Ik ben net begonnen met het boek 'De Melkweg'. De illustratie op de omslag geeft me een beetje schrik omdat er ook op de achterflap staat dat het gaat over drie kindjes (die volgens mij rond de 8 à 10 jaar zijn) die hun vakantie doorbrengen op een muurtje en naar de mensen kijken. Mijn angst werd nog groter toen ik in het boek begon te lezen want daar was een groot deel van het boek ( wat ik er al van heb gelezen) gewijd aan de drie kinderen die zitten op een muur zitten naast een loods en dat hun clubhuis noemden. Elke dag komt er ook een vrouwtje voorbij met haar hondje, de kinderen hebben haar Nancy Sinatra en Jeckyll genoemd. De schrijver, Bart Moeyaert, waar ik nog nooit van heb gehoord is duidelijk niet zonder reden onbekend.
De gebeurtenissen lijken me wel echt maar wel dan dat het in verleden is gebeurt. Ik gok zo rond de 50 jaar geleden want wie laat zijn kinderen nog onbeschermd in de stad een hele dag alleen en in het tijdperk van de Gsm, de computer, playstation, X-Box en ga zo maar door een hele dag doorbrengen al zittend op een muurtje? Ik zou het alvast nooit in mijn leven doen. Ik heb wel al verhalen van mijn grootvader gehoord maar op een muurtje zitten had hij toch nooit gedaan naar mijn weten maar hij liep wel een hele dag rond in Balen. Wat wel niet klopt met mijn tijdsinschatting is dat er 50 jaar geleden nog geen immigranten waren naar mijn weten.
De karakters zijn volgens mij levensecht maar hebben wel allemaal rare namen. De enige personen die ik sympathiek vind tot nu toe zijn Oskar en zijn papa. Tot nu toe ben ik nog wel nergens mee in getrokken, geen gebeurtenis in het verhalen kon me raken tot nu toen.
In deze leesautobiografie ga ik een kijk geven op de boeken die ik in mijn leven al gelezen heb of al aan me zijn voorgelezen.
In mijn eerste contacten met boeken kon ik de boeken nog niet zelf lezen, dus werden ze aan mij voorgelezen door mijn ouders of grootouders. Het eerste boek dat ik zelf had gelezen was een boekje dat al lang ergen Ops op zolder ligt en we van school meekregen met elke week een nieuwe pagina waar de bladzijden volgedrukt stonden met alleen woorden die we tot dan toe al konden lezen. In de basisschool las ik vooral boeken van 'Dolfje Weerwolfje', die ik altijd bij de bib uitleende wanneer we er om de twee weken naar toe gingen met de school.
Sinds mijn twaalfde ben ik vooral spannendere boeken gaan lezen maar ook af en toe een strip. De spannende boeken die ik nu lees, boeken van vooral Dan Brown, vind ik persoonlijk interessanter als ze feiten bevatten. Fantasyverhalen zoals 'Harry Potter' of 'Lord of the Rings' spreken me niet echt aan. Mijn top 3 van boeken zijn 'De Da Vinci Code', 'het Bernini Misterie' en 'Cancellara'. Die laatste omdat ik de wielerwereld wel interessant vind en dan zeker van zo'n topper. Het volgende boek dat ik ga lezen is waarschijnlijk 'Inferno', van Dan Brown. Die boeken van Dan Brown ben ik beginnen te lezen deels door mijn papa en deels doordat ik een boek moest lezen voor Nederlands en ik toen voor de Da Vinci code koos. Nu kom ik niet meer in de bib omdat we vooral onze boeken kopen in de winkel i.p.v. ze te gaan huren in de bib of kies ik er één uit onze boekencollectie.
Als ik boeken lees is dat enkel op vakantie of als ik er een moet lezen. Als ik er een moet lezen verkies ik dat boek 's avonds te lezen op mijn kamer zodat ik alleen en in alle rust het boek kan lezen. Op vakantie lees ik vooral overdag aan het zwembad om de tijd te doden. Als ik een boek echt interessant vind heb ik geen besef van tijd tot ik toevallig op een klok kijk en weet dat ik te laat ga zijn of iets in die aard. Meestal weet ik na ongeveer 30 blz. of een boek al dan niet de moeite waard is. De enige keren dat ik over een boek praat is tijdens een boekbespreking en dan vertel ik het slot niet om er spanning in te houden.
