Onder een stralende zon werd het vertrek sein gegeven even voor 8.30 u. Na vele kilometers door het park van Burgos te fietsen, waar het precies gesneeuwd had. Die sneeuw was afkomstig van de pluisjes van bomen. Nadien brachten we een bezoek aan de Kathedraal. De temparatuur was opgelopen tot 25 gr C. Hubert fietste mee tot in Burgos waar de camion zijn fiets kwam afhalen. Het keukenteam moest nog boodschappen doen ,maar de winkels gingen open om 10.00u en waren ver buiten de stad. Daardoor ging er veel tijd verloren ,was het moeilijk om in de stad te geraken en was de communicatie niet goed. Heidi en Dine gingen dan zelf op zoek naar de groep en plots zagen ze Felix,Pierre,Gaby,Lucienne en René die de bewuste fiets bij hadden en ons aan het zoeken waren. Ondertussen was de rest van de groep al vertrokken en de vijf reden dan zelf op de GPS van Pierre een eigen route. Door een onderbreking in de baan kwam de camion in moeilijkheden om uit de stad te geraken en reden daarom door tot de afspraak plaats van het middag eten in Castrojeriz. Als we bezig waren met het eten kregen we bericht dat we niets moesten uitladen want iedereen had al gegeten.Maar dat was al gebeurd en we hadden zelfs tonijnsla klaar gemaakt. Castrojeriz is één van de kleine dorpen op de camino van Santiago, waar de pelgrims allen komen eten en slapen. Daar hadden we enkele aangename gesprekken met Vlamingen,die een Belgische auto hadden opgemerkt, een jonge fietser die al op terugweg was en een man die op 17 april vertrokken was in zijn dorp. Veel vermoeide pelgrims,te voet of met de fiets kwamen ons daar voorbij en allen groeten heel vriendelijk en wensten ons" bueno camino". Rond 13.00u waren de vijf gestrand in Precensio waar ze lekker aten op een terras van een bar: broodjes met queso en jamon met veel groenten erbij. Om 15.00u kwamen de vijf aan in Castrojeriz waar ze eindelijk het keukenteam vonden. Een tijdje later kwamen de anderen ook aan. Na een snelle bevoorrading reden ze verder en wij ook. Zo waren we allen terug samen. In Fromista was de volgende stop aan sluizen die diende voor een irrigatie systeem van de omgeving. Daar in de buurt stonden ook verschillende vierkante torens met op elke hoek een ooievaarsnest. Na een uurtje fietsen kwam iedereen aan in Carrion de los Condes. Daar kwamen we terecht in hotel Real Monasterio San Zolio, een prachtig oud klooster,gelegen in een tuin. We werden verwelkomt met Gregoriaanse muziek in het zeer rustig, aangenaam en groot kloosterhotel. Maar internet was nog niet tot daar geraakt. We logeerden voor iets in een klooster ! We kregen ook de kans het gebouw met grote trappen,prachtige zalen,oude meubels en kloostergangen te verkennen.
Vandaag vertrokken we in 2 groepen tot Sante Domingo. Dat was toch de bedoeling. maar de snelle groep reed enkele km. meer dan voorzien en de eerste groep was gaan vliegen. Geen nood, de reünie voltrok zich nog voor het middagmaal te Villalomez, na nog 'n fel klimmetje; vraag dat maar aan Lucienne. Eerlijk toegegeven, nog maar weinig plat gezien in Spanje. Goed werk van ons kookteam deed veel van onze fietsinspanningen vergeten. En dat was ook nog te merken tijdens de afwas. De Pierre en Lucienne gaven meerdere liedjes aan en de rest volgde uit volle borsten!( bewijzen morgen?) Even na 'n bocht stond Gaby met haar voorwiel te zwaaien. Het wiel eruit krijgen was niks, maar er terug in krijgen!! Dat was andere koek. H. Gabriëlla bid voor haar! Even verder, in San Juan de Ortega brachten we nog een bezoek aan het klooster en zijn omgeving. Kort daarna kwamen we toe in ons hotel, Camino de Santiago, rond half zes. Het eten weerom om 20 uur was 'n 3 gangenmenu, maar kon beter. Voor het eten bood Karel nog 'n geschenkje aan Pierre voor de efficiënte tussenkomst van enkele dagen terug. Schitterend fietsweer vandaag! Tijdens de 125 Km. lange rit kregen we bovendien nog 1125 hoogtemeters te verwerken en hadden we 2100 caloriën verbruikt Tot 'n volgende!
