Amaai. Ik weet eigenlijk waar ik moet beginnen. De vlucht is heel goed verlopen. We zaten wel drie uur en een half vast in Istanbul maar nog een geluk dat ze daar een mega grote luchthaven hebben met alles erop en eraan. We hebben ons daar ook goed volgestopt met eten want het vliegtuig eten is toch niet te vreten zenne. De vlucht van Istanbul naar Dar es Salaam was wel een beetje heftig. We hebben een paar serieuze turbulenties meegemaakt maar al bij al wel een aangename vlucht. Telkens met een tv voor onze neus met een extra grote keuze aan films. We hebben ook goed geronkt op de vlucht. Alleen jammer dat we opeens moesten opstaan midden de nacht. Eenmaal geland ging de visa controle snel (we hadden onze visum al dus ik denken haha dat gaat hier snel gaan, maar nougatbollen. De valiezen werden gelost op de real african way. Traag, trager, traagst. We waren al blij dat ze mee waren. Alleen had ik mijn valies niet eens herkend. typisch. Eenmaal buiten kwam de typische Afrikaanse lucht je tegemoet. Moeilijk te beschrijven. Onze chauffeur stond te wachten in de aankomsthal. Met de naam Dermaut x 2. Dat is de eerste keer dat er iemand op mij stond te wachten met een briefje (ik weer fier als nen gieter).
We moesten wel wat wennen aan het links rijden. Maar hier in Tanzania hebben ze toch wel rare verkeersregels: rood = doorrijden en groen = voorrang verlenen aan degene die door het rood zal rijden. Logica die wij toch niet snapten. Ook wij belgen kunnen nog wat leren van de vluchtheuvels. Want ze zijn om u tegen te zeggen. Telkens je erover rijd vlieg je bijna een halve meter omhoog. Dus die kan je niet nemen aan dertig per uur. Ze zijn hier ook al vroeg wakker. Om vier uur 's morgens zagen we er hier al veel rondrijden met een mega pak vanachter op de fiets. Pak was soms groter als de fietsers. Chapeau. Eenmaal in het hotel geland. Kregen we onze kamer. Daar zat direct al een verrassingskadootje op ons te wachten. De grootste kakkerlak die we ooit hebben gezien. Mega. De man die de valiezen droeg nam dat direct met de blote handen. Ik zou daar eerder staan roepen hebben. (ge kent mij hé)
Deze morgen deed het toch pijn zenne om op te staan. Maar ik zat toch stipt aan het ontbijt. Filip wat minder stipt maar dat is nu ook weer geen verrassing. Het ontbijt is wel super bien in orde. Ons hotel is gelegen aan de kust met mega schone winkeltjes. Daarom hebben we ook beslist om hier één extra dag te blijven zodat we alles beter kunnen organiseren (en ik nog eens kan gaan shoppen) dus we vertrekken morgen niet naar Arusha maar overmorgen.
Voila dat was het tot nu toe.
groetjes uit Dar es Salaam
Nelle en Filip.
Ps: zal vanavond nog iets op de blog zetten over onze avonturen van vandaag
Amaai. Ik weet eigenlijk waar ik moet beginnen. De vlucht is heel goed verlopen. We zaten wel drie uur en een half vast in Istanbul maar nog een geluk dat ze daar een mega grote luchthaven hebben met alles erop en eraan. We hebben ons daar ook goed volgestopt met eten want het vliegtuig eten is toch niet te vreten zenne. De vlucht van Istanbul naar Dar es Salaam was wel een beetje heftig. We hebben een paar serieuze turbulenties meegemaakt maar al bij al wel een aangename vlucht. Telkens met een tv voor onze neus met een extra grote keuze aan films. We hebben ook goed geronkt op de vlucht. Alleen jammer dat we opeens moesten opstaan midden de nacht. Eenmaal geland ging de visa controle snel (we hadden onze visum al dus ik denken haha dat gaat hier snel gaan, maar nougatbollen. De valiezen werden gelost op de real african way. Traag, trager, traagst. We waren al blij dat ze mee waren. Alleen had ik mijn valies niet eens herkend. typisch. Eenmaal buiten kwam de typische Afrikaanse lucht je tegemoet. Moeilijk te beschrijven. Onze chauffeur stond te wachten in de aankomsthal. Met de naam Dermaut x 2. Dat is de eerste keer dat er iemand op mij stond te wachten met een briefje (ik weer fier als nen gieter).
