Wat een dag! En dan heb ik het niet alleen over het nog steeds stralende weer. Alweer was ik pas om 10 uur vertrokken. De eerste 50 km waren indrukwekkend. Gans de tijd fietsen in de omgeving van de Rijn en de Ill. Sommige stukken door het bos en dan weer langs het water. Er was één constante en dat was de hoogte. Zalig plat! Maar het beste is het zicht op de alpen. Bergen met witte toppen en een zomers gevoel in het dal. Misschien heb ik wat te veel naar de bergen gekeken en te weinig naar de winkels, maar het werd tijd om te eten en ik had geen brood meer. In Bludenz passeerde ik een taverne en dacht snel een broodje of een pasta te gaan eten. Om het kort te houden. Ze hadden alleen nog schnitsel en dat varken leefde nog toen ik het bestelde. Iets na twee was ik dan eindelijk terug vertrokken. Op naar de Arlbergpass. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De eerste 25 Km waren nog te doen. Hier en daar een steviger stuk klimmen, en dan weer op het gemakje verder. Vooral niets proberen te forceren, op tijd iets eten en veel drinken. De laatste 10 Km waren echt heel zwaar. Vooral het stuk na Stuben am Arlberg. Eerst 2,2 Km met een stijgingspercentage tussen 8 en 10% waarin 5 haarspeldbochten liggen en daarna nog 3 Km rechtdoor aan 5 tot 6 procent. Daar komt precies geen einde aan. Dat was niet meer dan kijken naar de witte lijn aan de kant van de weg, trappen en wachten tot je boven bent. Daar ben ik wel regelmatig gestopt om te drinken en te genieten van het uitzicht. Er lag nog een heel klein beetje sneeuw vanaf 1600 meter, Maar niet dat je er last van had. De skiërs in Stuben moesten het vooral hebben van opgespoten pistes.

Wanneer ik eindelijk bovengekomen was op 1793 meter was het reeds 18h. Toch was ik erg blij dat ik het vandaag nog had gehaald. Voor ik terug begon af te dalen heb ik mijn nat vestje uitgetrokken en een droog dikker met lange mouwen aangedaan. Dat heb ik nog gedaan tot Pettneu en toen was de pijp uit. 100 Km en 1300 meter klimmen was voor vandaag echt wel meer dan voldoende. Als ik dat morgen ook doe dan ben ik al in Italië.