sneller als verwacht staan er toch extra foto's online. bekijk ze maar eens.
Wij zijn hier bezig aan onze laatste dagen in Zanzibar. Het land is heel mooi, vooral heel warm en we genieten ervan met onze lange broek en t-shirt met lange mouwen. (Allemaal dankzij de moslims) vandaag is een rustdag. We gaan wel al eens gaan kijken voor onze ticketten voor de ferry en een nieuwe zwembroek gaan kopen voor Filip (Heeft hem gisteren doorgescheurd, met het gevolg dat hij in zijn blote poep op het strand zat) en daarna nog wat rondslenteren.
Morgen gaan we naar prison island gaan snorkelen en zonnen (daar mag je wel half naakt lopen) en daarna de dag erop valies pakken en terug huiswaarts.
we zitten hier nu al een uur en een half te wachten op ons eten dus hopelijk krijgen we hier snel eten.
Dag vriendjes en vriendinnetjes in het verre Belgie ( vind de knop van twee puntjes niet terug)
We zijn goed en wel aangekomen in Zanzibar. De ferrytrip was heel vlot en goed. Maar daarover straks meer. eerst onze avonturen van onze busrit. de bus vertrok stipt om 10 voor 6 dus wij al opgelucht want we wouden onze ferry nog halen naar zanzibar. maar ons geluk was van heel korte duur. eenmaal aangekomen in moshi, bleef de bus zonder enige reden staan. mensen gingen snel naar de bus kijken en opeens stonden er wel 10 man naar het wiel te staren. wij ons nog steeds van geen kwaad bewust en bleven dus maar zitten. opeens moest iedereen van de bus en nog steeds geen enkele informatie. gelukkig ging er een vrouw die ook bij ons zat in het kantoor van haar oren gaan maken om toch enige info te onfrutselen. bleek dat de remmen stuk waren en dat de chauffeur niet meer met de bus wou rijden ( nog een voordeel dat we een plichtsbewuste chauffeur hadden) Blijkbaar ging er om 08.20 een nieuwe bus aankomen. maar opnieuw geen enkele bus te bekennen. de latere bussen reden weg en de mensen maar lachen met ons. nu we moesten onze ticketten afgeven en blijkbaar moesten we zelf in het kantoor een nieuwe plaats gaan aanvragen. Het was een mierennest om daar binnen te geraken laat wedden nieuwe ticketten bemachtigen. Na enig elleboogwerk van mijzelf ( was trots op wat ik had bereikt) had ik toch twee nieuwe plaatsen kunnen bemachtigen> We werden direct van de eerste plaats naar de laatste plaats gezet. Nu ja we hadden een bus dus niet zagen. aan de eerste stop zagen we de bus die voor ons was vertrokken ( waar ze met ons zaten te lachen) in panne staan langs de weg. Dus we hebben maar eens goed terug gelachen. wie laatst lacht best lacht. Na negen zware uren op de snikhete bus ( zonder airco, met saaie overgeacteerde Tanzaniaanse films en twee gratis drankjes later) kwamen we eindelijk terug aan in Dar. Ferry was al riebedebie dus moesten terug een hotel zoeken ( gelukkig zat er naast ons iemand, wiers oom een hotel had dus logement hadden we al gevonden) Direct werden we weer aangeklamd door enkele mensen dus ik frank of ik ben direct gezegd laat mij gerust en ik zoek het wel uit. met de taxi naar het hotel, soepje eten en bed in want we waren pomp af en 's morgens moesten we weer vroeg op voor de ferry ( maar dat is niet gelukt) Een taxichauffeur gevonden die ons kon brengen naar de ferry, maar de zak had ons aan het