaat moet ik wel flink trappen. En soms gaat het allemaal vanzelf. Vanaf Glurns beginnen dan de boomgaarden. Duizenden en duizenden fruitbomen staan hier bij elkaar. En in het eerste deel, waar het nog wat hoger is, staan ze allemaal in bloei. Prachtig is dit.

Amper een dik uur na mijn vertrek kreeg ik de indruk dat er iets scheelde aan mijn fiets. Om twaalf uur ben ik gestopt om te kijken wat er mis zou kunnen zijn. En ja, het was ook mis. Er was een schakel van mijn ketting los gekomen. Vraag mij niet hoe dat kan komen, want ik weet het ook niet. Ik heb mij op mijn gemakje aan de kant gezet en er een andere schakel ingezet. Als ik dan toch bezig was heb ik ook gelijk mijn ketting gesmeerd en alles eens grondig nagekeken. Voilá, na een klein half uurtje was alles weer in orde. Nog eventjes gegeten en hup, verder naar Meran.

Al na 75 Km stond ik in het centrum van Meran. En effectief, het was daar erg druk. Ik heb geprobeerd naar het toeristenbureau te rijden, maar net voor ik er was had ik al besloten om door te rijden. In St. Pauls tegen Bolzano ligt een hotel waar ik al enkele keren heb geslapen. Dat ben ik al een beetje gewoon. Het is bijna als thuiskomen. En er was nog plaats voor mij. Hier wil ik gerust een dagje rusten op Paasdag. Ook mijn kleren laat ik hier wassen zodat ik terug met propere kleren kan vertrekken. Dat werd echt wel tijd.