Hier zijn we nog eens. Hier vind je onze eerste foto's van een hele reeks dus bereid je mentaal al maar voor. er zijn er in totaal ongeveer 1000 dus hier komen de eerste 400
geniet ervan. Wij hebben er in ieder geval van genoten om al de beestjes te zien.
groetjes
Nelle en Filip
ps: zelfde als vorige keer: gewoon op de link klikken
Hier zijn we terug. Ik kan eindelijk met de laptop op het internet dus hou je maar al vast voor de honderden foto's die we naar jullie hoofd zullen zwieren.
Ook volgen de volgende verslagen van de safari.
blijkbaar kun je niet knippen en plakken dus zal het als bijlage bijvoegen want heb niet veel zin omdat hier allemaal over te typen.
Hier zijn we eindelijk terug van Safari. Zoals jullie al wisten zaten we niet op de boot naar Zanzibar, maar zaten we op dat moment in de serengeti. We hebben een ongelofelijke safari achter de rug, met twee ongelofelijke mensen; Siya en Gregory, onze gids/chauffeur en onze kok. Voor 8 dagen en 7 nachten hebben zij ons naar heel wat mooie prachtige plekjes gebracht.
hier volgt verslag van Arusha National Park; ANP
We waren al vroeg uit de veren. vol zenuwen zijn we gaan ontbijten. rap onze valiezen gemaakt (opeens stonden we in het donker want de elektriciteit was uitgevallen maar de receptioniste zei ok yes that's normal. en stonden we stipt om 10 voor 9 te wachten op onze gids. het wachten kon beginnen ( ja Afrikanen zijn GEEN stipte vogels) Om kwart over negen of beter half tien kwam onze gids afgewandeld. Onze jeep stond al klaar. Na een korte kennismaking ( onze gids heet Siya makkelijk te onthouden denk aan het engelse see ya) konden ze vertrekken. eerst onze lunchpakketten ophalen in bar Baristo. Ondertussen werden wij weer lastig gevallen door vijf verkopers ( man die werken op mijn zenuwen, maar kalm blijven is de boodschap) Toen zijn we vertrokken. De gids gaf ondertussen uitleg over de gebouwen die we tegenkwamen. We zijn langs het Internationaal tribunaal voor de genocide in Ruanda gepasseerd. impressionant gebouw en ook regeringsgebouwen en de kliniek zijn we gepasseerd ( als ge dat ziet heb je geen zin om ziek te worden) Langs zandwegen richting ANP. We zijn een koffieplantage gepasseerd en hebben enkele foto's getrokken (zie binnenkort). Eenmaal aangekomen in het park zagen we direct een kudde zebra's. Wij direct oh zie zebra's en direct foto's getrokken gelijk nen halve zot (precies Japanners), Eenmaal binnen viel onze mond direct open zo'n mooi park. prachtige natuur en bloemen. We waanden ons net in het paradijs ( ik Eva en Filip Adam, alleen de appels ontbraken nog) We hebben veel dieren gezien zoals zebra's, waterbucks, redback bucks (geen idee wat het Nederlandse woord is) Pumba het varken (van in de Lion King) en familie. Pumba zat heel graag achter de vrouwtjes. En we hebben de waterbucks tikkertje zien spelen. Toen zagen we giraffen in de verte ( ze zijn nochtans groot maar in de verte moeilijk te spotten< ( zie foto zoek de giraffen) Het waren Masai giraffen ze passen zich aan aan hun omgeving qua kleur. Hun grootste vijanden zijn de stropers die hun doden voor hun vel en vlees. we zagen ook dick dicks schattige kleine antilopen, je zou ze zo willen knuffelen. ook de bavianen waren van de partij. ze zaten met velen in de boom te eten. Die apen zijn precies altijd boos, zo kwaad dat die altijd kijken en ik maar denken dat ik kwaad kon kijken, kan er nog iets van leren (voor volgend schooljaar dan, de baviaanblik) We zagen ook een little honey eater, zo'n schoon vogeltje, zie foto van vogel met groene pluimen en rood aan het hoofd. verder hebben we wit zwarte gibbonaapjes gezien, ook rara in een boom. leuk om hen bezig te zien. 