Alweer een korte nacht dus. Maar het bed sliep wel veel
beter. Ik had deze morgen dan ook nog een beetje in te pakken want na de was van
gisteren had ik alles nog niet terug bij elkaar gestoken. Het was elf uur
vooraleer ik vertrokken was. En het ging gelijk al goed omhoog. Eerst naar
Plazza Michelangelo waar zijn David staat. Van daar had ik nog een laatste
blik op Firenze.
En dan hup, Toscane in. Op enkele wolkjes na was het
schitterend weer. En de uitzichten zijn prachtig. Maar iedere medaille heeft
ook een keerzijde. En die is vaak minder fraai. In dit geval zijn dat vooral de
hoogteverschillen. Om een mooi uitzicht te hebben klim je best wat omhoog. En dat
heeft mijnheer Rietsma, van wie het boekje is, goed gezien. En dan staan er
naast de kaartjes van die dingen als 1,4 km 8-11%, 500 m 5%, 600m 9%, 1,4 km 5%,
600 m 9%, 700 m 10%, 200 m 14%. Dit zijn er enkele van vandaag. Het oogt
allemaal mooi, tot als je ervoor staat. Dan kan zo een kort stukje erg lang
duren. Vandaag ging het dik 1150 meter bergop over een afstand van 82 km.
Deze middag had ik dan tijdens het eten eens naar mijn kaartje
gekeken. En heb eens goed nagedacht over de indeling van de volgende week. Als
ik in Siena een dag blijf rusten, zoals ik oorspronkelijk in mijn gedachten had,
dan zou ik in drie dagen naar Rome willen rijden. Ik zou namelijk op vrijdag
mijn fiets willen inleveren. Daarvoor moet ik ongeveer 60 km fietsen tot het
lago di Bracciano en dan terug naar Rome keren met de bus. Aangezien in het
weekeind de bussen minder frequent rijden, lijkt het mij meer aangewezen dit in
de week te doen. Maar het is nog 320 km tot Rome en dus zou ik iedere dag
gemiddeld iets meer dan 100 Km moeten rijden. In de eerstvolgende 100 km gaat
het ongeveer 2100 meter bergop en 1700 meter bergaf. Zelfs als ik ga wandelen
in de bergen zou ik daar tegenop kijken. En dus heb ik besloten om morgen te
fietsen en de laatste etappe in 4 dagen te doen. Toscane is te mooi om zonder
rond te kijken door te moeten vliegen en het zalop 4 dagen al meer dan zwaar
genoeg zijn.
Daarnet ben ik eens gaan wandelen en iets gaan eten in
Siena. Ik moet zeggen dat het wel een gezellige, oude stad is. Veel smalle,
autovrije straatjes, enkele prachtige gebouwen en natuurlijk Il Campo, het
schelpvormige plein is echt wel mooi. Maar een extra dag hoeft niet speciaal.
Na een avond heb ik het wel gezien. Bepaald groot is deze stad ook niet. Dus
morgen zonder veel pijn in het hart verder.
Steden komen er tot Rome niet meer tussen. Ik hoop iedere
dag wel een berichtje de wereld in te sturen, maar durf niet met zekerheid
zeggen of dit wel gaat lukken.
Alvast nog enkele sfeerbeelden van de dag.
Wijn! Voor mij een druivensappeke a.u.b.
Het is misschien nog wat vroeg voor een vers druivensapje,
maar van het uitzicht valt al zeker te genieten.
Druiven en olijfjes. En dan daar uw huisje hebben. T zal
voor straks zijn, wanneer ik aan het dromen ben.
Nog snel een berichtje de wereld insturen. Het is al 1 uur
en ik ben klaar om te gaan slapen. Mijn collegas zullen nu ongeveer gaan eten,
want die staan met de nacht. Deze voormiddag heb ik voor 7,6 euro mijne was
gedaan. Dat is ongeveer 100 euro goedkoper dan vorige week. Op de middag ben ik
gaan winkelen en wanneer ik daar van terug kwam was mijn kamer in orde en kon
ik verhuizen naar een andere kamer. Nr 13 wordt blijkbaar alleen gebruikt als
de rest vol is en dat was gisteren het geval. Nu heb ik een veel betere kamer.
In het bed van gisteren heb ik erg slecht geslapen.