verkeerde station afgezet, want wouden geen 10 000 shilling betalen want normaal is het maar 5000 shilling. Dus de politie ons geholpen naar het juiste station met opnieuw een taxi 5000 shilling dus waren op het einde toch 10 000 shilling kwijt. maar was wel heel vriendelijke chauffeur want die heeft ons op de veiligste ferry gezet. eerste klasse gekozen ( gelukkig maar want was snikheet op de boot en hadden airco en film: chronicles of narnia) Opeens schoot iedereen naar de kant en daar lag er een lijk van de bootramp te dobberen op zee. Heel griezelig om te zien. Maar blijkbaar hadden ze op de vorige tochten 8 a 9 lijken zien dobberen. was blij dat ik het niet heb gezien! eenmaal aangekomen in Zanzibar moesten we opnieuw door de immigratiedienst. paspoort voor gele koorts moeten tonen en dan eindelijk binnen. Na nog geen drie seconden werd onze plastiekzak uit ons handen getrokken want dat mag je blijkbaar niet invoeren. wij al geen zin meer om op vakantie te gaan, weer lastig gevallen langs alle kanten. Onder mijn voeten gekregen omdat ik topje met spaghettibandjes droeg want het is ramadan. Wat kan mij dat nu schelen of dat het nu ramadan is of niet. Nu allebei zo kwaad dat we geen taxi meer wouden nemen en dan maar te voet gegaan. gelukkig weer iemand die ons de weg wou tonen. In het hotel lag in onze kamer een briefje klaar met regels die we moeten volgen voor de ramadan. niet eten en drinken op straat, geen short dragen, schouders bedekken, er stond nog net niet een hoofddoek dragen. hebben toen ook een toer gedaan in de stad (met spaghettibandjes want het is hier om dood te vallen van de warmte, foert!!!!) hebben de hele stad gezien en nog iets gevonden om te eten want alles is hier toe!!! Vandaag zijn we veranderd van hotel want was heel dat systeem van wat mag en niet mag grondig beu!! beter hotel gevonden en we hebben vandaag de spice toer gedaan. heel veel bijgeleerd over van alles en deze middag naar een prachtig strand gegaan met wit zand en blauw azuur water. net als in de films
nu ga jullie laten want tijd is om op pc volgende verhalen volgen morgen
dikke zoen Nelle en filip
ps rest van de foto's volgt eenmaal als we terug thuis zijn
We hebben net afscheid genomen van onze Tanzaniaanse vrienden. Met pijn in het hart hebben we salut gezegd. De tranen kwamen toch even piepen.
We hebben met hen een ongelofelijke tijd beleefd. Een prachtige safari gehad. Ze hebben ons hier met alles geholpen. Buskaartjes kopen, hotels boeken hier en in Zanzibar, enz. We zullen ze heel hard missen.. dus met spijt in het hart hebben we salut gezegd.
Dus we drinken nu onze laatste Safari in Arusha, voor we aan onze trip beginnen richting Dar es Salaam en Zanzibar. Dus morgen zullen jullie niets van ons horen maar hopelijk overmorgen wel.
Hebben hier net via de telefoon reclame gemaakt voor het bedrijfje van de Siya en Joseph, dus hopelijk is het gelukt
groetjes en lala salama
Nelle en Filip
ps: Joseph en Siya we will miss you very much. Thanks for everything. You've helped us a lot. And we wouldn't have had this experience without you. So once again asante sana and see you again in belgium or back in Tanzania.
Hier zijn we nog eens. Straks zetten we er nog foto's op van de afgelopen dagen.