's middags zijn we gestopt op de schoonste picknickplaats ter wereld, hoog op een berg met het schoonste uitzicht, dan zijn we nog naar de krater gereden die is 350 km2 groot ( op qwerty bord weet ik de vierkante niet staan) daarna zijn we richting slaapplaats gereden, onze tent stond al klaar en onze kok Gregory was al volop aan het koken, hij blijft de volgende dagen bij ons om te kokkerellen. Toffe pee en hij kan super lekker koken mmmmmm...... Kijk al uit naar het eten van morgen. 's avonds hebben we nog wat nagepraat plots stond de baas van de camping bij ons om te melden dat we nog niet geregistreerd waren en nog moesten betalen. Dus wij mee onderhandelen, want we hadden geen zin om buiten te slapen. hebben alles kunnen regelen ( wist alleen dat je altijd je rechterhand moet geven ipv je linker) en zijn laat maar voldaan in de slaapzak gekropen. Voelden ons veilig want er liepen drie bewakers rond met een serieus wapen. Opeens hadden enkele zotte afrikanen het in hun bolletje gekregen om nog reclame te maken voor de katholieke kerk en dat van half 12 tot 1 a 2 uur. zotten zijn het en daarna is er nog een hand voor twee uur beginnen blaffen en dan Flip was in een colere geschoten maar er was weinig aan te doen.
Lala Salama en tot morgen
voila dat was het verslag voor dag 1, morgen volgt de rest want moeten alles overtypen en met dat qwerty spel hier gaat dat niet vooruit.
groetjes Nelle en Filip
ps: moet weer naar de wc (Zit al een paar dagen met den diarree sorry voor de info maar dat hoort er ook bij)
Op vraag van Nelle en Filip zet ik volgend bericht op de Blog, omdat ze nogal veel telefoons en SMS en krijgen van ongeruste mensen, en dan niet steeds in staat zijn terug te bellen.
Ze zijn dus veilig ergens anders op toer in TANZANIA.
Ze danken iedereen voor hun bezorgdheid, maar zijn OK, en vragen dus hierover niet meer te SMS en en te bellen.
Zo gauw als mogelijk volgt meer nieuws van hen op de blog.
We zijn gisteren moe aangekomen in Arusha.NA een lange, vermoeiende, overvolle busrit van 12 uur waren we in Arusha. Ja het bewijs was nogmaals gegeven dat Afrikanen toch geen stipte vogels zijn, behalve dan onze taxichauffeur. Die stond stipt om vijf voor zes aan ons hotel. Na een drukke rit naar het busstation stond ons daar de schrik van ons leven te wachten. Tussen honderden (misschien wel duizenden) mensen moesten wij onze weg vinden in het mierennest. Gelukkiglijk week de chauffeur geen seconde van onze zijde en konden we dankzij hem de bus vinden. We moesten daar zeker om 6.30 zijn dus die al in paniek want het was al 6.35 door de wirwar van mensen die aan onze mouw trokken voor ons nog een busrit te verkopen kwamen we eindelijk aan onze bus. Er werd ons gezegd dat het een luxebus was met airco en toilet plus plaats vooraan. We hebben twaalf uur gezocht achter de airco, toilet was al zeker niet te vinden luxe nog minder en we zaten achteraan. Wat later wel een voordeel bleek te zijn want ik had denk ik in mijn broek geplast van de schrik. De buschauffeur reed als een halve zot. Soms vloog hij over vluchtheuvels waardoor we ver tegen het plafond zaten met ons hoofd. We zaten tegen elkaar geplakt op een stoeletje die speciaal ontworpen was voor mensen met annorexia. dus ik val al zeker niet onder deze categorie. Om de drie