Dit is mijn verhaal over de evolutie die plaats vindt van verborgen naturist tot een naturist die ervoor uitkomt graag naakt te zijn.Ik tracht mijn ervaringen te beschrijven en onderwerpen aan te snijden die verband houden met natuurlijk naakt zonder dit te banaliseren door erotiserende plaatjes te plaatsen.
Beste lezer
Ik kan mij wel inbeelden dat u zich onmiddellijk vragen stelt bij de titel, daarom zal ik het even verduidelijken.
Naturist spreekt voor zich, ik hou er namelijk van om naakt te zijn en probeer dit dan ook zo vaak mogelijk. Ik vind het heerlijk om lekker naakt in de natuur te zijn of gewoon thuis.
Wat heeft het verborgen er dan mee te maken? Het woord verborgen heeft twee redenen die beide heel belangrijk zijn en het woord verduidelijken: de eerste reden is dat niemand in mijn omgeving weet dat ik naturist ben, mijn familie niet, mijn vrienden en kennissen niet, alleen mijn vriendin weet dat ik het wel fijn vind om naakt te zijn maar dit bevalt haar niet heel erg. Daarom dat ik dan ook probeer haar er zo weinig mogelijk mee te confronteren. Ik heb echt angst dat iemand in mijn omgeving mijn verborgen wereld ontdekt maar anderzijds verlang ik er enorm naar om mijn passie met iemand te kunnen delen, zowel actief als passief. Ik hou ervan om mijn ervaringen te delen en die van anderen te vernemen. Vandaar misschien ook dat ik deze blog start en dat ik reeds eerder actief was op fora. Om mijn hart eens te kunnen luchten.
De tweede reden is dat ik soms heel inventief moet zijn om toch maar naakt van het zonnetje te kunnen genieten. Zo heb ik op mijn terrasje van mijn flat een hele constructie van handdoeken en een matras om toch maar afgeschermd van de buren mijn ding te doen. Ik hou er niet van om mensen te confronteren met een naakte man (ik ben helemaal geen exhibitionist) op plaatsen waar ze het minst verwachten. Niet dat ik er problemen mee heb om naakt te zijn in bijzijn van anderen, zo ga ik (graag) naar de sauna en ben ik het al jaren gewoon om samen met de ploegmakkers te douchen. Maar ook als ik een plaats buiten mijn flatje zoek probeer ik iets te vinden waar er zo weinig mogelijk mensen last van hebben. Dan zal je wel zeggen: ga dan naar een naaktstrand of zo, en daar heb je dan gedeeltelijk gelijk in maar dan maak ik me wel de bedenking dat ik dan minsten anderhalf uur moet rijden heen en dan nog eens terug en dat als je maar drie uurtjes de tijd hebt of zo. Daarom verkies ik om een rustig plekje te zoeken naast een rivier of een kanaaltje.
Waarom deze blog? Ik heb het reeds aangehaald, ik hou ervan om mijn ervaringen met mensen te delen. Ik hoop ook via deze weg mensen te helpen die zich in gelijkaardige situaties bevinden. Maar vooral: ik kan hier mijn verhaal kwijt. Ik zou het dan ook heel tof vinden als jullie, lezers een reactie zouden plaatsen en vragen staat vrij!
Veel leespret!
21-06-2006
Trip naar Spanje
Volgende week lig ik, hopelijk naakt, te bakken onder de Spaanse zon.
Inderdaad, volgende week ga ik een paar dagen naar de Costa Blanca, niet zomaar een reisje, het heeft een doel waarover ik me niet verder ga uitweiden. Maar tijdens dat tripje hoop ik een aantal uren per dag van het zonnetje te genieten. Ik kijk er al naar uit. Ik ga naar hetzelfde plaatsje waar ik nogal eens naakt ben geweest maar dan ergens verborgen tussen de rotsen.