Na enkele dagen bedrust wegens maag - en darmproblemen ben ik eindelijk terug op de been zonder het extra rennen naar het toilet. We hebben toch al onze moed samengeraapt om Arusha te gaan verkennen, en hebben toch nog enkele mooie plaatsjes ontdekt. Vooral het via via café viel ons sterk in de smaak. Het enige grote nadeel van ons hotel was dat we omringd waren door moskees. Drie in het totaal dus de gebeden vlogen ons om de oren en dat op uren die niet zouden mogen Om vijf uur stipt begonnen de gebeden. en om 23.00 nog een paar keer. Het is ramadam momenteel en dat beloofd voor zanzibar want daar zijn ze allemaal moslims. Nu ja wat doe je eraan. Met dat ik beter was hebben we toch besloten om het dorp te bezoeken. Gelukkiglijk stond Siya (onze gids van de safari) paraat en stelde hij voor om ons te voeren naar het dorp. Want hij wou ook zeker zijn of alles goed was daar om ons daar te droppen. We hebben het echte Afrika dan toch eens kunnen proeven. We kwamen toe in de lodge waar de eigenaar op ons stond te wachten. We kregen een kamer toegewezen en die zag er al bij al nog héél goed uit. Douche, wc, wasbak en twee bedden. Maar toen kwam het addertje vanonder het gras piepen. De boiler of zoiets was stuk dus geen water. We kregen wel direct twee emmers ter beschikking om ons mee te wassen en het wc door te spoelen. We konden niet eten in de lodge en moesten daarvoor een wandeling van twintig minuten maken en dat berg op en berg af. zware beproeving dus. Eenmaal aangekomen bij het "restaurant" stonden er twee vrouwen klaar met een big smile om ons te begroeten. We kregen direct verse warme melk voorgeschoteld en toen zijn we op verkenning gegaan in het dorp. Prachtige natuur, heel vriendelijke mensen en overal hoorden we mzungu = bleekscheten, wij waren de attractie van het dorp. iedereen riep achter ons. Ze kwamen nog net niet aan ons. Terug in het restaurant kregen we een lekkere maaltijd aangeboden: vlees met heerlijke saus, rijst, frietjes, en spinazie (die Filip heeft overgeslaan). Nu weten we ook waarom ze zoveel eten maken. Ze willen dat hun gasten niets te kort komen en hebben daar ook schrik van en daarom geven ze teveel en de overschot eten ze zelf op. Maar soms moeten ze van hetzelfde eten nog met 6 man eten, wat wel veel is want er is wel over maar niet genoeg om een heel gezin mee te voeden, maar ja dan eten wij maar wat minder. Na het eten zijn we terug naar de lodge gegaan en hebben we genoten van de voetbal. Hilarisch om te zien. als er eindelijk een goal werd gemaakt stond heel het dorp ( de enige plaats met tv was de lodge en alle leden van het dorp kwamen daar naar de tv zien) te springen en te dansen. We zagen het niet zitten om nog eens de wandeling te maken voor het eten en hebben dus in het hotel gegeten. We kregen boterhammen waar je een heel leger mee eten kon geven. We hadden een pot choco gekocht en ik moet zeggen na al de eitjes die we al hebben gegeten deed het eens deugd om een boke met choco te eten. vroeg onder de wol want we waren alle twee pomp af. Vanmorgen waren we vroeg wakker. Slecht geslapen want de bedden waren keihard maar ja. gaan ontbijten en dan zijn we de school gaan bezichtigen. Ja jongens dat is iets anders zulle dan de kadeekes. Wij mogen blij zijn met alle materiaal enz die we hebben. De klassen zagen er verschrikkelijk uit. Iedere klas bestond uit minstens 30 leerlingen en de meeste waren klassen met 44 à 50 lln. en dat is nog ok zei de leerkracht. Maar er heerst wel een discipline. Als de juf binnenkomt staat iedereen recht en beginnen ze een versje op te zeggen. Ze staan recht en iedereen is daar stil als de leerkracht spreekt. Chapeau. het enige die in de klas hangt en