We moesten wel wat wennen aan het links rijden. Maar hier in Tanzania hebben ze toch wel rare verkeersregels: rood = doorrijden en groen = voorrang verlenen aan degene die door het rood zal rijden. Logica die wij toch niet snapten. Ook wij belgen kunnen nog wat leren van de vluchtheuvels. Want ze zijn om u tegen te zeggen. Telkens je erover rijd vlieg je bijna een halve meter omhoog. Dus die kan je niet nemen aan dertig per uur. Ze zijn hier ook al vroeg wakker. Om vier uur 's morgens zagen we er hier al veel rondrijden met een mega pak vanachter op de fiets. Pak was soms groter als de fietsers. Chapeau. Eenmaal in het hotel geland. Kregen we onze kamer. Daar zat direct al een verrassingskadootje op ons te wachten. De grootste kakkerlak die we ooit hebben gezien. Mega. De man die de valiezen droeg nam dat direct met de blote handen. Ik zou daar eerder staan roepen hebben. (ge kent mij hé)
Deze morgen deed het toch pijn zenne om op te staan. Maar ik zat toch stipt aan het ontbijt. Filip wat minder stipt maar dat is nu ook weer geen verrassing. Het ontbijt is wel super bien in orde. Ons hotel is gelegen aan de kust met mega schone winkeltjes. Daarom hebben we ook beslist om hier één extra dag te blijven zodat we alles beter kunnen organiseren (en ik nog eens kan gaan shoppen) dus we vertrekken morgen niet naar Arusha maar overmorgen.
Voila dat was het tot nu toe.
groetjes uit Dar es Salaam
Nelle en Filip.
Ps: zal vanavond nog iets op de blog zetten over onze avonturen van vandaag
ben hier nu toch nog eens. Wij willen ook graag van jullie wat nieuws horen hé. Wij houden jullie op de hoogte van onze avonturen en wij zouden ook heel graag jullie avonturen lezen in Tanzania.
Amaai de tijd gaat snel. Onze valiezen staan al klaar. Allé die van mij toch. Ik ben er in geslaagd om maar 10.98kg mee te pakken. Dat is een grote vooruitgang. We zijn nu nog bezig aan de laatste werkjes in huis. Maar alles komt goed.
De volgende keer dat jullie ons horen is vanuit Tanzania. Wij zullen proberen om zoveel mogelijk op de blog te zitten en nieuwtjes, verhalen, ... te posten zodat jullie ook een beetje met ons mee op reis kunnen gaan.
Allé ik doe hier nog wat verder. Hasta la vista en tot in Dar es Salaam en wij zien jullie graag terug op 3 augustus (of neem maar vier augustus).
Drie dikke zoenen van de avonturiers
Nelle en Filip
ps: hieronder zie je ons slagveld (ons valies materiaal)
Blijkbaar zijn er toch wel een paar geïnteresseerd in mijn spierpijn. Het volgende is dus gebeurd:
Vorig weekend zijn we naar couleur café geweest. Kon ik bijna niet meer van de pijn en had natuurlijk de dafalgan's vergeten thuis. (mooi in mijn medicijnenkoffertje) dus zijn we naar de EHBO post gegaan. Nu hoe leg je uit in het Frans dat je een spier hebt verrekt in je rechter bil (poep). Heb daar dus in mijn blote kont (had wel bikini aan oef) gelegen en heeft de verpleegster mij daar een poepmassage gegeven (het is wel weer typisch dat dat mij weer moet overkomen hé!!! een ander komt dat niet tegen!) dus ik naar de dokter en blijkbaar heb ik mijn bilspier overbelast en is ze verzuurd en nu pilletjes tegen de ontsteking.
voila hierbij mijn verhaal over mijn spierpijn.
groetjes
Nelle en Filip (die er potverdorie veel plezier in had)
Amaai de tijd gaat snel. Morgen beginnen we met onze valiezen te maken. Alle gerief ligt al klaar.