Vandaag ging de tocht van Puente la Reine tot Badaran. Omdat het zondag was konden we geen boodschappen doen. Alleen brood is Heidi met de fiets gaan halen. We reden door een prachtig landschap met heel grote graanvelden, veel papavers en andere bloemen. Heel groen en de de vele heuvels en het weidse landschap waren een waar genoegen om door te rijden met de camion. Algauw waren we aan de eerste stopplaats waar we een tijd moesten wachten op de fietsers.'s Middags hadden we een mooie plek gevonden aan een kerkje met kerkhof in Navarrete. Het begon te regenen maar geen probleem onder het afdak van de kerk konden we het eten enz. klaar zetten. Helaas was er een misverstand over de plaats en de fietsers waren 15 km ervoor aan het wachten op ons. Dit werd dan een late picknik waardoor iedereen grote honger had. De soep, de kazen, het brood,yoghurt en fruit waren zo op. Wij waren zoals het hoort de eersten aan het hotel te Badaran. Nadat de bagage gelost was, konden we gebruik maken van de heel moderne en comfortabele kamers. Het avondeten werd geserveerd in de mooie ingerichte kelder en was heel overvloedig met lekkere wijn erbij. Pech maar op internet geraken was niet mogelijk en dus zijn we achter met het verslag. Vervolg van een fietser: We zijn gestart om 10 min. voor 9 u met een bezoek aan Puente la Reine. Puente betekent brug en deze werd gebouwd in de 11 de eeuw om de pelgrims toe te laten de andere kant van de rivier droog te bereiken. Nadien reden we door een mooi park in de buurt van Logrono. Het weer was ondertussen opgeklaard.Na het middagmaal reden we door een sterk heuvelend landschap met heel wat korte beklimmingen en dito afdalingen. De streek waar we doorreden was enorm prachtig en heel rustig en bijna zonder bebouwing. Zonder moeilijkheden bereikten we ons hotel in Badaran op het afgesproken uur.
Voor het vertrek werd er door de hotel eigenaar een groepsfoto genomen. Door bandenpech en nadien een rit door de bergen kwamen we laat aan de eerste stopplaats. We hebben daar in Puerto de Ibaneta, na de grens met Spanje, onze eerste picnick gehouden. Op die plaats moesten we ook wachten op de reparatie wagen. Om 18.30 u waren ze daar en 10 min later konden we al vertrekken.
Vooreerst enkele instructies van Willy, onze begeleider: Alle dagen opstaan om 6.30 u., de vrachtwagen laden om 7.00 u., eten om 7.30 u. en vertrek om 8.30. Gisteren was het verslag erg kort, maar dit had een reden. In het hotel was er geen internet, maar na enig aandringen trok de hotelbaas met ons naar een gemeentegebouw, waarvan hij de sleutel bezat. Hij bleef wel pal achter ons staan en wekte bij ons een argwanend gevoel op. Beter iets dan niets was onze leuze! En ook de late aankomst te Saint Jean Pieds de Port zat er voor iets tussen. Om iets na half negen dan zijn we weggefietst met een afdaling van 100 meter, waarna het stelselmatig omhoog ging tot aan Km.25 De laatste 7 km. met een stijgingspercentage van 6 tot 9 %, meteen de zwaarste helling van de dag, van 200 naar 1057 m. Ieder op eigen tempo naar boven Dat leverde een tijdsverschil op tot een half uur. maar boven werd er op iedereen gewacht dat was meteen de gelegenheid om sommige onbekenden plots tot BV's te maken. Zo beschikken we over 'n drietal Waaslandse' ladies' die vandaag hun specialiteiten hebben tentoon gespreid . De ene kon betoverend zingen, de andere vrolijk fluiten en de derde kon geweldig bergop en aeero-dynamisch omlaag fietsen! Ruim 2 Km. na de top was de eerste tussenstop voorzien, maar de vrachtwagen liet het afweten. Na 'n tijdje kwamen we er achter waarom. Ernstige bandenpech! Enige tijd later kwam ons 'rijdend' restaurant toe en besloten we maar om daar te middagmalen. En met de hulp van allen was alles rap OK.Als compensatie bood OKRA ons achteraf 'n extra traktatie aan, Dank U OKRA. Na de berg en het middagmaal reden we langs een mooi 'licht heuvelend 'landschap om rond 18 uur aan te komen aan ons pelgrimshotel te Puenta la Reina. Daar hadden we nog ruim de tijd om onze fietsen te stallen in een afgesloten stalling en nog wat bij te praten. Onze vrachtwagen liet immers op zich wachten tot 19.30 u. 6 uur wachten voor een klus die amper 'n kwartiertje duurde! Ondertussen waren de 2 begeleidende dames van de Jan omgedoopt tot 'ladies tom-tom' en gooide hij zijn elektronische rommel overboord. Dus die weten wat ze moeten doen om aan boord te mogen blijven! Den Bernard kennen ze nu ook allemaal. Omdat zijn prestaties niet recht evenredig waren met zijn leeftijd heeft hij er niets beter op gevonden dan zijn rechterbeen 'vol' te smeren met kettingsmeer. Tot op heden is ons rijdend restaurant goed meegevallen.Het werd geprezen door onze tweewielers. In de andere eet-en slaaphuizen was de eerste dag 'gewoon 'en de tweede was uitstekend. Dit verslag is geschreven op de PC van het hotel. Tot de volgende keer! We bolden, de fietsers toch, 102 km aan gemiddeld 17 tot 19 per uur. Ons hotel was gelegen in een rustig dorp vlak bij de kerk ,de mairie en typisch voor het Baskenland een pelotebaan. Zie foto.