staat is een oud bord en banken en voor de rest niets. De kinderen moeten per drie aan een bank. schrijfgerief hebben ze nauwelijks en schriften vallen bijna uit elkaar. de kinderen hebben gezongen voor ons en gedanst. Super schattig heb foto's en filmpjes gemaakt. Je moet maar eens kijken. was heel blij om dat ook eens mee te maken. Zo zie je de andere kant ook eens. Vond het wel een beetje erg want de leerkracht zei dat er geen eten was voor de kinderen vandaag. Dus ze zaten van 8 uur 's morgens tot 8 uur 's avonds op de schoolbanken zonder eten. Ocharme de sloebers. De kinderen riepen nog eens op ons voor we vertrokken en zwaaiden als zotten. Super schattig. Nadien zijn we terug gaan eten, maar moesten eerst een grote wandeling maken voor we daar kwamen. Maar ja we hadden ons eten verdient na de lange wandeling. De man reed met een oude peugeot van 35 jaar over de hobbelige wegen. Vriendelijke man en altijd aan het lachen. Hij deed mij wat denken aan mijn grootvader alleen in het zwart dan. Nu zitten we op de kamer (eindelijk eens niet naast een moskee) en hebben gratis internet dus het kan niet beter. Vanavond nemen we afscheid van onze vrienden en morgenvroeg moeten we om 05.10 vertrekken naar de bus want morgen gaan we terug naar Dar-es-Salaam en vanaf daar met de boot naar Zanzibar (we zullen heel voorzichtig zijn en goed kijken naar de bootmaatschappijen dat we zeker een veilige uitkiezen) dus de volgende keer hoor je van ons vanuit Stone Town in Zanzibar.
groetjes
Nelle en Filipo (filip zijnen nieuwe naam)
ps: Ellen bedankt voor de reactie. Probleem is dat Filip niet zo goed overweg kan met de kodak en ik dus meestal de foto's trek maar zal het hem zeggen dat hij het dringend moet leren en wat foto's van mij moet trekken
Hier zijn we nog eens. Hier vind je onze eerste foto's van een hele reeks dus bereid je mentaal al maar voor. er zijn er in totaal ongeveer 1000 dus hier komen de eerste 400
geniet ervan. Wij hebben er in ieder geval van genoten om al de beestjes te zien.
groetjes
Nelle en Filip
ps: zelfde als vorige keer: gewoon op de link klikken
Hier zijn we terug. Ik kan eindelijk met de laptop op het internet dus hou je maar al vast voor de honderden foto's die we naar jullie hoofd zullen zwieren.
Ook volgen de volgende verslagen van de safari.
blijkbaar kun je niet knippen en plakken dus zal het als bijlage bijvoegen want heb niet veel zin omdat hier allemaal over te typen.
Hier zijn we eindelijk terug van Safari. Zoals jullie al wisten zaten we niet op de boot naar Zanzibar, maar zaten we op dat moment in de serengeti. We hebben een ongelofelijke safari achter de rug, met twee ongelofelijke mensen; Siya en Gregory, onze gids/chauffeur en onze kok. Voor 8 dagen en 7 nachten hebben zij ons naar heel wat mooie prachtige plekjes gebracht.
hier volgt verslag van Arusha National Park; ANP
We waren al vroeg uit de veren. vol zenuwen zijn we gaan ontbijten. rap onze valiezen gemaakt (opeens stonden we in het donker want de elektriciteit was uitgevallen maar de receptioniste zei ok yes that's normal. en stonden we stipt om 10 voor 9 te wachten op onze gids. het wachten kon beginnen ( ja Afrikanen zijn GEEN stipte vogels) Om kwart over negen of beter half tien kwam onze gids afgewandeld. Onze jeep stond al klaar. Na een korte kennismaking ( onze gids heet Siya makkelijk te onthouden denk aan het engelse see ya) konden ze vertrekken. eerst onze lunchpakketten ophalen in bar Baristo. Ondertussen werden wij weer lastig gevallen door vijf verkopers ( man die werken op mijn zenuwen, maar kalm blijven is de boodschap) Toen zijn we vertrokken. De gids gaf ondertussen uitleg over de gebouwen die we tegenkwamen. We zijn langs