NEW ORLEANS
WEER INGEPALMD
DOOR MARDI GRAS
' Let the good times roll '
In New Orleans zijn alle hotels weer volgeboekt. Strategisch gelegen balkons worden peperduur verhuurd...en dát sinds 6 januari. Die dag vieren wij Driekoningen maar in Louisiana heet dat EPIPHANY (dag van de openbaring) of TWELFTH NIGHT ( twaalf dagen na Kertsmis ) ... de dag waarop de kerstversieringen worden weggeborgen en de afgedankte kerstbomen op festieve brandstapels in as wegkwijnen.
6 januari is in de Crescent City vooral ook de dag waarop officieel het startsein wordt gegeven voor de wereldberoemde Mardi Grasperiode die na tientallen optochten, bals en banketten een hoogtepunt zal bereiken op FAT TUESDAY (vette dinsdag op 5 maart 2019). Dan mag iedereen nog eens lekker uit de bol gaan vooraleer 's anderendaags op Aswoensdag de 'strenge' vastentijd in te zetten.
Dat de New Orleanians Fat Tuesday liever Mardi Gras noemen is te danken aan de eerste Franse kolonisten die deze feestelijke traditie in hun Nieuwe Wereld introduceerden. In 1699 noemden de gebroeders Lemoyne, beter bekend als Bienville en Iberville, hun eerste aanlegplaats op de oever van de Mississippi
POINTE DU MARDI GRAS. Dat was halverwege tussen de Golf van Mexico en het latere 'Nouvelle Orléans' .
De Mardi Gras-gekte slaat dus weer volop toe in de CITY OF A MILLION DREAMS. De hele stad tooit zich in paars, groen en goud. Langs Canal Street en op andere parcours verdringen massa's toeschouwers zich om van het grandioze spektakel van tientallen parades te genieten.
The Mistick KREWE of COMUS
Pas nadat in 1857 een twintigtal doorwinterde feestvierders tijdens een bewogen vergadering besloten om een goed georganiseerd carnavalsgenootschap ( krewe) op te richten evolueerde alles aan een versneld tempo. Deze eerste groep heette de MISTICK KREWE OF COMUS.
Sindsdien ontstonden steeds meer van die krewes. Vandaag zijn er een zestigtal.
Ook de zwarte gemeenschap is op dat vlak bijzonder actief met o a de ZULU SOCIAL AND PLEASURE CLUB, in 1909 door zwarte arbeiders gesticht dankzij o a de entoesiaste medewerking van enkele entoesiaste MARDI GRAS INDIANS .
Mardi Gras Indians
Vreemd genoeg zijn dat geen Native Americans (indianen of roodhuiden ) maar zwarte volksbuurtbewoners die met fabelachtige kostuums zijn uitgedost waaraan vaak maandenlang door familie, buren en sympatisanten is gewerkt.
De namen van deze stammen zijn al even bont als hun kledij: WHITE MAGNOLIAS, TCHOUPITOULAS, YELLOW POCAHONTAS etc...
De Big Chiefs en hun stammen onderhouden een oude traditie waarvan we het ontstaan terugvinden aan de soms vage grens tussen geschiedenis en legende.
Vóór de komst van zwarte slaven uit West-Afrika waren het Native Americans die dwangarbeid op de katoen- en suikerrietvelden verichtten. Ze wisten echter makkelijk te ontsnappen daar ze heel goed de moerassige omgeving kenden. Voor de zwarte slaven was dat minder evident. Als zij daar tóch in slaagden werden ze met open armen door de plaatselijke indianenstammen onthaald en beschermd. Zo komt het dat de Mardi Gras Indians tot op de dag van vandaag een dankbare hulde aan hun vroegere beschermheren blijven brengen.
De muzikanten die deze prachtige, kleurrijke groepen begeleiden zijn vaak ook een spektakel op zichzelf. Ze bespelen flessen, tamboerijnen en andere originele slaginstrumenten. Hun muziek bevat West-Afrikaanse percussie- en danselementen die de muziek van New Orleans sterk hebben beïnvloed. Zo was dat o a het geval tijdens de slavenbijeenkomsten op Congo Square.
In 1972 zorgde BO DILLIS (+ 2015), één van de populairste Big Chiefs, voor een CD met traditionele INDIAN SONGS onder de titel ' THE WHITE MAGNOLIAS '. De muzikale begeleiding was in handen van THE METERS. Enkele jaren later verscheen de CD ' THE WILD TCHOUPITOULAS' van de Neville Brothers met leden van de gelijknamige stam
(lees binnenkort nog méér ivm Mardi Gras)
(binnenkort worden ook de 2 zijkommen van deze blog aangevuld)
JPDS
26-01-2019 om 00:00
geschreven door JP De Smet 
|
