Het ontbijt viel al-bij-al nog best mee. 2 broodjes, een schoteltje met wat kaas en vlees, een eitje en thee. Alleen spijtig dat die vrouw in de keuken zo vreselijk stond te hoesten wanneer ze mijn eten aan het prepareren was. Dat maakt het iets minder smakelijk wanneer ze er mee langs komt. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Iets na negen was ik al vertrokken. Volgens mijn boekje zou het vandaag al flink bergop gaan, en ik weet ondertussen dat de kilometers dan eerder voorbij kruipen dan vliegen. Mijn doel was ongeveer 110 km te fietsen en dat is best veel in deze omstandigheden. Het zonnetje was alweer van de partij en de eerste 20 km ging het al lekker bergop. Niet te veel stoppen is de boodschap, anders loopt het zweet in mijn ogen en krijg ik het koud. De volgende 20 km ging het bergaf. “Hoera!” zou een normaal mens denken, maar het was door het bos op een kiezelweggetje. Op een aantal stukken ging ik vlot boven de dertig. Maar dan moest ik het wel alle aandacht naar de weg richten. Mijn maximumsnelheid was 56 Km/h vandaag. Daar was het wel geasfalteerd.

En dan kwam ik in Tübingen. Daar had ik eigenlijk wel naar uitgekeken omdat het ook een oude studentenstad is. Maar het was daar zo abnormaal druk dat ik direct door gereden ben. De studenten hebben hier duidelijk nog geen vakantie. Na Tübingen gaat het 20 km omhoog zoals deze morgen, maar dan is het een kilometer of zes echt wel zwaar klimmen. Boven stond het aangegeven als 8% en volgens het boekje iets minder. Wanneer ik daar boven kwam heb ik iets gegeten om terug wat kracht op te doen voor de laatste 45 km van de dag. Die gingen dan wel lichtjes naar beneden, maar daar draaide de wind soms een beetje en dan was het alweer stevig trappen.

Ik hoop dat ik mijn knie niet te zwaar overbelast heb. Tot nu toe heeft ze het al erg goed gedaan, maar vanavond had ik er niet echt een goed gevoel in. Stappen is geen probleem, maar als ik wat gezeten heb en ik begin terug te bewegen dat is ze precies wat stijf gezeten. Een nachtje slapen kan in dit geval goed, maar ook niet goed zijn. Dat ga ik morgen pas weten.

Vannacht slaap ik in “Hotel Gasthaus Traube”. Ik heb een kleine maar gezellige kamer en het eten was wel erg lekker. Morgen rijd ik naar de Bodensee en laat ik de Schwalbische Alb achter mij. Als alles goed gaat wordt het ook de laatste dag in Duitsland. In alle eerlijkheid ben ik er erg van geschrokken dat Duitsland zo een goed fietsnetwerk heeft. De wegen zijn vaak niet geasfalteerd, maar worden wel aangelegd alleen voor fietsers en wandelaars. Echt prachtig!