Ik logeer vlakbij het strand waar ik vorige keer een vrouw naakt zag zonnen. Ik heb gehoord dat het daar nog wel eens voorkomt dat er mensen naakt liggen. Als er nu weer enkele zijn zal de drang heel groot worden om ook volledig naakt van de warme zon te genieten, dat weet ik nu al. Maar zal ik het lef hebben om het te doen? Dat is een andere vraag. Er loopt immers een drukke weg langs en zomaar tentoon liggen van al die passanten zie ik niet zo zitten.
Och in het slechtste geval zoek ik terug mijn verborgen plaatsje tussen de rotsen op, al hoop ik stiekem dat ik er andere naturisten zal aantreffen ...
Ongelooflijk toch! Niet alleen mannen gluren, kijk maar links onderaan de foto. De vrouw wandelt duidelijk geinteresseerd en gescheiden door de golfbreker naast het naaktstrand. "Aapjes kijken in de zoo". Dan vraag ik me af, is ze niet gewoon jaloers dat al die mensen wel durven naakt te liggen en zij niet?
Stel je voor: zittend aan de waterkant op een rustig en verscholen plekje. Een goede plek om naakt te zijn. Helaas zit een tiental meters verderop een stel wat, gezien hun ouderwetse zwemkleding, vast geschokt zal zijn als ik naakt ga zonnen. Maar misschien willen die mensen verderop ook wel liever naakt zijn.
Hoe groot is de kans dat iemand die op een rustig en verstopt plekje aan het water gaat zitten dat het liefst naakt doet? Ik denk wel meer dan 10%. Maar hoe zou je nu kunnen weten dat degene die tien meter bij je vandaan is gaan zitten eigenlijk, net als jijzelf, naakt wil zonnen en zwemmen?
Op zoek naar het `geuzenteken' waarmee die vele ongeorganiseerde naturisten elkaar kunnen herkennen vond ik de groene vlag. In de watersport schoorvoetend bekend. Gehesen op een schip voor anker betekent het zoveel als : "kom rustig naderbij, ik heb geen bezwaar als u zich naakt aan dek vertoont."
Het lijkt me een geweldig initiatief wat aangepast voor landgebruik, navolging verdient en uitgedragen moet worden. Ik denk aan : een groene kaart achter de voorruit. Een stuk groen papier aan een bamboestokje in de grond. Of zelfs een groene rechthoek op je T-shirt. Het lijkt me niet moeilijk de symboliek te verzinnen.
Giovanni
Beste schrijver
Ik kan jouw idee alleen maar aanmoedigen, daarom dat ik je mail dan ook heb opgenomen in mijn blog. Zijn er naturisten die weet hebben van zo'n teken in het buitenland? Of is dit behalve in de watersport nog niet vertoond? Ik heb alleszins het idee dat het voor meer kontakt kan zorgen onder naturisten. Het lijkt mij als eenzame naturist een schitterende mogelijkheid, indien het uitgebreid gebruikt zou worden, om naturisten bij elkaar te brengen.
Toch heb ik ook enkele bedenkingen. Zoiets blijft niet lang alleen maar bekend onder naturisten maar ook de rest van de bevolking zal er snel weet van krijgen. Nu kan je zeggen: ja, dat is net de bedoeling, maar het kan niet de bedoeling zijn dat wanneer ik op mijn steigertje zit met een vaandeltje erbij gluurders ga aantrekken. En dat zal zeker gebeuren op deze manier. Ook de politie zal hier snel van horen en zoals de bekeuringen de deur uitvliegen...
Waar ik wel volledig achter sta is dat je een teken met je meedraagt. Als een gelijkgestemde, die geen probleem heeft ervoor uit te komen naturist te zijn zo'n teken op één of andere manier bij zich heeft, zou hij of zij een aanspreekpunt kunnen zijn voor mensen die anders niet zo snel kontakt leggen. Het lijkt me heel fijn ergens op een terrasje te zitten en zo iemand te ontmoeten.
Ik vrees alleen dat het een initiatief is dat geen navolging zal krijgen. Of wel? Bedankt Giovanni voor dit idee.
