Voor het vertrek werd er door de hotel eigenaar een groepsfoto genomen. Door bandenpech en nadien een rit door de bergen kwamen we laat aan de eerste stopplaats. We hebben daar in Puerto de Ibaneta, na de grens met Spanje, onze eerste picnick gehouden. Op die plaats moesten we ook wachten op de reparatie wagen. Om 18.30 u waren ze daar en 10 min later konden we al vertrekken.
Vooreerst enkele instructies van Willy, onze begeleider: Alle dagen opstaan om 6.30 u., de vrachtwagen laden om 7.00 u., eten om 7.30 u. en vertrek om 8.30. Gisteren was het verslag erg kort, maar dit had een reden. In het hotel was er geen internet, maar na enig aandringen trok de hotelbaas met ons naar een gemeentegebouw, waarvan hij de sleutel bezat. Hij bleef wel pal achter ons staan en wekte bij ons een argwanend gevoel op. Beter iets dan niets was onze leuze! En ook de late aankomst te Saint Jean Pieds de Port zat er voor iets tussen. Om iets na half negen dan zijn we weggefietst met een afdaling van 100 meter, waarna het stelselmatig omhoog ging tot aan Km.25 De laatste 7 km. met een stijgingspercentage van 6 tot 9 %, meteen de zwaarste helling van de dag, van 200 naar 1057 m. Ieder op eigen tempo naar boven Dat leverde een tijdsverschil op tot een half uur. maar boven werd er op iedereen gewacht dat was meteen de gelegenheid om sommige onbekenden plots tot BV's te maken. Zo beschikken we over 'n drietal Waaslandse' ladies' die vandaag hun specialiteiten hebben tentoon gespreid . De ene kon betoverend zingen, de andere vrolijk fluiten en de derde kon geweldig bergop en aeero-dynamisch omlaag fietsen! Ruim 2 Km. na de top was de eerste tussenstop voorzien, maar de vrachtwagen liet het afweten. Na 'n tijdje kwamen we er achter waarom. Ernstige bandenpech! Enige tijd later kwam ons 'rijdend' restaurant toe en besloten we maar om daar te middagmalen. En met de hulp van allen was alles rap OK.Als compensatie bood OKRA ons achteraf 'n extra traktatie aan, Dank U OKRA. Na de berg en het middagmaal reden we langs een mooi 'licht heuvelend 'landschap om rond 18 uur aan te komen aan ons pelgrimshotel te Puenta la Reina. Daar hadden we nog ruim de tijd om onze fietsen te stallen in een afgesloten stalling en nog wat bij te praten. Onze vrachtwagen liet immers op zich wachten tot 19.30 u. 6 uur wachten voor een klus die amper 'n kwartiertje duurde! Ondertussen waren de 2 begeleidende dames van de Jan omgedoopt tot 'ladies tom-tom' en gooide hij zijn elektronische rommel overboord. Dus die weten wat ze moeten doen om aan boord te mogen blijven! Den Bernard kennen ze nu ook allemaal. Omdat zijn prestaties niet recht evenredig waren met zijn leeftijd heeft hij er niets beter op gevonden dan zijn rechterbeen 'vol' te smeren met kettingsmeer. Tot op heden is ons rijdend restaurant goed meegevallen.Het werd geprezen door onze tweewielers. In de andere eet-en slaaphuizen was de eerste dag 'gewoon 'en de tweede was uitstekend. Dit verslag is geschreven op de PC van het hotel. Tot de volgende keer! We bolden, de fietsers toch, 102 km aan gemiddeld 17 tot 19 per uur. Ons hotel was gelegen in een rustig dorp vlak bij de kerk ,de mairie en typisch voor het Baskenland een pelotebaan. Zie foto.
Alles is verlopen volgens de planning. Stipt vertrokken om 8.33u in Brussel-zuid.En in ons hotel aangekomen om 19.30u. Direct een drie gangen menu gekregen, nadien aanwijzijng van de kamers. We zitten in een rustig hotel en in een mooie omgeving. Maar door omstandigheden kunnen we nu geen lang verslag maken. Dus tot morgen na de eerste fietsrit. Iedereen kijkt er naar uit.
Met de trein vanuit Mechelen om 7.21 u. zijn we naar Brussel gereisd. Om 8.33 vertrek vanuit Brussel-Zuid richting St.-Jean Pied de Port Alvast enkele sfeerbeelden vanuit Mechelen en Brussel.
Waar we willen naartoe gaan is waarschijnlijk voldoende geweten. Maar hoe geraken we daar? Om 8.33 u. vertrekken we met de T.G.V. in Brussel-Zuid om even voor 15 uur aan te komen in Bordeaux. Na 'n kleine 2 uur wachten (waarop?) sporen we naar Bayonne om daar aan te komen om 18.30u. Dan brengt 'n bus ons naar St. Jean Pied de Port helemaal in het uiterste Zuid-Westen van Frankrijk. Daar hopen we de vrachtwagen met fietsen, valiezen, allerhande materiaal en natuurlijk ook de Willy en de Jan te zien. De volgende dagen fietsen we via Frans- en Spaans Baskenland steeds in Westelijke richting naar de regio van Galicië om aan te komen in Compostella. Hier hopen we de grafkapel van de apostel Jakobus te vinden, die er reeds van rond 813 wordt vereerd. Moest dat niet lukken, laten we hier alvast 'n foto zien van Sint Jacob en de kathedraal. Dit hele traject van 875 km.gaan we fietsen over 8 dagen, dus ongeveer 110 km. per dag. Verder nieuws hopen we U elke avond te brengen via onze blog. We hopen natuurlijk op 'n grote belangstelling en ook op Uw reacties!
vandaag moesten we allen onze bagage binnenbrengen. Zowel de fietsen als de valiezen worden op de camion geladen, die morgen vroeg vertrekt naar de vertrekplaats in Frankrijk : Saint Jean de Pied de Port, aan de voet van de Pyreneën. Wat Willy en Jan allemaal kunnen stapelen getuigt van veel geduld en vakmanschap. Kijk maar naar de foto's. Ook Gilbert, onze fietsenmaker was ook van de partij om de fietsen aan te passen voor het vervoer. Karel Maes , de reisverantwoordelijke, keek vol belangstelling toe en zag dat goed was. Willy en Jan hebben de zware taak op zich genomen om vrijdag avond daar te zijn. De fietsers rijden met de TGV en vertrekken vrijdagmorgen. Meer hierover in het volgende verslag.
Het vertrek nadert. Sommigen onder jullie zullen ongetwijfeld ons relaas gevolgd hebben voor 2 jaar. We reden toen met OKRA per fiets naar Lourdes. Ditmaal reizen we naar Compostella met onze groep sportieve fietsers. Hopelijk volgen jullie dit keer ook ons verslag op deze blog... Dus ... kijk al maar uit naar ons verhaal!
Voor het vertrek werd er door de hotel eigenaar een groepsfoto genomen.
Vooreerst enkele instructies van Willy, onze begeleider: Alle dagen opstaan om 6.30 u., de vrachtwagen laden om 7.00 u., eten om 7.30 u. en vertrek om 8.30. Gisteren was het verslag erg kort, maar dit had een reden. In het hotel was er geen internet, maar na enig aandringen trok de hotelbaas met ons naar een gemeentegebouw, waarvan hij de sleutel bezat. Hij bleef wel pal achter ons staan en wekte bij ons een argwanend gevoel op. Beter iets dan niets was onze leuze! En ook de late aankomst te Saint Jean Pieds de Port zat er voor iets tussen.
