Toen we hier aankwamen op 7 April 2010 hadden we acht katten en twee honden, nu hebben we vier honden en twintig katten! Ons éérste Belgische kat hebben we verloren toen we hier nog geen drie weken waren, oorzaak nierstenen en stress.De éérste drie Portugeese katten stonden bij ons al na 14 dagen aan de deur, geschenkje van de vorige eigenaar, heeft zijn katten hier gewoon achtergelaten, hij wou dat met zijn honden ook doen, maar dat hebben we kunnen verhinderen!Ja dierenvrienden die wij zijn konden we het niet laten om de katten buiten ook eten te geven, zo gezegd zo gedaan en een week verder liepen er al vijf katten rond, na een tijdje bleven er drie katten weg nu weten we ook de reden, dat waren of zijn de mama katten, ze waren een nestje aan het zoeken voor hun volgende worp, en ja na een tijdje hadden we het door, éérste 3 jongen, tweede ook drie jongen en de laatste had er twee, welkom in de familie!!! Nu zij er van al die kleine katjes al twee dood gegaan, de andere vijf leven bij ons aan de deur, en de moeders ja ik vrees dat we deze winter weer prijs zullen hebben en weer met een nestje kittens zullen zitten? Nu zul je misschien denken, doe er dan wat aan, ja gemakkelijker gezegd dan gedaan, de moederkatten kunnen we niet pakken, maar van de vijf kittens zitten er twee meisjes tussen en die eten ondertussen al uit onze hand, die gaan begin volgend jaar naar de dierenarts voor sterilisatie, die niet goedkoop is hier vraagt men 94 euro per stuk! Maar na een gesprek met de dierenarts zijn ze bereid om een speciale prijs te maken, aangezien het niet onze katten zijn, maar graag had ik ook de drie moederkatten te pakken gehad, want waar eindigt dit? Dit is dan voor de katten, want ondertussen zijn we al twee honden rijker ook! In de zelfde straat van ons staat een lege Quinta, de eigenaar is al drie jaar dood, en zijn hond hangt daar al de hele tijd aan een ijzere ketting en leeft van hetgeen hij krijgt van de boeren die passeren, dat nog niet genoeg men heeft daar ook een jonge pup bij afgezet een teefje en die zat er al acht maand bij, en niemand die er wat aan deed! De honden waren zwaar verwaarloosd en zaten vol van de teken, dus wij weer ons goed hart boven gehaald, ze elke dag weest eten geven en ze behandeld tegen vlooien en teken, resultaat de jonge hond hebben we in huis genomen, de oudere, ik schat z'n 15 jaar leeft bij ons in de schuur,niet dat wij dat wouden maar iemand heeft hem van de ketting gehaald en de hond is ons gevolgd, we hebben over hem geen controle, en hij durft soms te bijten! Dat hebben we ook al tegen de buren gezegd maar die zijn al lang blij dat ze de hond geen eten meer moeten geven! Ja nu is het ons probleem hé, en als je dan iets zegt dan spreken ze alléén maar van hem dood te schieten, ja aan u de keuze?