uur stopte de chauffeur voor tien min. om te plassen. De eerste stop lag de chauffeur al onder de bus met zijn materiaal om alles nog eens vast te vijzen. Dus ik nog meer schrik. Gelukkig hadden we boterhammen en choco mee. Al die mensen jaloers naar ons bokes aan het zien. De tweede stop was wat beter, heb daar de afrikaanse toiletten ontdekt. geen toiletpapier, gat in de grond en emmer water om door te spoelen. Gelukkig weer voorzien van al het nodige. Op de bus hebben we contact opgenomen met Vincent (dank u Wannes ge hebt nog nen goeien van ons te goed) en die had iemand geregeld om ons op te halen. Filip was daar tegen maar éénmaal aangekomen in Arusha was hij mij toch dankbaar dat ik dat had gedaan. Eerst naar ons hotel. Nu weten we ook eens hoe gevangenen zich voelen in een kleine cel. Amaai. Maar ja we hadden een bed en dat was het voornaamste. Gisterenavond hebben we ook onze safari en rest van de reis voorbereid. Joseph onze gids hier die ons stond op te wachten (heel organisatorisch persoon) heeft de rest van onze reis helpen voorbereiden. Nu vanaf morgen zullen we waarschijnlijk elf dagen niet meer op de blog kunnen. Maar om jullie toch even jaloers te maken hier komt onze planning: 15/7: Safari Arusha National park 16/7 --> 17/7: Safari: Tarangire National Park 18/7: Safari Lake Manyara 19/7 --> 20/7 safari Serengeti 21/7: Ngorongoro Crater safari 22/7 safari Lake Eyasi (jagen met de bosjesmannen) 23/7 --> 27/7: leven in een dorp tussen de mensen echt Afrika beleven met slapen in tent. 28/7 -->01/7 : Zanzibar 2/7: terug naar huis vertrekken.
Voila zo ziet onze planning eruit. We houden per dag wel alles bij in een schriftje zodat als we weer op het internet kunnen alles kunnen vertellen aan jullie. Plus foto's natuurlijk straks probeer ik nog enkele foto's teposten
groetjes nelle en filip
ps Daphne we hebben al een simkaart om hier te bellen we geven die dan aan jou. ps 2: vriendelijk zijn ze hier ook niet in het hotel. ps 3: om de Frans wat blij te maken het is hier koud vandaag en overtrokken. Dus dikke pull aan en straks regenjas denk ik.
Hier zijn we weer. Vandaag was een beetje een rustige dag. We hebben ons mentaal voorbereid op morgen. Alleen is de dag voor mij dan toch slecht begonnen (zo ziek als nen hond (geen paniek mama alles is weer in orde) maag lag volledig in de knop.) was dus net goed beginnen ontbijten en lap gerard mocht al naar de wc spurten ( sorry voor de details). We hebben ook ons hotel voor morgen al geboekt. Ze hadden wel alleen single rooms left. Dus gaan we morgen sinds het eerst in jaren terug alleen slapen. maar ga toch eens zien of we daar geen mouw kunnen aanpassen, maar het is maar voor één nacht hé.
Meer nieuws hebben we voorlopig niet omdat we ook een dag niets hebben gedaan.
Morgen gaan we niets op de blog zetten want zitten nen god ganse dag op de bus. (benieuwd wat dat zal zijn)
Hier zijn we weer. Vandaag was een beetje een rustige dag. We hebben ons mentaal voorbereid op morgen. Alleen is de dag voor mij dan toch slecht begonnen (zo ziek als nen hond (geen paniek mama alles is weer in orde) maag lag volledig in de knop.) was dus net goed beginnen ontbijten en lap gerard mocht al naar de wc spurten ( sorry voor de details). We hebben ook ons hotel voor morgen al geboekt. Ze hadden wel alleen single rooms left. Dus gaan we morgen sinds het eerst in jaren terug alleen slapen. maar ga toch eens zien of we daar geen mouw kunnen aanpassen, maar het is maar voor één nacht hé.