Om 14 uur ben ik vertrokken om de stad eens te bezichtigen
en het is zeker de moeite om hier een dagje halt te houden. Het was vandaag dus
witte nacht en dan zijn niet alleen een groot aantal musea s avonds gratis
open, maar er is ook randanimatie. Het lijkt een beetje op de Gentse feesten,
maar dan één dag, minder optredens en nog meer volk. Ja, ik dacht dat het niet
kon, maar het is echt nog erger. Maar ik vond het wel leuk.
En nu moet ik echt wel gaan slapen want morgen wil ik naar
Siena en dat is veel bergop.
Als dit maar geen trend wordt. Vandaag heb ik mij meer
omgekleed dan het gemiddelde model op een defilé tijdens de modeweek van
Milaan. Deze morgen waren het lange mouwen. Een dik kwartier later kreeg ik het
te warm en heb ik maar korte mouwkes aangetrokken. Komen mij daar twee oude
mannekes op een racefiets voorbijgestoken, gekleed alsof het hartje winter was.
Dienen tweede zegt iets tegen mij in de trend van krijgt ge t al te warm en
weg was hij. Ja, dat ging daar bergop en dan begin ik te zweten. Blijkbaar
hadden die daar geen last van. Zij sleurden dan ook wel heel wat gewicht minder
mee dan ik. Een half uur later Dikke grijze wolken. Ik kom in een dorp
voorbij een café. Wie zit daar aan de toog. Ja, die twee oudjes. Als t is om
op café te gaan zijn ze zeker niet versleten. Maar ik rij dapper door. Het is
nog ver en het gaat vandaag 1100 meter omhoog. Waarschijnlijk zijn die gewoon
gaan schuilen voor de nakende regen, want geen kwartier later was het zover.
Korte mouwkes uit en alles tegen de regen aan. En verder omhoog. Eindelijk
boven op het eerste topje van de dag is het even wat minder aan het regenen en
lukt het mij toch om er een foto te nemen. Er is echter geen, euh , niets te
zien dus. Dan maar verder bergaf. Het water loopt samen met mij van de straat
naar beneden. Ik rem niet graag al te veel in een afdaling, maar deze keer
lijkt me dat geen overbodige luxe. Wanneer ik terug omhoog moet is het gestopt
met regenen. Hoera! Al de regenspulletjes terug in de tas, korte mouwen en iets
tegen de wind aan.
Om half twee ga ik mijn brood opeten dat ik deze morgen heb
gekocht. Amai! Wat heb ik nu gekocht. Niet te verschieten dat die bakker zo
raar naar me keek toen ik dit vroeg. Ik had een plat en vetrijk brood besteld
dat je, bij nader inzien, best opwarmt vooraleer het op te eten. Dit was er een
zonder olijven, maar er lagen er ook met olijven.Ik had zo twee kwartjes gekocht en wellicht
had ik het beter eerst latenweken, want het was beenhard. Nochtans ben ik zeker
dat het vers was. Het was het enige dat ik had dus was ik al lang blij dat ik
eten had. Deze morgen was het ook al ongezouten wit brood Wat zal het goed
doen om terug mijn eigen brood te eten.
Ondertussen was de zon er nog eens doorgebroken en kon ik
terug wat factor 50 smeren. Een dik uur heeft ze het volgehouden. Toen kwamen
er weer wolken. Bij de voorlaatste grote afdaling van de dag stop ik op een
kruispuntje om een foto te nemen. En hup, ik rij weer verder. 13% naar beneden.
Dat ging vlot. Tot ik op mijn GPS zag dat ik aan die afslag eigenlijk had
moeten afdraaien. Oeps, dat ging minder vlot. Dat is gelijk van de grootste
naar de kleinste versnelling.
Alé, terug langs de goeie weg beneden gekomen kon ik
beginnen aan de laatste beklimming van de dag. 8 Km aan ongeveer 5%. Gelukkig
bleef het daar wat droog, want eenmaal boven komt er een enorm mooi uitzicht
(toch zeker bij goed weer) op de vallei waarin Firenze ligt en een stukje van
Toscane. Ik zag in de verte dat de regen er met bakken uitviel boven Firenze.
In de bergop had ik zo hard gezweet dat ik door en door nat was geworden.Korte mouwkes en onderlijfje uit, lange
mouwen weer aan en alweer alles tegen de regen aan. Net op tijd! Het begon daar
te gieten. Met mijn gewone bril zie ik dan niets meer, en zonder bril kan je in
de regen je ogen niet open houden. Dus heb ik mijn flashy geel zonnebrilleke
opgezet en dat ging verbazingwekkend goed. Voor ik het goed en wel besefte reed
ik met mijn fietske in de drukte van Firenze. Daar werd ik echt slecht van.