het Internationaal tribunaal voor de genocide in Ruanda gepasseerd. impressionant gebouw en ook regeringsgebouwen en de kliniek zijn we gepasseerd ( als ge dat ziet heb je geen zin om ziek te worden) Langs zandwegen richting ANP. We zijn een koffieplantage gepasseerd en hebben enkele foto's getrokken (zie binnenkort). Eenmaal aangekomen in het park zagen we direct een kudde zebra's. Wij direct oh zie zebra's en direct foto's getrokken gelijk nen halve zot (precies Japanners), Eenmaal binnen viel onze mond direct open zo'n mooi park. prachtige natuur en bloemen. We waanden ons net in het paradijs ( ik Eva en Filip Adam, alleen de appels ontbraken nog) We hebben veel dieren gezien zoals zebra's, waterbucks, redback bucks (geen idee wat het Nederlandse woord is) Pumba het varken (van in de Lion King) en familie. Pumba zat heel graag achter de vrouwtjes. En we hebben de waterbucks tikkertje zien spelen. Toen zagen we giraffen in de verte ( ze zijn nochtans groot maar in de verte moeilijk te spotten< ( zie foto zoek de giraffen) Het waren Masai giraffen ze passen zich aan aan hun omgeving qua kleur. Hun grootste vijanden zijn de stropers die hun doden voor hun vel en vlees. we zagen ook dick dicks schattige kleine antilopen, je zou ze zo willen knuffelen. ook de bavianen waren van de partij. ze zaten met velen in de boom te eten. Die apen zijn precies altijd boos, zo kwaad dat die altijd kijken en ik maar denken dat ik kwaad kon kijken, kan er nog iets van leren (voor volgend schooljaar dan, de baviaanblik) We zagen ook een little honey eater, zo'n schoon vogeltje, zie foto van vogel met groene pluimen en rood aan het hoofd. verder hebben we wit zwarte gibbonaapjes gezien, ook rara in een boom. leuk om hen bezig te zien. 's middags zijn we gestopt op de schoonste picknickplaats ter wereld, hoog op een berg met het schoonste uitzicht, dan zijn we nog naar de krater gereden die is 350 km2 groot ( op qwerty bord weet ik de vierkante niet staan) daarna zijn we richting slaapplaats gereden, onze tent stond al klaar en onze kok Gregory was al volop aan het koken, hij blijft de volgende dagen bij ons om te kokkerellen. Toffe pee en hij kan super lekker koken mmmmmm...... Kijk al uit naar het eten van morgen. 's avonds hebben we nog wat nagepraat plots stond de baas van de camping bij ons om te melden dat we nog niet geregistreerd waren en nog moesten betalen. Dus wij mee onderhandelen, want we hadden geen zin om buiten te slapen. hebben alles kunnen regelen ( wist alleen dat je altijd je rechterhand moet geven ipv je linker) en zijn laat maar voldaan in de slaapzak gekropen. Voelden ons veilig want er liepen drie bewakers rond met een serieus wapen. Opeens hadden enkele zotte afrikanen het in hun bolletje gekregen om nog reclame te maken voor de katholieke kerk en dat van half 12 tot 1 a 2 uur. zotten zijn het en daarna is er nog een hand voor twee uur beginnen blaffen en dan Flip was in een colere geschoten maar er was weinig aan te doen.
Lala Salama en tot morgen
voila dat was het verslag voor dag 1, morgen volgt de rest want moeten alles overtypen en met dat qwerty spel hier gaat dat niet vooruit.
groetjes Nelle en Filip
ps: moet weer naar de wc (Zit al een paar dagen met den diarree sorry voor de info maar dat hoort er ook bij)
Op vraag van Nelle en Filip zet ik volgend bericht op de Blog, omdat ze nogal veel telefoons en SMS en krijgen van ongeruste mensen, en dan niet steeds in staat zijn terug te bellen.
Ze zijn dus veilig ergens anders op toer in TANZANIA.
Ze danken iedereen voor hun bezorgdheid, maar zijn OK, en vragen dus hierover niet meer te SMS en en te bellen.
Zo gauw als mogelijk volgt meer nieuws van hen op de blog.