Meer nieuws hebben we voorlopig niet omdat we ook een dag niets hebben gedaan.
Morgen gaan we niets op de blog zetten want zitten nen god ganse dag op de bus. (benieuwd wat dat zal zijn)
De officiële dag 1 in Tanzania loopt ver ten einde. Deze morgen moesten we al 9u op om op tijd te zijn voor een lekker uitgebreid ontbijt in het hotel. Het was dus alweer een veel te korte nacht. Ik (Filip) ben niet zo een ochtendmens dus heb ik me daarna nog een lang uurtje afgelegd.
Normaal gezien zouden we morgen naar Arusha vertrekken, maar omdat de vlucht er nog wat inhangt blijven we nog een dagje langer in ons paradijselijk hotel. We hebben onze eerste uitstap en het eerste echte contact met de lokale cultuur al achter de rug. We zijn namelijk in het centrum van de stad onze bus naar Arusha gaan boeken. De rit met de taxi ernaartoe duurde een dikke 40 min en was een avontuur op zich. Volgens ons krijgen ze hier een commissie van de staat volgens hoeveel ze toeteren en hoe dicht ze op hun voorligger zijn bumper kunnen rijden. Na 5 min rijden van het hotel zagen we geen enkele toerist meer.Langs de weg was het een afwisseling van kraampjes, koterij, sloppenwijken, een paar deftige gebouwen, nog meer koterij, enz. Dar Es Salaam is echt een heel grote stad, met heel veel mensen en nog veel meer auto's, brommers, taxibrommers en bussen (of wat nen bus moet voorstellen). Een geweldige drukte die u wel wa overvalt maar we hebben onze ogen neig de kost kunnen geven. Ah, blijkbaar houden ze zich o;verdag wel aan de lichten, maar voorrang van rechts (hier links) kennen ze ni. Het is voorrang aan den eersten of die met de grootste ... auto(bus)
Aangekomen aan het busstation, overviel de drukte ons nog meer. We waren de parking nog aan het oprijden of er waren er al 3 naast de taxi aan't meestappen om de vragen waar we naartoe moesten en om ons bij hen een ticket te kopen (het zijn hier geen publieke busdiensten als ge verder dan in de stad zelf moet reizen). We voelden ons niet helemaal op ons gemak, zeker omdat de chauffeur dan ook direct zijn deur op slot deed. Toen we moesten uitstappen was het nog erger. Precies vliegen op ne stront (en wij waren niet de vliegen). Gelukkig hadden we in het hotel samen met de receptioniste aan de chauffeur uitgelegd wat we moesten hebben (want hij sprak nauwelijks engels) en heeft hij ons in het busstation direct naar een loket gebracht. Eenmaal dat ze door hebben dat ge al 'bezet' zijt, laten ze u snel gerust en zijn ze direct al veel vriendelijker. Da was toch even wennen. We waren blij om rap weer in de taxi te kunnen stappen en weer te keren naar het hotel.
Het hotel ligt binnen een soort domein langs de kust en blijkbaar zijn er hier naast een paar winkels ook nog wa kraampkes en bars met terrassen. Die hebben we dan ook vandaag uitgebreid bezocht. Deze middag lekker 'belegd broodje' op zijn afrikaans gegeten met een gans bord groentjes en frietjes en lokaal Kilimanjaro-bier. Erna kreeg Nelleke haar dipje en hebben we (na)middagdutje gedaan om erna het marktje en de winkeltjes te bezoeken (superschoon gerief da ze hier hebben van juwelen tot maskers tot ganse meubelstukken en schilderijen en kleren en....), maar we hebben ons ingehouden en nog niks gekocht. Na een adembenemende zonsondergang op de pier hebben we gegeten op het 'strand' op houten banken onder een rieten parasol met onze voeten in het zand (precies zoals in de films).