Alles is verlopen volgens de planning. Stipt vertrokken om 8.33u in Brussel-zuid.En in ons hotel aangekomen om 19.30u. Direct een drie gangen menu gekregen, nadien aanwijzijng van de kamers. We zitten in een rustig hotel en in een mooie omgeving. Maar door omstandigheden kunnen we nu geen lang verslag maken. Dus tot morgen na de eerste fietsrit. Iedereen kijkt er naar uit.
Met de trein vanuit Mechelen om 7.21 u. zijn we naar Brussel gereisd. Om 8.33 vertrek vanuit Brussel-Zuid richting St.-Jean Pied de Port Alvast enkele sfeerbeelden vanuit Mechelen en Brussel.
Waar we willen naartoe gaan is waarschijnlijk voldoende geweten. Maar hoe geraken we daar? Om 8.33 u. vertrekken we met de T.G.V. in Brussel-Zuid om even voor 15 uur aan te komen in Bordeaux. Na 'n kleine 2 uur wachten (waarop?) sporen we naar Bayonne om daar aan te komen om 18.30u. Dan brengt 'n bus ons naar St. Jean Pied de Port helemaal in het uiterste Zuid-Westen van Frankrijk. Daar hopen we de vrachtwagen met fietsen, valiezen, allerhande materiaal en natuurlijk ook de Willy en de Jan te zien. De volgende dagen fietsen we via Frans- en Spaans Baskenland steeds in Westelijke richting naar de regio van Galicië om aan te komen in Compostella. Hier hopen we de grafkapel van de apostel Jakobus te vinden, die er reeds van rond 813 wordt vereerd. Moest dat niet lukken, laten we hier alvast 'n foto zien van Sint Jacob en de kathedraal. Dit hele traject van 875 km.gaan we fietsen over 8 dagen, dus ongeveer 110 km. per dag. Verder nieuws hopen we U elke avond te brengen via onze blog. We hopen natuurlijk op 'n grote belangstelling en ook op Uw reacties!
vandaag moesten we allen onze bagage binnenbrengen. Zowel de fietsen als de valiezen worden op de camion geladen, die morgen vroeg vertrekt naar de vertrekplaats in Frankrijk : Saint Jean de Pied de Port, aan de voet van de Pyreneën. Wat Willy en Jan allemaal kunnen stapelen getuigt van veel geduld en vakmanschap. Kijk maar naar de foto's. Ook Gilbert, onze fietsenmaker was ook van de partij om de fietsen aan te passen voor het vervoer. Karel Maes , de reisverantwoordelijke, keek vol belangstelling toe en zag dat goed was. Willy en Jan hebben de zware taak op zich genomen om vrijdag avond daar te zijn. De fietsers rijden met de TGV en vertrekken vrijdagmorgen. Meer hierover in het volgende verslag.
Het vertrek nadert. Sommigen onder jullie zullen ongetwijfeld ons relaas gevolgd hebben voor 2 jaar. We reden toen met OKRA per fiets naar Lourdes. Ditmaal reizen we naar Compostella met onze groep sportieve fietsers. Hopelijk volgen jullie dit keer ook ons verslag op deze blog... Dus ... kijk al maar uit naar ons verhaal!