Wanneer ik eindelijk het informatiepunt gevonden had dat in mijn boekje stond,
stuurde die mij door naar ergens anders voor hotelreservering. Dat doe ik dus
ook niet meer. Volgende keer wil ik eerst mijn kamer gezien hebben en dan
beslissen of ik ze al dan niet neem. Voor 75 euro per nacht heb ik een piep
klein kamertje gekregen met nummer dertien in een hotelletje aan het station.
De douchekraan staat naast het toilet en het water loopt gewoon op de grond.
Maar aangezien het morgen witte nacht is in Firenze zijn bijna alle hotels
volgeboekt. En witte nacht betekent dat morgenavond en nacht een groot deel
van de musea gratis open zijn. Het wordt morgen een korte nacht denk ik. Dat
noemt men dan een rustdag. En overmorgen wordt alweer een zware dag, want dan
wil ik naar Siena om ook daar zo een rustdag te nemen. Ik zal zeker wat meer
moeten drinken, want daarnet voelde ik mij niet zo goed, en ik denk dat het
daardoor komt.
Veel fotos heb ik niet genomen vandaag. Eventjes
selecteren..
Fotootje op de splitsing waar ik mis reed. Het zijn de Alpen
niet, maar ik vind de Apennijnen ook wel iets hebben.
Zoals bijvoorbeeld deze afdaling.Dat vond ik echt wel mooi.
In de jeugdherberg sliep ik onder het dak en waren er twee
dakvensters die vanmorgen lieten blijken dat het regende. Na het toch wel erg
triestige ontbijt had ik terecht geopteerd voor een vestje met lange mouwen,
een regenjas, hoezekes over mijn schoenen, een korte broek en mijn
regenbescherming voor mijn broek. Om toen uur was ik weg. Om elf uur stopte het
gedruppel en kon het jasje en de beschermbroek uit. Om 12h30 stond ik alweer
aan de kant om mijn vestje met korte mouwen aan te trekken en factor 50 te
smeren. Om 14h Terug lange mouwen aan de armkes want het werd alweer bewolkt.
Er vielen nog enkele druppels, maar niet genoeg om voor te stoppen.
Er was echter één constante en dat was de wind. Vooral
constant in de verkeerde richting. Om 13h had ik niet mijn normale 50 km
gereden maar amper 40km. Eerlijk gezegd had ik er niet veel zin in om na mijn
eten terug te vertrekken. Tijd voor de i-pod dus. Het gevoel dat ik daarna had
kan ik moeilijk omschrijven, maar het is een beetje als volgt: Ik trap en volg
een route op de GPS, met het idee dat ik rondfiets op het beste festival ter
wereld waar ieder liedje wordt gespeeld door een andere artiest. Dat het maar
tegen 17 km/h meer ging kon mij niets meer schelen. En dat ik daarvoor best
goed moest trappen al evenmin. En dan plots
Ben je 40 km verder, gaat het bergop en valt de wind weg. De
Apennijnen zijn er. Of euh, ik ben in de Apennijnen. Bologna heb ik gelaten
voor wat het was. Het zal best wel mooi zijn, maar de komende dagen komen er
nog 2 mooie steden aan. Morgen hoop ik in Firenze te zijn waar ik zaterdag ga
blijven en zondag ga ik waarschijnlijk doorfietsen naar Siena om daar maandag
eens rond te kijken. Na Siena is het nog 316 km tot Rome. En daar hoop ik 3 à 4
dagen over te doen.
Jaja, ik moet maar een kwart meer doen. Het is dan wel het
zwaarste stuk van de ganse reis met morgen de rest van de Apennijnen en daarna
Toscane. Maar (na de Alpen) zeker wel het mooiste. En dan maar hopen dat mijn
knie het goed blijft doen want daar heb ik nu het meeste bang van.
Nog enkele fotos van de 105 km lange dagtocht van vandaag.
Alweer een foto van een plat stukje Italië. Het zal
waarschijnlijk de laatste zijn van deze reis dus zal ik er nog maar eens goed naar
kijken. Binnen een paar dagen zal ik misschien hopen dat het er daar ook zo uit
kon zien.
Want dit is een fotootje uit de Apennijnen. Vandaag heb ik
al 700 hoogtemeters overwonnen. Morgen gaat het gans de tijd omhoog en naar
beneden en komen er nog eens 1100 hoogtemeters bij.
