Nu het avontuur en pelgrimstocht, er helemaal op zit, toch nog eens een en ander, kort, op 'n rijtje zetten. De door Willy totaal afgelegde afstand bedroeg 872 kilometers aan een gemiddelde van 18,1 Km. per uur. De hoogtemeters die we te verwerken kregen waren niet min: 9044 of meer dan 1130 per dag! Om alles tot 'n goed einde te brengen konden we rekenen op onze algemene verantwoordelijke Karel Maes en onze fietsbegeleider Willy Vercammen. En ook het administratief personeel van OKRA-Mechelen en GOVAKA, die alles op papier hebben voorbereid. De cateringsploeg, ons rijdend restaurant, onder leiding van Dine en Heidi zorgden onderweg voor de inwendige mens( ik was bijna 2 Kg. bijgekomen!). Jan, de vrachtwagenbestuurder werd bijgestaan door 2 lieve 'tom-tom's', die soms op hun strepen stonden. Bedankt Jan voor het gebruik van je laptop. Het 'cannondale team' werkte goed samen, bedankt Johan voor de 'support'. Etiënne, Jo, Jos en René die regelmatig bijstand verleenden aan mensen in 'ademnood', en zelden vrouwen hé mannen! Die hadden adem genoeg, dat hebben ze bewezen op de fiets en aan den afwas; en Pierre zorgde dat de toon en de kadans voldoende waren! Gilbert heeft gelukkig deze keer niet veel werk gehad: één kettingbreuk, één bandbreuk en 'n cumputerprobleempje oplossen; hij heeft kunnen genieten. Maar één keer regen zal er wel voor iets tussen gezeten hebben. Zijn aanwezigheid was in ieder geval geruststellend!! Bernard, de minst-jonge fietser telde 79 lentes en hij moest maar weinig toegeven aan al dat jonge geweld( bravo Bernard!); ook bij Rik, die zijn 77e verjaardag vierde, was nog weinig sleet te bespeuren. De gemiddelde leeftijd lag op ruim 66. En alle anderen, ( de Jef, Paul, Silvain, Hubert,...)voor mij zijn ze allen welkom in onze fietsgroep. De foto's van onderweg , verkleinen en inbrengen, was het werk van Dine. Voor de foto's in Brussel Zuid zorgde Okra. En het meeste tekstwerk kwam van Felix, aangevuld door Dine Ik ben ook nog ten zeerste verheugd dat onze blog tot op heden al meer dan 2000 bezoekers telt. Zo is al dat werk toch niet voor niets geweest en hopelijk hebben jullie er van genoten! BEDANKT aan allen. Lezen en reageren kan nog altijd. En tot 'n volgende (evaluatievergadering ?)
Deze laatste dag in Santiago de Compostella en tevens reisdag was anders dan alle voorgaande dagen. Onze fietsen waren gisteren reeds veilig ( dat hopen we toch) opgeborgen in onze vrachtwagen. Vandaag geen zorgen voor onze fietsen, maar een bus stond klaar om nog een bezoek te brengen aan het pelgrimsoord, enige Km. verwijderd van ons Apostel-hotel. We bezochten er enkele merkwaardige gebouwen, o.a. het prachtige en luxueuse Parador Hotel en natuurlijk ook de Kathedraal. Om 9 uur was er nog bijna geen mens te bespeuren in de straten en konden we rustig de oude straatjes bezoeken. Om 9.30 u gingen de deuren van de kathedraal open en om 10 uur zat de kathedraal afgeladen vol. Alle talen kon ge er horen van de vele pelgrims uit gans de wereld. We hebben daar de hoogmis gevolgd in de plaatselijke taal maar met veel gregoriaanse gezangen. Zo konden we goed volgen. De H. Mis was een Hoogmis, gezongen met een gekend Kyriale. Het werd vertolkt door een jeugdig meisjeskoor dat prachtig zong. Meerdere priesters gingen deze eucharistieviering voor. Voor de mis, toen er nog geen volk op het grote plein stond, is er nog een groepsfoto genomen met de katedraal als achtergrond. Wat schrijf ik: één foto? Neen, dat moet zijn: iedereen van onze groep die een fototoestel aanbood aan 'n Duitstalige pelgrim werd op zijn wenken bediend. Hij vond het tenslotte ook nog plezant dat er aan zijn voeten zoveel apparaten op een hoopje lagen. Het verblijf te Santiago vonden velen van ons toch wat te kort. De bus voerde ons daarna ook naar de luchthaven. En wie op de Baskische hellingen haantje de voorste was, was nu haantje de laatste! En G. en L. hebben dan maar hun spurterskwaliteiten laten zien om R. te gaan zoeken. En zweten dat de eerste deed! Hoeveel zakdoekjes had ze wel niet nodig om er een beetje menselijk uit te zien. Daardoor duurde alles wat langer en kon de chauffeur niet zo gemakkelijk meer de parking verlaten. Allé hij deed zijn best onderweg om nog op tijd in de luchthaven te zijn. Ons vliegtuig in Santiago had vertraging, zodat we om 14.50u. de lucht in gingen i.p.v. 13.35 u. Zouden we onze aansluiting in Madrid nog halen?? Normaliter vertrok daar ons vliegtuig om 16.00u. Vlak na ons vertrek belanden we in een mistzone maar dra kwamen we boven de wolken uit. Ook onze piloot heeft onderweg zijn best gedaan om tijd in te winnen. Na 45 minuten zette hij zijn toestel in Madrid aan de grond (normaal is dat meer dan een uur). En de luchthavenautoriteiten hadden het ook goed begrepen! dat er haast bij was. We konden van de ene gate naast de andere in het vliegtuig voor Madrid stappen. Na een tiental minuten zaten we er allemaal veilig en wel in, ongeveer 150 reizigers. Tussen hen ook nog een aantal mensen uit Sint-Katelijne-Waver en omgeving. Even na 16 uur stonden we in de file op de startbaan, zodat we pas om 16.24u. van grond gingen om toch precies om 18.24 u. te landen in Zaventem. De hete zon die we nog hadden in Madrid konden we helaas niet meebrengen naar Vlaanderen. Wel onze ervaringen en mooie herinneringen. Hopelijk komen we daar later nog op terug met nieuw fotomateriaal om ons verbaal verhaal wat te ondersteunen. In Zaventem nog rap afscheid nemen want nu wilde iedereen zo vlug mogelijk thuis zijn. Een mooie reis waar we lang naar uitgekeken hebben was voorbij en tot een goed einde gekomen.
Hier kun je nog enkele foto's bekijken van onze laatste dag.
