|
Vandaag was ik naar mijn goesting iets te laat vertrokken.
Het was alweer 10 uur wanneer ik op mijn fiets zat. Maar geen erg. Het zonnetje
scheen en er was geen wolkje aan de hemel. Met mijn knie was het iets beter,
maar ik had me voorgenomen om het kalm aan te doen vandaag en zeker niets te
forceren. Al zat ik sinds gisteren toch wel een beetje gewrongen met mijn
indeling voor de alpen. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Gans de dag keek ik er naar uit om aan te komen aan de
Bodensee. Wat bergop en bergaf, een mooie omgeving, de geuren en kleuren van de
bloesems en dan plots, alsof het een fata morgana is, zie ik de contouren van
de alpen. Een witten rand, pal tegen de zon. Ik wou er een foto van nemen, maar
het staat er gewoon niet op. En toch zijn ze er. Terug kijken op het kaartje. De
Bodensee is nog tien km rijden. Het grootste deel bergaf. En dan het lang
verwachte moment. Het eerste dorp waar ik aankomtegen de bodensee is
Langenargen. In het centrum is er heel veel volk. Tegen het water zijn al de bankjes
bezet. Dan maar doorrijden naar het volgende dorp. Alweer krijg ik dat zelfde
gevoel als in Zweden, waar ik de weg had uitgestippeld langs de zee en ze maar
twee keer gezien heb. Tot Lindau krijg ik de zee maar enkele keren te zien. En
overal is het best wel druk Aan het station van Lindau kan je naar het centrum,
maar ik besluit om dat niet te doen. In het stuk tussen Lindau en Bregenz rij
je dan gans de tijd langs de Bodensee, maar daar was het echt wel opletten dat
ik niemand omver reed. In Bregenz heb ik een uurtje rondgereden en toch
besloten om nog door te rijden tot Lustenau. Daar ben ik naar het centrum
gereden en heb ik aan iemand gevraagd waar er ergens een hotel te vinden was.
En die dame heeft mij aardig op weg geholpen om het hotel te vinden. Maar
spijtig genoeg was het volzet. De behulpzame dame heeft dan gebeld naar een hotel
in het volgende dorp en hoera, daar was er nog plaats. En zo kwamen er vandaag
144 km bij op de teller. Mijn beentjes hebben het geweten. En morgen komt na 55
km inrijden de Arlbergpas. En dat is met 1793 meter het hoogste punt van de
reis. Een goeie massage had geen kwaad gekund.
|