Ik heb vannacht geslapen in de jeugdherberg van Ferrara. Met mijn laptopje kan ik hier niet op het net, maar deze morgen is de publieke PC niet bezet. Gisteren was het erg mooi weer en heb ik 136 Km gereden. Wat het vandaag gaat worden weet ik helemaal niet. Het is alleszins geen goed weer want het regent. En ik heb gezien dat er voor morgen zelfs onweer wordt voorspeld. Zo zal ik niet veel van het lieflijke landschap van de apenijnen zien. Ik zal er eens aan beginnen, want ik moet hier voor 10h buiten.
De extra rustdag dus. Ik heb precies meer gesport dan al die
andere dagen. Deze morgen na het ontbijt ben ik vertrokken met de kaart van
Verona in de hand. Het weer type was terug hetzelfde als de voorbije twee
dagen. Deze voormiddag stralend mooi weer en om 16h was het 10 graden minder, stond
er een vrij sterke wind en begon het te regenen. Alweer maar voor even.Ik ben benieuwd of dit zich gaat blijven
herhalen. Mijn voornemen voor morgen is alvast om goed op tijd te vertrekken.
Ik denk dat ik De belangrijkste dingen in Verona toch wel
gezien heb. Plazza Bra met de arrena, Plazza Erbe en de 80 meter hoge Lamberti
toren, de Dome en de Anastasia kerk, Castelvecchio, plazza signori en
natuurlijk Giulietta en het beroemde balkon. Om 18h was ik pas terug in het
hotel. Ik had eigenlijk gans de dag zin in pannenkoeken, maar die heb ik niet
gevonden. En straks wordt het pasta.
Ik ga mijn site niet vol zetten met fotos van Verona, maar
twee ga ik er toch op zetten.
Eén van de twee meest bekende bezienswaardigheden van Verona
is de Arena op de Plazza Bra.
De tweede is het bekende balkon van Jiulietta en haar beeld.
En iedereen maar wringen om op de foto te taan met hun hand op haar borst.
Gisteren avond wanneer ik op mijn kamer kwam, lag er een groot
Paasei op mijn bed. De klokken waren dus ook hier geweest. En ook mijn kleren
waren gewassen. Zei het niet dat er maar de helft van mijn kleren terug gekomen
waren. Na wat zoekwerk kwam dan alles toch goed. Ik heb ze nog allemaal
opgevouwen, maar terug in de zakken stoppen was voor deze morgen. Daardoor was
ik dan ook maar om tien uur klaar om te vertrekken. Ik moest alleen nog gaan
betalen. De receptioniste gaf me de rekening en zag direct dat het wassen van
mijn kleren niet aangerekend was. Dus na wat informeren krijg ik een nieuwe
rekening. 105 Euro voor de was. Eigenlijk was ik allang blij dat alles terug
ontzilt was, maar ik vond het toch erg veel.
Om 10h30 ben ik dan eindelijk kunnen vertrekken. Ik had me
voorgenomen om zo ver mogelijk te rijden richting Verona en dan zou ik morgen
de rest fietsen en de stad bezoeken. Uiteindelijk heb ik morgen terug een
rustdag. Na 171 Km ben ik omstreeks 20h in Verona aangekomen.
Het was vandaag warm weer en toch heeft het eventjes
geregend. Maar tegen dat het gevallen was, droogde het al terug op. Geen enkele
fietser of wandelaar die er van opkeek dat het regende. Zij zetten allemaal hun
weg rustig verder. Er was zelfs een madammeke dat ik de regen rustig haar boek
verder aan het lezen was. In Italië is het vandaag een feestdag. Op heel veel
plaatsen waren ze dan ook aan het barbecueën met de hele familie . En er waren
vandaag ook opvallend veel mensen aan het fietsen.
Tussen 12h en 18h had ik weer stevig wind op de kop. Ook
gisteren had ik al gemerkt dat gedurende de voormiddag het weer hier goed kan
zijn, om dan in de namiddag wat minder te worden en s avonds terug wat beter. De
Bochetteweg (een bekende via-ferrata) die ligt hier rechts in het gebergte. Toen
ik die een aantal jaren geleden aan het voorbereiden was, stond ook in de
informatie dat het in de voormiddag vaak goed weer is, maar dat er na de middag
vaak wolken komen. Toen had ik pech want het was drie dagen regen en potdichte mist.
Omdat ik het nu toch ken, komen er dan nu nog enkele sfeerbeelden.
De omgeving van St. Pauls.
Onderweg op een stukje dat even van de Adige weg gaat.