We zijn gisteren moe aangekomen in Arusha.NA een lange, vermoeiende, overvolle busrit van 12 uur waren we in Arusha. Ja het bewijs was nogmaals gegeven dat Afrikanen toch geen stipte vogels zijn, behalve dan onze taxichauffeur. Die stond stipt om vijf voor zes aan ons hotel. Na een drukke rit naar het busstation stond ons daar de schrik van ons leven te wachten. Tussen honderden (misschien wel duizenden) mensen moesten wij onze weg vinden in het mierennest. Gelukkiglijk week de chauffeur geen seconde van onze zijde en konden we dankzij hem de bus vinden. We moesten daar zeker om 6.30 zijn dus die al in paniek want het was al 6.35 door de wirwar van mensen die aan onze mouw trokken voor ons nog een busrit te verkopen kwamen we eindelijk aan onze bus. Er werd ons gezegd dat het een luxebus was met airco en toilet plus plaats vooraan. We hebben twaalf uur gezocht achter de airco, toilet was al zeker niet te vinden luxe nog minder en we zaten achteraan. Wat later wel een voordeel bleek te zijn want ik had denk ik in mijn broek geplast van de schrik. De buschauffeur reed als een halve zot. Soms vloog hij over vluchtheuvels waardoor we ver tegen het plafond zaten met ons hoofd. We zaten tegen elkaar geplakt op een stoeletje die speciaal ontworpen was voor mensen met annorexia. dus ik val al zeker niet onder deze categorie. Om de drie uur stopte de chauffeur voor tien min. om te plassen. De eerste stop lag de chauffeur al onder de bus met zijn materiaal om alles nog eens vast te vijzen. Dus ik nog meer schrik. Gelukkig hadden we boterhammen en choco mee. Al die mensen jaloers naar ons bokes aan het zien. De tweede stop was wat beter, heb daar de afrikaanse toiletten ontdekt. geen toiletpapier, gat in de grond en emmer water om door te spoelen. Gelukkig weer voorzien van al het nodige. Op de bus hebben we contact opgenomen met Vincent (dank u Wannes ge hebt nog nen goeien van ons te goed) en die had iemand geregeld om ons op te halen. Filip was daar tegen maar éénmaal aangekomen in Arusha was hij mij toch dankbaar dat ik dat had gedaan. Eerst naar ons hotel. Nu weten we ook eens hoe gevangenen zich voelen in een kleine cel. Amaai. Maar ja we hadden een bed en dat was het voornaamste. Gisterenavond hebben we ook onze safari en rest van de reis voorbereid. Joseph onze gids hier die ons stond op te wachten (heel organisatorisch persoon) heeft de rest van onze reis helpen voorbereiden. Nu vanaf morgen zullen we waarschijnlijk elf dagen niet meer op de blog kunnen. Maar om jullie toch even jaloers te maken hier komt onze planning: 15/7: Safari Arusha National park 16/7 --> 17/7: Safari: Tarangire National Park 18/7: Safari Lake Manyara 19/7 --> 20/7 safari Serengeti 21/7: Ngorongoro Crater safari 22/7 safari Lake Eyasi (jagen met de bosjesmannen) 23/7 --> 27/7: leven in een dorp tussen de mensen echt Afrika beleven met slapen in tent. 28/7 -->01/7 : Zanzibar 2/7: terug naar huis vertrekken.
Voila zo ziet onze planning eruit. We houden per dag wel alles bij in een schriftje zodat als we weer op het internet kunnen alles kunnen vertellen aan jullie. Plus foto's natuurlijk straks probeer ik nog enkele foto's teposten
groetjes nelle en filip
ps Daphne we hebben al een simkaart om hier te bellen we geven die dan aan jou. ps 2: vriendelijk zijn ze hier ook niet in het hotel. ps 3: om de Frans wat blij te maken het is hier koud vandaag en overtrokken. Dus dikke pull aan en straks regenjas denk ik.