Ook het geld is al in orde. Onze dollars liggen klaar. Nu nog wegmoffelen in onze valies (handbagage). Ook onze Filip heeft niet geflipt op de malariapil. (Gelukkig stel je voor. Filip nog meer geflipt dan hij nu al is).
We gaan vanavond nog eens ten volle genieten van de boekentfeesten. Schlagerfestival ten top. Dat hebben ze niet zenne in Afrika.
Nog eens een oproep! Jullie mogen (MOETEN) zeker eens iets in ons gastenboek zetten of reageren op onze berichtjes hé. Dan weten wij ook wat jullie ervan vinden enzo hé. Altijd leuk voor ons om ook iets van jullie te vernemen hé.
Heb daarnet al mijn punten gekregen van de apotheker. Ben blijkbaar de meest voorbereide persoon die op vakantie vertrekt. Ben voorzien voor alle mogelijke kwalen (allé hoop ik toch)
groetjes
Nelle en Filip
ps: voor degene die op de hoogte waren van de spierpijn (en vooral de plaats van de spierpijn) aan de andere om te raden waar de spierpijn was: blijkbaar een zware overbelasting aan die spier. Ge ziet dat teveel rechtstaan en trappen lopen niet goed is hé.
vandaag gaan we nog eens naar de dokter voor een laatste check-up. Heb nog altijd last van mijn spieren (Sommige weten wel welke plek ik bedoel hé) en ga toch eens vragen wat ik kan doen. Filip gaat voor nog een spuit. En daarna met mijn lange waslijst naar de apotheker.
Mijn briefje voor het gerief van de valies is ook al klaar. Benieuwd of alles erop staat. Wie nog dingen weet die er niet opstaan, laat maar iets weten hé:
dag beste vrienden en vriendinnen en familie enz...
Zoals jullie al weten vertrekken wij binnenkort naar Tanzania. Om het voor ons een beetje gemakkelijker te maken, hebben we een blog gemaakt. Zo zijn we ook 100% zeker dat we niemand zijn vergeten te mailen enz.
Wij proberen zoveel mogelijk verhalen, avonturen, grapjes, foto's, ... op de blog te plaatsen. Natuurlijk alleen als we internet hebben. Ben benieuwd of we dat in de broes veel gaan tegenkomen. Nu geen nieuws is ook goed nieuws. Dus geen paniek als je ons eventjes niet hoort.
We gaan er een toffe reis van maken. Nu om jullie al even warm te maken volgende zaken gaan we zeker doen:
Safari
Zanzibar
Arusha
Dar Es Salaam
Filip gaat duiken. (Ik blijf veilig boven het water)
misschien in hutjes slapen.
enz...
Jullie kunnen vanaf nu dus alles volgen. Ook onze voorbereidingen enz.
Ben blij dat er al enkele mensen op bezoek zijn gekomen. Jullie mogen gerust ook iets posten hé in ons gastenboek of reageren op de berichten.
Vandaag hebben we niet veel voorbereid. Ben bij de buren blijven hangen in de leffe (ééntje hé). Ga straks zelfs nog met de tractor gaan rijden. Foto volgt nog.
Voila beste vrienden en co, zo weten jullie waar we naar toe gaan. Wij landen in Dar Es Salaam blijven daar twee dagen en gaan dan richting Arusha. Naar omhoog dus. Zo weten jullie al een beetje waar we ons bevinden
zoals je ziet hebben we het goed gehad op couleur café. We hebben in ieder geval onze maag al voorbereid op de Afrikaanse cuisine. Alleen ging die daar niet zo mee akkoord. De immodium ligt al klaar voor het geval
dag iedereen,
