Vandaag moet er een enorme staking zijn in Peru omwille van de lonen e.d. Daarom extra vroeg op om aan de blokkades te ontsnappen (3u30). Ontbijt om 4 uur en we zien dat zelfs het eten in de jungle wordt gemaakt bij kaarslicht! De boot om 4u30 en dan weer het busje in naar de luchthaven van Puerto Maldonado om naar Cusco te vliegen. Daar 5 uur moeten wachten, niks te beleven. 10 meter buiten de luchthaven zou het onveilig zijn, dus daar blijven we dan ook weg. Aangekomen in Cusco worden we met een busje van Intrepid naar het hotel gebracht. Van de staking is niet veel meer te zien, veel politie op straat en rotsen in het midden van de weg waarrond het busje moet slalommen. Voor het eerst een warme douche! Uitleg over de stad en het programma van morgen, de Sacred Valley. Cocathee gedronken, die zou moeten helpen tegen hoogteziekte, maar daar hebben we voorlopig nog geen last van. Cusco by night (allez, het is donker om 6 uur). Vanaf hier begint de Inca cultuur echt een grote rol te spelen en zichtbaar te worden: muren, beelden, de klederdracht, rituelen, ... Weer vroeg bed in om wat bij te slapen (wat Nele al niet meer lukt, haar biologische klok heeft zich al aangepast...).
Om 5u opgestaan om de bus naar luchthaven van Lima te nemen. We vliegen naar Cusco, een stad gelegen op 3300m. Coca snoepjes tegen hoogteziekte gekocht, echt niet te eten. Edward, onze gids, noemt ons al zijn "chicas" en we zijn ook te weten gekomen dat we met 10 leerkrachten zijn. In Cusco vliegen we verder naar Puerto Maldonado, om aan onze jungletocht te beginnen. De tropische hitte valt onmiddellijk op ons bij aankomst. Wat een verschil met Lima, palmbomen, landingsbaan in het midden van de jungle, een veredelde bungalow als luchthavengebouw... Busje in, bagage bovenop en een hobbelige rit naar de plaats waar een bootje "kano" wacht. Een boottocht van 2 uur brengt ons naar de lodge "Explorers Inn". Onderweg zien we goudzoekers en spelende kinderen in de rivier "Madre de Dios". We krijgen een ecologische bungalow midden in de jungle, zonder elektriciteit, kaarsen als verlichting, koud water en muskietennet dat niet zo goed helpt want Leen vooral staat vol muggenbeten! Hopelijk werken de malariapillen! De omgeving is prachtig, papegaaien en prachtige vogels zijn te horen op de achtergrond. Een avondlijke boottocht volgt met een zoektocht naar kaaimannen. We hebben er enkele kleintjes gezien en ook een soort reuzemarmot of capibaras. 5 mimuten stilte in de boot om te luisteren naar vogels, kikkers en insecten en .. Nele haar maag! Een babytarantula op het pad voor onze bungalow sluit de avond af!
Groetjes en bedankt voor de reacties, echt fijn om te lezen!
We hebben nog wat mooie plekjes gevonden in Lima. Sfeervol was het ook met een carnavalstoet en de presidentiële parade. Daar bovenop nog een zonnetje en blauwe lucht en een paar 'locals' om mee te babbelen en de voormiddag was zo om. De groepsleider Edward uit Cusco stond ons op te wachten en onze vermoedens over de samenstelling van de groep werden bevestigd: allemaal vrouwen. Een deel uit Ierland, een Engelse, een Australische en een Amerikaanse. Even kennismaken, een kerk en de catacomben bezoeken en nu gaan we ons bed opzoeken. Dat zal deugd doen na 2 nachten zonder slaap... Voorlopig lukt het ons niet om de foto's erop te zetten. Nu 2 dagen de Amazon Jumgle in en dan laten we nog wel iets weten!