We gaan nu op tijd slapen dat we morgen wa frisser zijn dan vandaag. Nelleke ligt ondertussen al in dromenland op de kamer en ik zit hier nog in de hal, maar mijn ogen vallen alweer ver toe.
Morgen gaan we een eiland bezoeken voor de kust hier en voor de rest zien we nog wel.
We hebben al bijna 100 foto's getrokken en zullen er hier zo rap mogelijk een paar smaakmakers online zetten. Eenmaal we uit het hotel weg zijn zal het waarschijnlijk wel veel moeilijker worden om online te komen en lang genoeg online te kunnen om veel te schrijven, dus zullen onze berichten wel wat korter worden. ;-))
Groetjes uit het zwoele Tanzania van Nelleke en mij!
Amaai. Ik weet eigenlijk waar ik moet beginnen. De vlucht is heel goed verlopen. We zaten wel drie uur en een half vast in Istanbul maar nog een geluk dat ze daar een mega grote luchthaven hebben met alles erop en eraan. We hebben ons daar ook goed volgestopt met eten want het vliegtuig eten is toch niet te vreten zenne. De vlucht van Istanbul naar Dar es Salaam was wel een beetje heftig. We hebben een paar serieuze turbulenties meegemaakt maar al bij al wel een aangename vlucht. Telkens met een tv voor onze neus met een extra grote keuze aan films. We hebben ook goed geronkt op de vlucht. Alleen jammer dat we opeens moesten opstaan midden de nacht. Eenmaal geland ging de visa controle snel (we hadden onze visum al dus ik denken haha dat gaat hier snel gaan, maar nougatbollen. De valiezen werden gelost op de real african way. Traag, trager, traagst. We waren al blij dat ze mee waren. Alleen had ik mijn valies niet eens herkend. typisch. Eenmaal buiten kwam de typische Afrikaanse lucht je tegemoet. Moeilijk te beschrijven. Onze chauffeur stond te wachten in de aankomsthal. Met de naam Dermaut x 2. Dat is de eerste keer dat er iemand op mij stond te wachten met een briefje (ik weer fier als nen gieter).
We moesten wel wat wennen aan het links rijden. Maar hier in Tanzania hebben ze toch wel rare verkeersregels: rood = doorrijden en groen = voorrang verlenen aan degene die door het rood zal rijden. Logica die wij toch niet snapten. Ook wij belgen kunnen nog wat leren van de vluchtheuvels. Want ze zijn om u tegen te zeggen. Telkens je erover rijd vlieg je bijna een halve meter omhoog. Dus die kan je niet nemen aan dertig per uur. Ze zijn hier ook al vroeg wakker. Om vier uur 's morgens zagen we er hier al veel rondrijden met een mega pak vanachter op de fiets. Pak was soms groter als de fietsers. Chapeau. Eenmaal in het hotel geland. Kregen we onze kamer. Daar zat direct al een verrassingskadootje op ons te wachten. De grootste kakkerlak die we ooit hebben gezien. Mega. De man die de valiezen droeg nam dat direct met de blote handen. Ik zou daar eerder staan roepen hebben. (ge kent mij hé)
Deze morgen deed het toch pijn zenne om op te staan. Maar ik zat toch stipt aan het ontbijt. Filip wat minder stipt maar dat is nu ook weer geen verrassing. Het ontbijt is wel super bien in orde. Ons hotel is gelegen aan de kust met mega schone winkeltjes. Daarom hebben we ook beslist om hier één extra dag te blijven zodat we alles beter kunnen organiseren (en ik nog eens kan gaan shoppen) dus we vertrekken morgen niet naar Arusha maar overmorgen.
Voila dat was het tot nu toe.
groetjes uit Dar es Salaam
Nelle en Filip.
Ps: zal vanavond nog iets op de blog zetten over onze avonturen van vandaag
