Proefproject om in Noord-Limburg netwerktafels op te zetten rond kinderen, jongeren, gezinnen en / of jongvolwassenen in armoede. Kernbegrippen zijn het Lokaal Cliëntoverleg, wraparoundcare, de presentietheorie, eigen kracht en de taal van de cliënt.
Netwerktafels Noord-Limburg
Een initiatief van de netwerkstuurgroep RTJ Noord-Limburg
Hoe kan ik het sociaal netwerk van een cliënt in kaart brengen op een overzichtelijke manier? Hoe kan ik ervoor zorgen dat de informatie die ik verworven heb over het cliëntsysteem niet alleen voor mezelf duidelijk is, maar ook voor collegas en andere hulpverleners, en niet in het minst voor de cliënt zelf? Het ecogram ook wel ecokaart genoemd - is een praktisch hulpmiddel om alle informatie over het sociale netwerk van een cliëntsysteem te bundelen en op een eenvoudige manier aanschouwelijk te maken.
Een zopas verschenen pocket geeft aan dat het ecogram bruikbaar is voor een breed publiek. Wie op professionele basis met mensen werkt, zal in het ecogram een geschikt werkinstrument vinden om werkervaringen te delen met collegas en andere hulp- en dienstverleners, bv. tijdens team-overlegmomenten. Wie als vrijwilliger of mantelzorger actief is, vindt in het ecogram een eenvoudige matrix om zijn bevindingen te ordenen en te kaderen.
Het boek bestaat uit twee grote delen. Het eerste deel is eerder theoretisch van aard; de lezer wordt er vertrouwd gemaakt met de manier van denken die samenhangt met het ecologisch perspectief van het ecogram: het gaat eigenlijk over inzicht in kringlopen en het belang van verbindende netwerken. Dit eerste hoofdstuk vormt een noodzakelijke opstap naar de presentatie van het ecogram in het tweede, praktijkgerichte deel. In dat tweede deel wordt uitgelegd hoe het ecogram kan toegepast worden in diverse situaties. Uitgangspunt bij die toepassing is altijd het betrekken van de hulpvrager bij het in kaart brengen van zijn situatie. Het ecogram is dan ook geen modieus nieuw gadget, maar wel een emancipatorisch middel dat niet over de hoofden van de cliënt heen gebruikt wordt.
Auteur van Het ecogram is Stef Herman, docent aan de Arteveldehogeschool Gent. De pocket is een VVSG-Politeia-publicatie. De tekst is ook verschenen in het losbladige Handboek voor de OCMW-sociale dienst.
Luc, een vroegere studiegenoot en kennis van mij, had psychische problemen. Hij was een tijd opgenomen in een psychiatrlsche instelling en ging bij mij in de wijk in Antwerpen won en. Daarna ging het toch weer slechter. Hij deed een zelfmoordpoging en stak zijn huis in brand. Luc werd opnieuw opgenomen. Toen bleek dat zijn vader en ik de enigen waren die hem af en toe be2Ochten.' Na 2O'n drie maanden ging Luc weer zelfstandig in de stad won en. 'Zonder dat -i.~ daar iets vanaf wist. De verpleegkundigen hadden niet naar mijn contactgegevens gevraagd. Zij hadden mij als mogelijke bron van informele 20rg niet ingeschakeld bij het netwerk rond Luc. UiteindeIijk deed hij weer een zelfmoordpoging. En die slaagde. Door mijn be20eken gaf ik aan dat ik me om Luc bekommerde, maar ik werd niet betrokken als informele ondersteuner. Blijkbaar is men dat in de psychiatrie niet gewend. Ik werd geduld als be2Oeker, verder niet. Een gemistekans.'
Een evaluatie van vier jaar therapeutische projecten in Limburg
Verbeteren van de zorgcoördinatie voor kinderen en jongeren met een complexe psychiatrische problematiek (Veerle Umans).
>>> Nood aan aanpak voor het hele gezin
Kinderen met een bedreigde hechting komen vaak uit complexe gezinssituaties, waar één ouder of beide ouders een eigen, al dan niet psychiatrische problematiek hebben. Er bestaat een grote nood aan een goede en uitgebreide multidisciplinaire (gezins)diagnostiek voor deze gezinnen, met een goed en omvattend hulpverleningstraject voor het hele gezin
Jo Hermanns is hoogleraar Opvoedkunde aan de Universiteit van Amsterdam en bijzonder lector 'Werken in justitieel kader' aan de Hogeschool Utrecht en introduceerde het Wraparound Care-model in Nederland. In dit interview legt Jo Hermanns uit wat een professional die met dit model werkt nodig heeft.
Een methodiek om samen te zoeken naar perspectief voor kinderen en jongeren met een psychosociale problematiek (Thirsa Van Dongen en Dirk Deboutte).
Tijdens een netwerktafel gaan het kind, de jongere en de ouders samen met hulpverleners en andere belangrijke personen uit de context van het gezin rond de tafel zitten. Er is ondersteuning door een team van deskundigen uit de verschillende sectoren binnen de jeugdhulp. De netwerktafel wordt voorgezeten door een externe voorzitter. De doelstelling is een geïndividualiseerd zorgplan op te stellen en een geïndividualiseerd zorgteam samen te stellen, op maat van het kind of de jongeren en zijn gezin.
Over engagementen en arrangementen: Karel De Vos van CIDAR in het Vlaams Parlement
Het
accent dat we willen leggen, houdt in dat de zorgpraktijken in reflecties
worden verantwoord. We moeten veeleer nadenken over de reële effecten van
concrete hulp dan over manieren om de zorgpraktijken aan de huidige idealen te
laten beantwoorden.