Vroeg, heel vroeg 's morgens komen we aan in Lima. Aan onze linkerzijde waren we getuige van een mooie zonsopgang. De taxirit richting downtown Lima was minder idyllisch. We hebben natuurlijk nog niet veel gezien, maar de eerste indrukken zijn: somber, vuil, arm en vervallen. Na de oriention walk straks zullen we wel meer kunnen vertellen... We hebben ook voor het eerst een blik kunnen werpen op de groepslijst. Wij denken. allemaal vrouwen! Merinda, Noreen, Kirsten, Mairead, Mary, Paula, Rachel en Anna. Groepsleider Edward zal de handen vol hebben
Straks of later meer... We zullen ook proberen wat foto's toe te voegen. Nog even melden dat Nele met haar gsm hier niks kan aanvangen (Leen gelukkig wel) dus via die weg zal je van haar niet veel horen.
Tegen 8u in Zaventem gearriveerd... En een uur later ging Leen al een eerste keer 'af' De metaaldetector was alvast gevoelig voor haar charmes... Jammer dat de fouillering door een vrouw moest gebeuren, anders had ze misschien in Zaventem al de liefde gevonden! Na een lange vlucht naar JFK (zonder video: kiezen wij volgende keer nog wel voor American Airlines??? Jawel, voor de licht verwijfde steward met meche in het blonde haar ) komen we aan, en mogen we nog eens door de veiligheidscontrole. Net iets anders toch dan in Zaventem... De eerste Amerikaan met wie Nele in contact kwam, leek ons eerder een Pakistaan, maar dat zullen we door de vingers zien. Vervelender was dat haar vingerafdrukken, zowel links als rechts, niet wilden 'pakken' op het toestel, en als er dan ook nog een foto moet genomen worden met een webcam blokkeert het systeem helemaal... Leen vindt dat allemaal zo grappig dat ze beslist om snel stiekem een foto te nemen van het eerste 'verhaal'. Ze beseft echter te laat dat ze daaarmee zelf voor het tweede verhaal zorgt... want foto's van de douane daar kunnen ze in de VS niet mee lachen... en Leen mee 'naar achter'... 'Don't do it again, Miss!!!' Dan maar opnieuw aanschuiven, bij een 'echte' Amerikaan. een goodlooking, vlotte en goedlachse 'neger' (in de best mogelijke betekenis van het woord) die zijn ogen ten hemel slaat als hij hoort dat we niet blijven. ' Just passing through, Sir': 'You don't know what you're missing!' Nog niet, nee, nog niet... De volgende controleur reageert minstens even verwonderd: 'To Lima? Do you speak Spanish?' 'No, we don't.' (hoofdschuddend:) 'Then what the hell are you going to do there???' Tja, we zin wel... we hebben altijd nog het beduimelde want veel gebruikte woordenboekje van Filip! Na lang (9 uur) wachten op de volgende vlucht vertekken we richting Lima. Dit keer wel video, keuze zelfs uit 32 films, videogames, series en... En half slapend gaan we dag twee in.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
) komen we aan, en mogen we nog eens door de veiligheidscontrole. Net iets anders toch dan in Zaventem... De eerste Amerikaan met wie Nele in contact kwam, leek ons eerder een Pakistaan, maar dat zullen we door de vingers zien. Vervelender was dat haar vingerafdrukken, zowel links als rechts, niet wilden 'pakken' op het toestel, en als er dan ook nog een foto moet genomen worden met een webcam blokkeert het systeem helemaal... Leen vindt dat allemaal zo grappig dat ze beslist om snel stiekem een foto te nemen van het eerste 'verhaal'. Ze beseft echter te laat dat ze daaarmee zelf voor het tweede verhaal zorgt... want foto's van de douane daar kunnen ze in de VS niet mee lachen... en Leen mee 'naar achter'... 'Don't do it again, Miss!!!' Dan maar opnieuw aanschuiven, bij een 'echte' Amerikaan. een goodlooking, vlotte en goedlachse 'neger' (in de best mogelijke betekenis van het woord) die zijn ogen ten hemel slaat als hij hoort dat we niet blijven. ' Just passing through, Sir': 'You don't know what you're missing!' Nog niet, nee, nog niet...
